Psalm Dawidowy. Oddawajcie Panu synowie mocarzów, oddawajcie Panu chwałę i moc.

Oddawajcie Panu chwałę imienia jego; kłaniajcie się Panu w ozdobie świętobliwości.

Kto mi ofiaruje chwałę, uczci mię; a temu, który naprawia drogę swą, ukażę zbawienie Boże.

Przecież prędko zapomnieli na sprawy jego, i nie czekali na rady jego.

Oddajcie cześć Panu, a chwałę jego na wyspach opowiadajcie.

Mówiącego głosem wielkim: Bójcie się Boga i chwałę mu dajcie, gdyż przyszła godzina sądu jego, a kłaniajcie się temu, który uczynił niebo i ziemię, i morze, i źródła wód.

Usłyszawszy to Jeszu, zdziwił się i powiedział do towarzyszących Mu osób: "Amen, mówię wam: Tak wielkiej wiary nawet w Iszraelu nie znalazłem. 

Synowie królestwa będą wyrzuceni w ciemność zewnętrzną, a tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.

Odpowiedział: Zostałem posłany tylko do owiec, które zginęły z domu Iszraela.

On jej odpowiedział: Nie jest dobrze zabrać chleb dzieciom i rzucić szczeniętom.

Wówczas Jeszu, odpowiedział jej: Kobieto, wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie, zgodnie z twoim pragnieniem. W tym momencie jej córka wyzdrowiała.

Wielu pierwszych trafi na koniec, a ci z końca będą pierwsi.

Tak właśnie ostatni będą pierwszymi, a pierwsi ostatnimi. {Wielu będzie powołanych, ale niewielu wybranych}.