| 1 | I rzekł do uczniów: Nie można, aby zgorszenia przyjść nie miały; ale biada temu, przez którego przychodzą! | [ref] |
| 2 | Lepiej by mu było, aby młyóski kamieó zawieszony był na szyi jego, i wrzucony był w morze, niżby jednego z tych małych zgorszyć miał. | [ref] |
| 3 | Jeśli brat twój zawini, upomnij go, a jeśli skoryguje się, przebacz mu! | [ref] |
| 4 | I jeśliby siedem razy na dzień zawinił przeciw tobie i siedem razy zwróciłby się do ciebie, mówiąc: "Zrozumiałem swoje uchybienie", przebacz mu!". | [ref] |
| 5 | I rzekli Apostołowie Panu: Przymnóż nam wiary. | [ref] |
| 6 | A Pan rzekł: Jeźlibyście mieli wiarę jako ziarno gorczyczne, a rzeklibyście temu drzewu leśnej figi: Wyrwij się z korzenia, a wsadź się w morzu, usłuchałoby was. | [ref] |
| 7 | I któż z was jest, co by miał sługę orzącego albo pasącego, który gdyby się wrócił, zaraz by mu rzekł: Pójdź, a usiądź za stół? | [ref] |
| 8 | I owszem, izali mu nie rzecze: Nagotuj, co bym wieczerzał, a przepasawszy się, służ mi, aż się najem i napiję, a potem i ty jedz i pij? | [ref] |
| 9 | Izali dziękuje słudze onemu, iż uczynił to, co mu było rozkazano? Nie zda mi się. |
| 10 | Także i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam rozkazano, mówcie: Słudzy nieużyteczni jesteśmy, bo cośmy byli powinni uczynić, uczyniliśmy. | [ref] |
| 11 | I stało się, gdy szedł do Jeruzalemu, że szedł pośrodkiem Samaryi i Galilei. | [ref] |
| 12 | A gdy wchodził do niektórego miasteczka, zabieżało mu dziesięć mężów trędowatych, którzy stanęli z daleka. | [ref] |
| 13 | A ci podniósłszy głos swój, rzekli: Jeszu, Nauczycielu! zmiłuj się nad nami. | [ref] |
| 14 | Które on ujrzawszy, rzekł im: Szedłszy okażcie się kapłanom. I stało się, gdy szli, że oczyszczeni są. | [ref] |
| 15 | Ale jeden z nich ujrzawszy, że jest uzdrowiony, wrócił się, wielkim głosem chwaląc Boga; | [ref] |
| 16 | I padł na oblicze swoje u nóg jego, dziękując mu; a ten był Samarytanin. | [ref] |
| 17 | A Jeszu odpowiadając, rzekł: Zaż nie dziesięć jest oczyszczonych, a dziewięć kędy? | [ref] |
| 18 | Nie znaleźli się, aby się wrócili, i dali chwałę Bogu, jedno ten cudzoziemiec? | [ref] |
| 19 | I rzekł mu: Wstaó, idź, wiara twoja ciebie uzdrowiła. | [ref] |
| 20 | A będąc pytany od Faryzeuszów, kiedy przyjdzie królestwo Boże, odpowiedział im i rzekł: Nie przyjdzieć królestwo Boże z postrzeżeniem; | [ref] |
| 21 | Ani rzeką: Oto tu, albo oto tam jest: albowiem oto królestwo Boże wewnątrz was jest. | [ref] |
| 22 | I rzekł do uczniów: Przyjdą dni, że będziecie żądać, abyście widzieli jeden dzieó ze dni Syna człowieczego, ale nie oglądacie. | [ref] |
| 23 | I rzeką wam: Oto tu, albo oto tam jest; ale nie chodźcie, ani się za nimi udawajcie. | [ref] |
| 24 | Albowiem jako błyskawica, błyskając się od jednej strony, która jest pod niebem, aż do drugiej, która jest pod niebem, świeci: tak będzie i Syn człowieczy w dzieó swój. | [ref] |
| 25 | Ale pierwej musi wiele ucierpieć, i być odrzuconym od narodu tego. | [ref] |
| 26 | A jako było za dni Noego, tak będzie i za dni Syna człowieczego. | [ref] |
| 27 | Jedli, pili, żenili się i za mąż wydawali aż do onego dnia, którego wszedł Noe do korabia, i przyszedł potop, a wytracił wszystkie. | [ref] |
| 28 | Także też jako się działo za dni Lotowych, jedli, pili, kupowali, sprzedawali, szczepili, budowali. | [ref] |
| 29 | Ale dnia tego, gdy wyszedł Lot z Sodomy, spadł jako deszcz ogieó z siarką z nieba, i wytracił wszystkie. | [ref] |
| 30 | Takci też będzie w on dzieó, którego się Syn człowieczy objawi. | [ref] |
| 31 | Onegoż dnia, byłliby kto na dachu, a naczynia jego w domu, niech nie zstępuje, aby je pobrał; a kto na roli, niech się także nie wraca do tego, co jest pozad. | [ref] |
| 32 | Pamiętajcie na żonę Lotową. | [ref] |
| 33 | Ktobykolwiek chciał zachować duszę swoję, straci ją; a kto by ją kolwiek stracił, ożywi ją. | [ref] |
| 34 | Powiadam wam: Onej nocy będą dwaj na jednem łożu; jeden wzięty będzie, a drugi zostawiony. | [ref] |
| 35 | Dwie będą mleć z sobą; jedna wzięta będzie, a druga zostawiona. | [ref] |
| 36 | Dwaj będą na roli; jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony. |
| 37 | A odpowiadając rzekli mu: Gdzież Panie? A on im rzekł: Gdzie będzie ścierw, tam się zgromadzą i orły. | [ref] |