| 1 | Tak mówi Pan: Oto Ja wzbudzę przeciwko Babilonowi, i przeciwko tym, którzy mieszkają w pośród powstawających przeciwko mnie, wiatr zaraźliwy; | [ref] |
| 2 | I poślę na Babiilon przewiewaczy, którzy go przewiewać będą, i wypróżnią ziemię jego, gdyż będą przeciwko niemu zewsząd w dzieó ucisku. | [ref] |
| 3 | Do tego, który mocno ciągnie łuk swój, a postępuje w pancerzu swoim, rzekę: Nie folgujcie młodzieócom jego, wygładźcie wszystko wojsko jego. | [ref] |
| 4 | Niech polegną pobici w ziemi Chaldejskiej, a poprzebijani po ulicach jego. | [ref] |
| 5 | Bo nie jest opuszczony Izrael i Juda od Boga swego, od Pana zastępów, choć ziemia ich pełna jest przestępstwa przeciwko Świętemu Izraelskiemu. | [ref] |
| 6 | Uciekajcie z pośrodku Babilonu, a niech zachowa każdy duszę swoję, abyście nie byli zatraceni w nieprawości jego; bo czas będzie pomsty Paóskiej, sam mu zapłatę odda. | [ref] |
| 7 | Byłci Babilon kubkiem złotym w ręce Paóskiej, upajającym wszystkę ziemię; wino jego piły narody, dlatego poszalały narody; | [ref] |
| 8 | Ale nagle upadnie Babilon, i starty będzie; rozkwilcie się nad nim, nabierzcie olejku balsamowego dla boleści jego, owa się wyleczy. | [ref] |
| 9 | Leczyliśmy Babilon, ale nie jest uleczony. Opuśćmyż go, a pójdźmy każdy do ziemi swej; bo sąd jego aż do nieba sięga, i wyniósł się aż pod obłoki. | [ref] |
| 10 | Wywiódł Pan sprawiedliwości nasze. Pójdźcie, a opowiadajmy na Syonie dzieło Pana, Boga naszego. | [ref] |
| 11 | Wyostrzcie strzały, sporządżcie tarcze. Wzbudził Pan ducha królów Medskich; bo przeciwko Babilonowi zamysł jego, aby go wytracił, gdyż pomsta Paóska jest pomsta kościoła jego. | [ref] |
| 12 | Podnieście chorągiew na murach Babiloóskich, przyczyócie straży, postawcie stróżów, nagotujcie zasadzki; bo i umyślił Pan i wykona, co wyrzekł przeciwko obywatelom Babiloóskim. | [ref] |
| 13 | O ty, który mieszkasz nad wodami wielkiemi! o bogaty w skarby! przyszedł koniec twój, kres łakomstwa twego. | [ref] |
| 14 | Przysiągł Pan zastępów na duszę swoję, że cię napełni ludźmi, jako chrząszczami, którzy uczynią nad tobą okrzyk wojenny. | [ref] |
| 15 | Onci to jest, który uczynił ziemię mocą swoją, który utwierdził okrąg świata mądrością swoją, i roztropnością swoją rozpostarł niebiosa; | [ref] |
| 16 | Który gdy głos wypuszcza, wody na niebie szumią, a który sprawuje, aby występowały pary od koóczyn ziemi, i błyskawice ze dżdżem przywodzi, a wywodzi wiatr z skarbów swoich. | [ref] |
| 17 | Tak zgłupiał każdy człowiek, że tego nie zna, że pohaóbiony bywa złotnik od obrazu rytego; bo kłamstwem jest ulanie jego, a niemasz w nich ducha. | [ref] |
| 18 | Marnością są a dzieło błędów; zginą czasu nawiedzenia swego. | [ref] |
| 19 | Nie takowyć jest dział Jakóbowy; bo on jest który wszystko stworzył, a Izrael jest prętem dziedzictwa jego; Pan zastępów imię jego. | [ref] |
| 20 | Młotemeś ty moim kruszącym, orężem wojennym, abym pokruszył przez cię narody, i poburzył przez cię królestwa; | [ref] |
| 21 | Abym pokruszył przez cię konia i jezdnego, abym pokruszył przez cię wóz i tego, co na nim jeździ; | [ref] |
| 22 | Abym pokruszył przez cię męża i niewiastę, abym pokruszył przez cię starca i dziecię, abym pokruszył przez cię młodzieóca i pannę; | [ref] |
