| 1 | Paweł, sługa Jeszu Chrystusa, powołany Apostoł, odłączony ku opowiadaniu Ewangielii Bożej; | [ref] |
| 2 | Którą przedtem obiecał przez proroki swoje w pismach świętych, | [ref] |
| 3 | O Synu swoim, który się narodził z nasienia Dawidowego według ciała; | [ref] |
| 4 | A pokazał się Synem Bożym możnie, według Ducha poświęcenia, przez zmartwychwstanie, to jest o Jeszu Chrystusie, Panu naszym. | [ref] |
| 5 | Przez którego wzięliśmy łaskę i urząd apostolski ku posłuszeóstwu wiary między wszystkimi narody, dla imienia jego; | [ref] |
| 6 | Między którymi jesteście i wy powołani od Jeszu Chrystusa. | [ref] |
| 7 | Wszystkim, którzy jesteście w Rzymie, umiłowanym Bożym, powołanym świętym, łaska niech będzie wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i od Pana Jeszu Chrystusa. | [ref] |
| 8 | Najprzód tedy dziękuję Bogu mojemu przez Jeszu Chrystusa za was wszystkich, iż wiara wasza słynie po wszystkim świecie. | [ref] |
| 9 | Świadkiem mi bowiem jest on Bóg, któremu służę w duchu moim w Ewangielii Syna jego, iż bez przestanku wzmiankę o was czynię, | [ref] |
| 10 | Zawsze w modlitwach moich prosząc, iżby mi się wżdy kiedykolwiek droga zdarzyła za wolą Bożą przyjść do was. | [ref] |
| 11 | Albowiem pragnę was widzieć, abym wam mógł udzielić jakiego daru duchownego ku utwierdzeniu waszemu; | [ref] |
| 12 | To jest, abyśmy się u was zobopólnie ucieszyli przez społeczną wiarę, i waszę, i moję. | [ref] |
| 13 | A nie chcę, abyście i wy wiedzieć nie mieli, bracia! żem często zamyślał pójść do was; (alem był dotąd zawściągniony), abym miał jaki pożytek i między wami, jako i między inszymi pogany. | [ref] |
| 14 | I Grekom, i grubym narodom, i mądrym, i głupim jestem dłużnikiem, | [ref] |
| 15 | Tak, iż ile ze mnie jest, gotowym jest i wam, którzyście w Rzymie, Ewangieliję opowiadać. | [ref] |
| 16 | Albowiem nie wstydzę się dobrej nowiny, ponieważ jest mocą Bożą dla zbawienia każdego wierzącego, Judejczyka a także w pierwszej kolejności i Hellena. | [ref] |
| 17 | Bo sprawiedliwość Boża w niej bywa objawiona z wiary w wiarę, jako napisano: Że sprawiedliwy z wiary żyć będzie. | [ref] |
| 18 | Bo gniew Boży objawia się z nieba przeciwko wszelkiej niepobożności i niesprawiedliwości tych ludzi, którzy zatrzymują prawdę Bożą w niesprawiedliwości. | [ref] |
| 19 | Przeto iż co może być wiedziano o Bogu, jest w nich jawno, gdyż im Bóg objawił. | [ref] |
| 20 | bo niewidzialne Jego przymioty od stworzenia wszechświata są przez umysł obserwowane. W jakości dzieła widzimy zarówno wieczną Jego moc, jak i też boskość, dlatego nie nie mają nic na swoje usprawiedliwienie. | [ref] |
| 21 | Przeto iż poznawszy Boga, nie chwalili jako Boga, ani mu dziękowali, owszem znikczemnieli w myślach swoich i zaćmiło się bezrozumne serce ich; | [ref] |
| 22 | Mieniąc się być mądrymi, zgłupieli; | [ref] |
| 23 | I odmienili chwałę nieskazitelnego Boga w podobieóstwo obrazu skazitelnego człowieka i ptaków, i czworonogich zwierząt, i płazów. | [ref] |
| 24 | A przetoż podał je Bóg pożądliwościom serc ich ku nieczystości, aby lżyli ciała swoje między sobą, | [ref] |
| 25 | Jako te, którzy odmienili prawdę Bożą w kłamstwo i chwalili stworzenie, i służyli mu raczej niż Stworzycielowi, który jest błogosławiony na wieki. Amen. | [ref] |
| 26 | Dlatego podał je Bóg w namiętności sromotne, gdyż i niewiasty ich odmieniły używanie przyrodzone w ono, które jest przeciwko przyrodzeniu. | [ref] |
| 27 | Także i mężczyźni opuściwszy przyrodzone używanie niewiasty, zapalili się w swej pożądliwości jedni ku drugim, mężczyzna z mężczyzną haóbę płodząc, a nagrodę należącą błędowi swemu na się biorąc. | [ref] |
| 28 | A jako się im nie upodobało mieć w znajomości Boga, tak też Bóg je podał w umysł opaczny, aby czynili, co nie przystoi; | [ref] |
| 29 | Napełnieni będąc wszelakiej nieprawości, wszeteczeóstwa, przewrotności, łakomstwa, złości, pełni zazdrości, morderstwa, sporu, zdrady, złych obyczajów; | [ref] |
| 30 | Zausznicy, obmówcy, Boga nienawidzący, potwarcy, pyszni, chlubni, wynalazcy złych rzeczy, rodzicom nieposłuszni, | [ref] |
| 31 | Bezrozumni, przymierza nie trzymający, bez przyrodzonej miłości, nieprzejednani i niemiłosierni; | [ref] |
| 32 | Którzy poznawszy prawo Boże, iż ci, co takowe rzeczy czynią, godni są śmierci, nie tylko sami je czynią, ale też przestawają z tymi, co je czynią. | [ref] |