| 1 | A niektórzy przyszedłszy z Judzkiej ziemi, nauczali braci: Iż jeźli się nie obrzeżecie według zwyczaju Mojżeszowego, nie możecie być zbawieni. | [ref] |
| 2 | A gdy różnicę i spór niemały Paweł i Barnabasz mieli z nimi, postanowili, aby Paweł i Barnabasz i niektórzy inni z nich szli do Apostołów i do starszych do Jeruzalemu, z strony tego sporu. | [ref] |
| 3 | Oni tedy będąc odprowadzeni od zboru, szli przez Fenicyję i Samaryję, powiadając o nawróceniu poganów i uczynili wielką radość wszystkim braciom. | [ref] |
| 4 | A gdy przyszli do Jeruzalemu, przyjęci byli od zboru i od Apostołów, i starszych, i opowiedzieli, cokolwiek Bóg przez nie czynił. | [ref] |
| 5 | Ale powstali niektórzy z sekty Faryzeuszów, którzy byli uwierzyli, mówiąc: Że ich trzeba obrzezać i rozkazać im, żeby zachowali zakon Mojżeszowy. | [ref] |
| 6 | Zgromadzili się tedy Apostołowie i starsi, aby wejrzeli w tę sprawę. | [ref] |
| 7 | A gdy był wielki spór o tem, powstawszy Piotr, rzekł do nich: Mężowie bracia! wy wiecie, że od dawnych dni Bóg mię obrał między wami, aby przez usta moje poganie słuchali słowa Ewangielii i uwierzyli. | [ref] |
| 8 | A Bóg, który zna serca, wydał im świadectwo, dawszy im Ducha Świętego, jako i nam. | [ref] |
| 9 | I nie uczynił żadnej różnicy między nami a nimi, wiarą oczyściwszy serca ich. | [ref] |
| 10 | Przetoż teraz, przecz kusicie Boga, kładąc jarzmo na szyję uczniów, którego ani ojcowie nasi, ani myśmy znosić nie mogli? | [ref] |
| 11 | Ale przez łaskę Pana Jeszu Chrystusa wierzymy, iż będziemy zbawieni tym sposobem, jako i oni. | [ref] |
| 12 | I milczało wszystko ono mnóstwo, a słuchali Barnabasza i Pawła, którzy opowiadali, jako wielkie znamiona i cuda czynił Bóg przez nie między pogany. | [ref] |
| 13 | A gdy oni umilknęli, odpowiedział Jakób, mówiąc: Mężowie bracia! słuchajcie mię. | [ref] |
| 14 | Szymon powiedział, jako Bóg najpierwej wejrzał na pogany, aby z nich wziął lud imieniowi swemu. | [ref] |
| 15 | A z tem się zgadzają mowy prorockie, jako jest napisano: | [ref] |
| 16 | Potem się wrócę, a pobuduję zasię przybytek Dawidowy upadły, a obaliny jego zasię pobuduję i znowu go wystawię, | [ref] |
| 17 | Aby ci, co pozostali z ludzi, szukali Pana i wszyscy narodowie, nad którymi wzywano imienia mojego, mówi Pan, który to wszystko czyni. | [ref] |
| 18 | Znajomeć są Bogu od wieku wszystkie sprawy jego. | [ref] |
| 19 | Przetoż moje zdanie jest, żeby nie trwożyć tych, którzy się z poganów do Boga nawracają. | [ref] |
| 20 | Ale raczej pisać do nich, aby się wstrzymywali od splugawienia bałwanów i od wszeteczeóstwa, i od rzeczy dławionych, i ode krwi. | [ref] |
| 21 | Albowiem Mojżesz od dawnych wieków ma w każdym mieście te, którzy go opowiadają, gdyż go w bóżnicach na każdy sabat czytają. | [ref] |
| 22 | Tedy się zdało Apostołom i starszym ze wszystkim zborem, aby wybrane spośród siebie męże posłali do Antyjochyi z Pawłem i z Barnabaszem, to jest Judasa, którego zwano Barsabaszem, i Sylę, męże przedniejsze między braćmi. | [ref] |
| 23 | Napisawszy to przez rękę ich: Apostołowie i starsi, i bracia tym, którzy są w Antyjochyi i w Syryi, i w Cylicyi, braciom którzy są z pogan, zdrowia życzymy; | [ref] |
| 24 | Ponieważeśmy słyszeli, że niektórzy wyszedłszy od nas, zatrwożyli was słowy, wątląc dusze wasze, a mówiąc, że się musicie obrzezać i zakon zachowywać, którymeśmy tego nie poruczyli, | [ref] |
| 25 | Zdało się nam jednomyślnie zgromadzonym, posłać do was męże wybrane z miłymi naszymi, Barnabaszem i z Pawłem, | [ref] |
| 26 | Z ludźmi, którzy wydali dusze swe dla imienia Pana naszego, Jeszu Chrystusa. | [ref] |
| 27 | Przetoż posłaliśmy Judasa i Sylę, którzy wam i ustnie toż powiedzą. | [ref] |
| 28 | Postanowiliśmy bowiem, Tchnienie Święte i my, by nie nakładać na was żadnego innego ciężaru oprócz tego, co konieczne. | [ref] |
| 29 | Powstrzymujcie się od jedzenia poświęconego bóstwom i od krwi, a także od tego co uduszone, i od niemoralności. Mądrze zrobicie unikając tego. Pozdrawiamy!" | [ref] |
| 30 | A tak oni będąc odprawieni, przyszli do Antyjochyi, a zgromadziwszy mnóstwo, oddali list. | [ref] |
| 31 | A przeczytawszy, radowali się z onej pociechy. | [ref] |
| 32 | A Judas i Sylas, będąc i oni prorokami, długiemi słowy napominali braci i utwierdzali je. | [ref] |
| 33 | A zamieszkawszy tam do czasu, odprawieni są z pokojem od braci do Apostołów. | [ref] |
| 34 | Lecz Syli zdało się tam zostać. | [ref] |
| 35 | Także Paweł i Barnabasz zamieszkali w Antyjochyi, nauczając i opowiadając z wieloma innymi słowo Paóskie. | [ref] |
| 36 | A po kilku dniach rzekł Paweł do Barnabasza: Wróciwszy się, nawiedźmy braci naszych po wszystkich miastach, w którycheśmy opowiadali słowo Paóskie, jakoli się mają. | [ref] |
| 37 | Tedy Barnabasz radził, aby z sobą wzięli i Jana, którego zwano Markiem. | [ref] |
| 38 | Ale się to Pawłowi nie zdało brać tego z sobą, który był odszedł od nich z Pamfilii, a nie chodził z nimi na onę pracę. | [ref] |
| 39 | I wszczął się między nimi wielki gniew, tak iż odszedł jeden od drugiego, a Barnabasz wziąwszy z sobą Marka, płynął do Cypru. | [ref] |
| 40 | Ale Paweł obrawszy sobie Sylę, wyszedł, będąc poruczony łasce Bożej od braci: | [ref] |
| 41 | I przechodził Syryję, i Cilicyję, utwierdzając zbory. | [ref] |