| 23 | Abym pokruszył przez cię pasterza i trzodę jego, abym pokruszył przez cię oracza, i sprzężaj jego, abym pokruszył przez cię książąt i hetmanów. |
| 24 | Ale już oddam Babilonowi, i wszystkim obywatelom Chaldejskim za wszystkie złości ich, które czynili Syonowi przed oczyma waszemi, mówi Pan. | [ref] |
| 25 | Oto Ja na ciebie, góro zagłady - wyrocznia Pana - która wyniszczyłaś całą ziemię, wyciągnę na ciebie rękę i zepchnę cię ze skały, czyniąc cię górą płonącą. | [ref] |
| 26 | A nie wezmą z ciebie kamienia do węgła, ani kamienia do gruntów; bo pustynią wieczną będziesz, mówi Pan. | [ref] |
| 27 | Podnieście chorągiew w ziemi, trąbcie w trąbę między narodami, zgotujcie przeciwko niemu narody, zwołajcie przeciwko niemu królestwa Ararad, Minny, i Aschenas; postanówcie przeciwko niemu hetmana, przywiedźcie konie jako chrząszcze najeżone; | [ref] |
| 28 | Zgotujcie przeciwko niemu narody, królów Medskich, książąt ich, i wszystkich hetmanów ich, ze wszystką ziemią władzy ich; | [ref] |
| 29 | Tedy zadrży ziemia, i rozboleje się, gdy wykonane będą przeciwko Babilonowi myśli Paóskie, aby obrócił ziemię Babiloóską w pustynię, aby została bez obywatela. | [ref] |
| 30 | Przestaną mocarze Babiloóscy walczyć, usiądą w zamkach, ustanie męstwo ich, będą jako niewiasty; zapali mieszkania ich, pokruszone będą zawory ich. | [ref] |
| 31 | Goniec spotka drugiego goóca, a poseł zabieży posłowi, aby opowiedzieli królowi Babiloóskiemu, iż wzięto miasto jego z jednej strony, | [ref] |
| 32 | A iż brody ubieżono, i jeziora wypalano ogniem, a mężowie waleczni ustraszeni są. | [ref] |
| 33 | Bo tak mówi Pan zastępów, Bóg Izraelski: Córka Babiloóska jest jako bojewisko, czas deptania jej przyszedł; jeszcze maluczko, a przyjdzie czas żniwa jej. | [ref] |
| 34 | Pożarł mię, potarł mię Nabuchodonozor, król Babiloóski, uczynił mię naczyniem próżnem, połknął mię jako smok, napełnił brzuch swój rozkoszami mojemi, i wygnał mię. | [ref] |
| 35 | Gwałt mnie i ciału memu uczyniony niech przyjdzie na Babilon, mówi obywatelka Syoóska, a krew moja na obywateli Chaldejskich, mówi Jeruzalem. | [ref] |
| 36 | Przetoż tak mówi Pan: Oto się Ja zastawię o krzywdę twoję, a pomszczę się za cię; bo wysuszę morze jego, wysuszę i źródła jego. | [ref] |
| 37 | I będzie Babilon obrócony w mogiły, w mieszkanie smoków, w zdumienie, i w poświstanie, i będzie bez obywatela. | [ref] |
| 38 | Pospołu jako lwy ryczeć będą, a skomleć jako szczenięta lwie. | [ref] |
| 39 | Gdy się zapalą, uczynię im ucztę, i tak ich upoję, że krzyczeć i snem wiecznym zasnąć muszą, tak, aby nie ocucili, mówi Pan. | [ref] |
| 40 | Powiodę ich jako baranki ku zabiciu, jako barany i kozły. | [ref] |
| 41 | Jakożby dobyty mógł być Sesach? Jakożby wzięta być mogła chwała wszystkiej ziemi? Jakożby mógł przyjść na spustoszenie Babilon między narodami? | [ref] |
| 42 | Wystąpi przeciwko Babilonowi morze, mnóstwem wałów jego okryte będzie. | [ref] |
| 43 | Miasta jego będą spustoszeniem, ziemią suchą i pustą, ziemią, w której miastach nikt nie będzie mieszkał, ani będzie chodził przez nią syn człowieczy. | [ref] |
