1 | To powiedziawszy Jeszu, podniósł oczy swoje w niebo i rzekł: Ojcze! przyszła godzina, uwielbij Syna twego, aby też i Syn twój uwielbił ciebie. | [ref] |
2 | Jakoś mu dał moc nad wszelkiem ciałem, aby tym wszystkim, któreś mu dał, dał żywot wieczny. | [ref] |
3 | A toć jest żywot wieczny, aby cię poznali samego prawdziwego Boga, i któregoś posłał, Jeszu Chrystusa. | [ref] |
4 | Jam cię uwielbił na ziemi, i dokoóczyłem sprawę, którąś mi dał, abym ją czynił. | [ref] |
5 | A teraz przywróć mi Ojcze chwałę, którą miałem u Ciebie, zanim świat powstał. | [ref] |
6 | Objawiłem imię twoje ludziom, któreś mi dał z świata; toć byli i dałeś mi je, i zachowali słowa twoje. | [ref] |
7 | A teraz poznali, iż wszystko, coś mi dał, od ciebie jest. | [ref] |
8 | Albowiem słowa, któreś mi dał, dałem im; a oni je przyjęli, i poznali prawdziwie, iżem od ciebie wyszedł, a uwierzyli, żeś ty mię posłał. | [ref] |
9 | Jać za nimi proszę, a nie za światem proszę, ale za tymi, któreś mi dał; bo twoi są. | [ref] |
10 | I wszystko moje jest twoje, a twoje moje, i uwielbionym jest w nich. | [ref] |
11 | Już nie jestem częścią tego świata, ale oni są nadal w tym świecie, a Ja idę do Ciebie. Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno. | [ref] |
12 | Gdym z nimi był na świecie, jam je zachował w imieniu twojem, któreś mi dał; strzegłem ich i żaden z nich nie zginął, tylko on syn zatracenia, żeby się Pismo wypełniło. | [ref] |
13 | Ale teraz do ciebie idę i mówię to na świecie, aby mieli radość moję doskonałą w sobie. | [ref] |
14 | Jam im dał słowo twoje, a świat je miał w nienawiści; bo nie są z świata, jako i ja nie jestem z świata. | [ref] |
15 | Nie proszę, abyś je wziął z świata, ale abyś je zachował ode złego. | [ref] |
16 | Nie sąć z świata, jako i ja nie jestem z świata. |
17 | Oczyść ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą. | [ref] |
18 | Jakoś ty mię posłał na świat, tak i ja posyłam je na świat. | [ref] |
19 | A ja poświęcam samego siebie za nich, aby i oni poświęceni byli w prawdzie. | [ref] |
20 | Nie tylko za tymi proszę, lecz i za onymi, którzy przez słowo ich uwierzą w mię; | [ref] |
21 | Aby wszyscy byli jedno, jako ty, Ojcze! we mnie, a ja w tobie; aby i oni w nas jedno byli, aby świat uwierzył, żeś ty mię posłał. | [ref] |
22 | A ja tę chwałę, którąś mi dał, dałem im, aby byli jedno, jako my jedno jesteśmy; | [ref] |
23 | Ja w nich, a ty we mnie, aby byli doskonałymi w jedno, a iżby poznał świat, żeś ty mię posłał, a iżeś je umiłował, jakoś i mię umiłował. | [ref] |
24 | Ojcze! któreś mi dał, chcę, abym gdziem ja jest, i oni byli ze mną, aby oglądali chwałę moję, którąś mi dał; albowiemeś mię umiłował przed założeniem świata. | [ref] |
25 | Ojcze sprawiedliwy! i świat cię nie poznał; alem ja cię poznał, a i ci poznali, żeś ty mię posłał. | [ref] |
26 | I uczyniłem im znajome imię twoje i znajome uczynię, aby miłość, którąś mię umiłował, w nich była, a ja w nich. | [ref] |