Subskrybuj

Ewangelia wg św. Jana rozdział 17

Wersja Biblii
Księga
Rozdział
1To powiedziawszy Jeszu, podniósł oczy swoje w niebo i rzekł: Ojcze! przyszła godzina, uwielbij Syna twego, aby też i Syn twój uwielbił ciebie.[ref]
2Jakoś mu dał moc nad wszelkiem ciałem, aby tym wszystkim, któreś mu dał, dał żywot wieczny.[ref]
3A toć jest żywot wieczny, aby cię poznali samego prawdziwego Boga, i któregoś posłał, Jeszu Chrystusa.[ref]
4Jam cię uwielbił na ziemi, i dokoóczyłem sprawę, którąś mi dał, abym ją czynił.[ref]
5 A teraz przywróć mi Ojcze chwałę, którą miałem u Ciebie, zanim świat powstał.[ref]
6Objawiłem imię twoje ludziom, któreś mi dał z świata; toć byli i dałeś mi je, i zachowali słowa twoje.[ref]
7A teraz poznali, iż wszystko, coś mi dał, od ciebie jest.[ref]
8Albowiem słowa, któreś mi dał, dałem im; a oni je przyjęli, i poznali prawdziwie, iżem od ciebie wyszedł, a uwierzyli, żeś ty mię posłał.[ref]
9Jać za nimi proszę, a nie za światem proszę, ale za tymi, któreś mi dał; bo twoi są.[ref]
10I wszystko moje jest twoje, a twoje moje, i uwielbionym jest w nich.[ref]
11 Już nie jestem częścią tego świata, ale oni są nadal w tym świecie, a Ja idę do Ciebie. Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno.[ref]
12Gdym z nimi był na świecie, jam je zachował w imieniu twojem, któreś mi dał; strzegłem ich i żaden z nich nie zginął, tylko on syn zatracenia, żeby się Pismo wypełniło.[ref]
13Ale teraz do ciebie idę i mówię to na świecie, aby mieli radość moję doskonałą w sobie.[ref]
14Jam im dał słowo twoje, a świat je miał w nienawiści; bo nie są z świata, jako i ja nie jestem z świata.[ref]
15Nie proszę, abyś je wziął z świata, ale abyś je zachował ode złego.[ref]
16Nie sąć z świata, jako i ja nie jestem z świata.
17 Oczyść ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą.[ref]
18Jakoś ty mię posłał na świat, tak i ja posyłam je na świat.[ref]
19A ja poświęcam samego siebie za nich, aby i oni poświęceni byli w prawdzie.[ref]
20Nie tylko za tymi proszę, lecz i za onymi, którzy przez słowo ich uwierzą w mię;[ref]
21Aby wszyscy byli jedno, jako ty, Ojcze! we mnie, a ja w tobie; aby i oni w nas jedno byli, aby świat uwierzył, żeś ty mię posłał.[ref]
22A ja tę chwałę, którąś mi dał, dałem im, aby byli jedno, jako my jedno jesteśmy;[ref]
23Ja w nich, a ty we mnie, aby byli doskonałymi w jedno, a iżby poznał świat, żeś ty mię posłał, a iżeś je umiłował, jakoś i mię umiłował.[ref]
24Ojcze! któreś mi dał, chcę, abym gdziem ja jest, i oni byli ze mną, aby oglądali chwałę moję, którąś mi dał; albowiemeś mię umiłował przed założeniem świata.[ref]
25Ojcze sprawiedliwy! i świat cię nie poznał; alem ja cię poznał, a i ci poznali, żeś ty mię posłał.[ref]
26I uczyniłem im znajome imię twoje i znajome uczynię, aby miłość, którąś mię umiłował, w nich była, a ja w nich.[ref]