| 44 | Nawiedzę też Bela w Babilonie, i wydrę, co był połknął, z gęby jego; i nie będą się więcej do niego zbiegać narody, i mury także Babiloóskie upadną. | [ref] |
| 45 | Wyjdźcie z pośrodku jego, ludu mój! a wybaw każdy duszę swoję przed gniewem zapalczywości Paóskiej. | [ref] |
| 46 | A nie bądźcie miękkiego serca, ani się lękajcie wieści, którą będzie słychać w tej ziemi; gdy przyjdzie jednego roku nowina, potem drugiego roku wieść i gwałt w ziemi, a pan na pana. | [ref] |
| 47 | Przetoż oto dni przyjdą, w które Ja nawiedzę bałwany ryte Babiloóskie, a wszystka ziemia jego pohaóbiona będzie, i wszyscy pobici jego polegną w pośrodku niego. | [ref] |
| 48 | I będą nad Babilonem śpiewać niebiosa i ziemia, i wszystko, co na nich jest, gdy z północy przyjdą naó pustoszyciele, mówi Pan. | [ref] |
| 49 | Jako Babilon poraził onych pobitych Izraelskich, tak z Babilonu polegną pobici po wszystkiej ziemi. | [ref] |
| 50 | O którzyście uszli miecza, idźcie, nie stójcie! wspominajcie z daleka na Pana, a Jeruzalem niech wstępuje na serce wasze. | [ref] |
| 51 | Rzeczcie: Wstydzimy się, że słyszymy urąganie; haóba okryła twarzy nasze, bo cudzoziemcy wchodzą do świątnic domu Paóskiego. | [ref] |
| 52 | Przetoż oto dni przychodzą, mówi Pan, że nawiedzę ryte bałwany jego, a po wszystkiej ziemi jego zraniony stękać będzie. | [ref] |
| 53 | Chociażby Babilon wstąpił na niebo, i obwarował na wysokości moc swoję, przecie odemnie przyjdą pustoszyciele jego, mówi Pan. | [ref] |
| 54 | Głos wołania z Babilonu, a starcie wielkie z ziemi Chaldejskiej; | [ref] |
| 55 | Bo Pan Babilon zburzy i wytraci z niego głos wielki, choćby huczały wały ich jako wody wielkie, i wydany był szum głosu ich. | [ref] |
| 56 | Gdy naó, to jest na Babilon, pustoszyciel przyciągnie pojmani będą mocarze jego, pokruszone będą łuki ich; bo Bóg nagrody, Pan nagrodzi im sowicie; | [ref] |
| 57 | Opoi książąt jego i mędrców jego, wodzów jego, i urzędników jego, i mocarzy jego, aby zasnęli snem wiecznym, a nie ocucili, mówi król, Pan zastępów imię jego. | [ref] |
| 58 | Tak mówi Pan zastępów: Mur Babiloóski szeroki do gruntu zburzony będzie, i bramy jego wysokie ogniem spalone będą, a ludzie darmo pracować będą, a narody przy ogniu pomdleją. | [ref] |
| 59 | Toć jest słowo, które rozkazał Jeremijasz prorok Sarajaszowi, synowi Neryjasza, syna Maasejaszowego, gdy odszedł od Sedekijasza, króla Judzkiego, do Babilonu, roku czwartego królowania jego; (a Sarajasz był książęciem w Menucha.) | [ref] |
| 60 | Gdy zapisał Jeremijasz wszystko złe, które przyjść miało na Babilon, w księgi jedne, wszystkie te słowa, które są napisane przeciwko Babilonowi. | [ref] |
| 61 | I rzekł Jeremijasz do Sarajasza: Gdy przyjdziesz do Babilonu, i oglądasz go, tedy przeczytasz te wszystkie słowa, | [ref] |
| 62 | A rzeczesz: O Panie! tyś mówił przeciwko miejscu temu, że je wytracisz, aby w niem nie mieszkał nikt, ani z ludzi ani z bydląt, ale żeby było pustkami wiecznemi. | [ref] |
| 63 | A gdy do koóca przeczytasz te księgi, przywiążesz do nich kamieó, i wrzucisz je w pośród Eufratesa, | [ref] |
| 64 | A rzeczesz: Tak zatopiony będzie Babilon, a nie powstanie więcej z tego złego, które Ja naó przywiodę, choć ustawać będą. Aż dotąd słowa Jeremijaszowe. | [ref] |