Bo nie chcę, abyście nie mieli wiedzieć, bracia! tej tajemnicy, (żebyście nie byli sami u siebie mądrymi), iż zatwardzenie z części przyszło na Izraela, póki by nie weszła zupełność pogan.

Człowiek, który się chlubi darem zmyślonym, jest jako wiatr i obłoki bez deszczu.

Ujrzyszli człowieka, co się sobie zda być mądrym, nadzieja o głupim lepsza jest, niżeli o nim.

 Bo zaufałaś swojej podłości i mówisz: Nikt mnie nie widzi. Mądrość twoja i umiejętność twoje, wypaczyły cię. Powiedziałaś w sercu swoim: Ja jestem i nie ma innej.

Jakoż mówicie: Myśmy mądrzy, a zakon Paóski jest przy nas? zaprawdę, oto daremnie pióro pisarz czyni; daremnie są w zakonie biegłymi.

Kogoż zawstydzili ci mędrcy? Którzyż są przestraszeni i pojmani? Oto słowo Paóskie odrzucają; cóż to tedy za mądrość ich?

Tak zgłupiał każdy człowiek, że tego nie zna, iż pohaóbiony bywa każdy rzemieślnik dla bałwana; bo fałszem jest to, co ulał, i niemasz ducha w nich.

 Jeśli twoje oko jest złe, to całe ciało twoje jest w ciemnościach. Jeśli więc światło w tobie jest ciemnością, to ciemność ta jest wielka. 

Bo napisano: Wniwecz obrócę mądrość mądrych, a rozum rozumnych odrzucę.

Albowiem ponieważ w mądrości Bożej świat nie poznał Boga przez mądrość, upodobało się Bogu przez głupie kazanie zbawić wierzących,

 Niech nikt samego siebie nie zwodzi; jeśli u was ktoś siebie uważa za mądrego w tym eonie, niech się stanie głupim, aby się stał mądrym.

 Ponieważ mądrość tego świata głupstwem jest u Boga; bo napisano: Chwyta mądrych w przebiegłości ich;