A gdy był wielki spór o tem, powstawszy Piotr, rzekł do nich: Mężowie bracia! wy wiecie, że od dawnych dni Bóg mię obrał między wami, aby przez usta moje poganie słuchali słowa Ewangielii i uwierzyli.

 Dziwię się, że tak szybko przenosicie się od Tego, który wezwał was w łasce Pomazańca do innej dobrej nowiny. 

 Nawet gdybyśmy my sami lub Poseł z nieba głosił wam inną dobrą nowinę niż ta, którą głosiliśmy wam na początku, niech będzie przeklęty. 

 Czy zabiegam o względy u ludzi, czy u Boga? Czy szukam jak ludziom się przypodobać? Gdybym ludziom chciał się przypodobać, to nie byłbym nigdy sługą Pomazańca. 

 dlatego ani na chwilę nie okazaliśmy im uległości, po to by prawda dobrej nowiny nadal mogła działać pośród was. 

 Umiłowani, wkładając dużo wysiłku w pisanie wam o wspólnym naszym zbawieniu, uznałem też za konieczne zachęcić was do walki o wiarę, która raz tylko została przekazana świętym.

Zdało się nam jednomyślnie zgromadzonym, posłać do was męże wybrane z miłymi naszymi, Barnabaszem i z Pawłem,

To jeźli uczynisz, a rozkażeć Bóg, ostoisz się, i ten wszystek lud na miejsca swoje wracać się będzie w pokoju.

 Po upływie czternastu latach ponownie wstąpiłem do Jeruszalem z Barnabą, a także z Tytusem. 

 Zrobiłem to zgodnie z objawieniem by przedstawić im dobrą nowinę, którą głoszę wśród narodów. Spotkałem się na osobności z tymi, których szczególnie poważano, by się nie okazało, że na próżno biegnę lub biegłem. 

Tedy się zdało Apostołom i starszym ze wszystkim zborem, aby wybrane spośród siebie męże posłali do Antyjochyi z Pawłem i z Barnabaszem, to jest Judasa, którego zwano Barsabaszem, i Sylę, męże przedniejsze między braćmi.

Przetoż posłaliśmy Judasa i Sylę, którzy wam i ustnie toż powiedzą.

Tedy zawoławszy ich do domu, przyjął je do gospody. A drugiego dnia Piotr szedł z nimi i niektórzy z braci z Joppy szli z nimi.

I rzekł mi Duch, abym z nimi szedł, nic nie wątpiąc. Szli też ze mną i ci sześć bracia, i weszliśmy do domu onego męża;

A gdy przyszli do Jeruzalemu, przyjęci byli od zboru i od Apostołów, i starszych, i opowiedzieli, cokolwiek Bóg przez nie czynił.

Tedy się zdało Apostołom i starszym ze wszystkim zborem, aby wybrane spośród siebie męże posłali do Antyjochyi z Pawłem i z Barnabaszem, to jest Judasa, którego zwano Barsabaszem, i Sylę, męże przedniejsze między braćmi.

Napisawszy to przez rękę ich: Apostołowie i starsi, i bracia tym, którzy są w Antyjochyi i w Syryi, i w Cylicyi, braciom którzy są z pogan, zdrowia życzymy;

Tedy rzekł Pan do Samuela: Usłuchaj głosu ludu tego we wszystkiem, coć powiedzą; albowiem nie tobą wzgardzili, ale mną wzgardzili, iżbym nie królował nad nimi.

Albowiem będąc wolnym od wszystkich, samegom siebie uczynił niewolnikiem wszystkim, abym ich więcej pozyskał.

Tym, którzy są bez zakonu, jakobym bez zakonu, (nie będąc bez zakonu Bogu, ale będąc pod zakonem Chrystusowi), abym pozyskał tych, którzy są bez zakonu.

A to czynię dla Ewangielii, abym się jej stał uczestnikiem.

 Zrobiłem to zgodnie z objawieniem by przedstawić im dobrą nowinę, którą głoszę wśród narodów. Spotkałem się na osobności z tymi, których szczególnie poważano, by się nie okazało, że na próżno biegnę lub biegłem. 

Przetoż choć mam wielką bezpieczność w Chrystusie, abym ci rozkazał, co przynależy;

Jednak dla miłości raczej proszę, takowym będąc, to jest Paweł stary, a teraz i więzieó Jeszu Chrystusa.

Zgromadzili się tedy Apostołowie i starsi, aby wejrzeli w tę sprawę.

Napisawszy to przez rękę ich: Apostołowie i starsi, i bracia tym, którzy są w Antyjochyi i w Syryi, i w Cylicyi, braciom którzy są z pogan, zdrowia życzymy;

A nazajutrz wszedł z nami Paweł do Jakóba, gdzie się byli wszyscy starsi zeszli.

Paweł, powołany Apostoł Jeszu Chrystusa przez wolę Bożą, i Sostenes brat.

 Myślę, że niczego mi nie brakuje w porównaniu z wielkimi apostołami.