| 1 | I rzekł Pan do Mojżesza na puszczy Synaj, roku wtórego po wyjściu ich z ziemi Egipskiej, miesiąca pierwszego, mówiąc: | [ref] |
| 2 | Niech obchodzą synowie Izraelscy święto przejścia czasu naznaczonego. | [ref] |
| 3 | Czternastego dnia miesiąca tego, między dwoma wieczorami, obchodzić je będziecie czasu naznaczonego; według wszystkich obrzędów jego, i według wszystkich ceremonii jego, obchodzić je będziecie. | [ref] |
| 4 | Mówił tedy Mojżesz do synów Izraelskich, aby obchodzili święto przejścia. |
| 5 | I obchodzili święto przejścia, pierwszego miesiąca, czternastego dnia, między dwoma wieczorami, na puszczy Synaj; według wszystkiego, jak rozkazał Pan Mojżeszowi, tak uczynili synowie Izraelscy. | [ref] |
| 6 | I byli niektórzy ludzie, którzy się byli splugawili nad umarłym człowiekiem, i nie mogli obchodzić święta przejścia dnia onego; tedy przystąpili do Mojżesza i do Aarona w tenże dzieó; | [ref] |
| 7 | I rzekli oni ludzie do niego: Zmazaliśmy się nad umarłym: i nie będzież nam wolno oddać ofiary Panu czasu naznaczonego wespół z synami Izraelskimi? | [ref] |
| 8 | Którym odpowiedział Mojżesz: Postójcie, aż usłyszę, co rozkaże Pan o was. | [ref] |
| 9 | Tedy rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc: |
| 10 | Powiedz synom Izraelskim i rzecz: Jeźliby się kto zmazał nad umarłym, alboby na drodze dalekiej był, tak z was, jako i z potomstwa waszego, przecię będzie odprawował święto przejścia Panu. | [ref] |
| 11 | Miesiąca wtórego, czternastego dnia, między dwoma wieczorami, odprawować je będą; z przaśnemi chleby, i z gorzkiemi zioły jeść je będą: | [ref] |
| 12 | Nie zostawią nic z niego do jutra, i kości nie złamią w nim; według wszystkiego postanowienia święta przejścia odprawować je będą: | [ref] |
| 13 | Ale człowiek, któryby był czysty, a nie byłby w drodze, i nie obchodziłby święta przejścia, tedy dusza ona wykorzeniona będzie z ludu swego, bo ofiary Paóskiej nie odprawował czasu naznaczonego; grzech swój poniesie on człowiek. | [ref] |
| 14 | A jeźliby przychodzieó mieszkający między wami obchodził święto przejścia Panu, według ustawy święta przejścia i według obrzędów jego obchodzić je będzie; ustawa jedna będzie, wam i przychodniowi, i zrodzonemu w ziemi. | [ref] |
| 15 | Dnia tedy onego, którego wystawiony był przybytek, obłok okrył przybytek nad namiotem świadectwa, a wieczór bywało nad przybytkiem jako widzenie ognia aż do poranku. | [ref] |
| 16 | Tak bywało ustawicznie; we dnie okrywał go obłok, a jako widzenie ognia w nocy. | [ref] |
| 17 | A gdy się podnaszał obłok od namiotu, tedy się ruszali synowie Izraelscy; a gdziekolwiek stawał obłok, tamże stanowili obóz synowie Izraelscy. | [ref] |
| 18 | Na rozkazanie Paóskie ciągnęli synowie Izraelscy, i na rozkazanie Paóskie stanowili obóz; po wszystkie dni, których zostawał obłok nad przybytkiem, i oni leżeli obozem. | [ref] |
| 19 | A gdy trwał obłok nad przybytkiem przez wiele dni, tedy odprawowali synowie Izraelscy straż Panu, a nie ruszali się. | [ref] |
| 20 | Ale gdy nie długo trwał obłok nad przybytkiem, na rozkazanie Paóskie stanowili obóz, i na rozkazanie Paóskie ciągnęli. |
| 21 | A gdy bywał obłok od wieczora aż do poranku, a podnosił się zaś poranku, tedy ciągnęli; tak we dnie jako i w nocy, gdy się podniósł obłok, ciągnęli. | [ref] |
| 22 | A jeźli przez dwa dni, albo przez miesiąc, albo też przez rok trwał obłok nad przybytkiem, zostawając nad nim, obozem leżeli synowie Izraelscy, i nie ruszali się; ale gdy się on podnosił, i oni się ruszali. | [ref] |
| 23 | Na rozkazanie Paóskie stanowili obóz, i na rozkazanie Paóskie ciągnęli, straż Paóską trzymając, jako im Pan rozkazał przez Mojżesza. | [ref] |