Ale on uczynił ziemię mocą swą; on utwierdził okrąg świata mądrością swoją, i roztropnością swoją rozciągnął niebiosa.

Gdy on wydaje głos, szum wód bywa na niebie, i to sposabia, aby występowały pary z krajów ziemi; błyskawice z deszczem przywodzi, a wywodzi wiatry z skarbów swoich.

Słuchajcie z pilnością grzmienia głosu jego, i dźwięku który wychodzi z ust jego.

Za nią wnet huczy dźwiękiem, grzmi głosem zacności swojej, i nie odkłada innych rzeczy, gdy bywa słyszany głos jego.

Bo mówi do śniegu: Padaj na ziemię; także i do deszczu wolnego, i do deszczu gwałtownego.

Tedy zwierz wchodzi do jaskini, a w jamach swoich zostaje.

Tchnieniem swojem Bóg czyni lód, tak iż się szerokość wód ściska.

Izali masz ramię jako Bóg? a głosem zagrzmisz jako on?

Od blasku przed nim rozeszły się obłoki jego, grad i węgle ogniste.

Głos Paóski nad wodami; Bóg chwalebny wzbudza gromy, Pan nad wodami wielkiemi.

Głos Paóski cedry łamie; kruszy Pan cedry Libaóskie,

Głos Paóski krzesze płomieó ognisty.

Na głos Paóski z bólem rodzą łanie, i odkrywają się lasy; ale w kościele swym opowiada wszystkę chwałę swoję.

Bóg jest w pośrodku jego, nie będzie poruszone; poratuje go Bóg zaraz z poranku.

Królestwa ziemi! śpiewajcież Bogu, śpiewajcie Panu. Sela.

Na zgromienie twojerozbiegły się, a na głos pogromu twego prędko zuciekały.

A szum skrzydeł Cherubinów słyszany był aż do sieni zewnętrznej, jako głos Boga wszechmocnego, gdy mówi.)

Oto Bóg jest wielki, a poznać go nie możemy, ani liczba lat jego dościgniona być może.

Który spuszczają obłoki, a spuszczają na wiele ludzi.

Jako rozciąga nad nim światłość swoję, a głębokości morskie okrywa?

Obłokami nakrywa światłość, i rozkazuje jej ukrywać się za obłok następujący.)

A czyni to Bóg, że się stawia bądź na skaranie, bądź dla pożytku ziemi swojej, bądź dla jakiej dobroczynności.

Izali podniesiesz ku obłokowi głos twój, aby cię wielkość wód okryła?

Któż złożył we wnętrznościach ludzkich mądrość, a kto dał rozumowi bystrość?

Aby polany proch stężał, a bryły aby się społu zelgnęły?

Który czyni, że występują pary od koóczyn ziemi; błyskawice i dżdże przywodzi, wywodzi wiatr z skarbów swoich;

Izali nie jesteście podobni synom Murzyóskim przedemną, o synowie Izraelscy? mówi Pan; izalim Izraela nie wywiódł z ziemi Egipskiej jako Filistyóczyków z Kaftor, i Syryjczyków z Kir?

Który czyni, że występują pary od koóczyn ziemi; błyskawice i dżdże przywodzi, wywodzi wiatr z skarbów swoich;

I wspomniał Bóg na Noego i na wszystkie zwierzęta, i na wszystko bydło, które było z nim w korabiu; i przywiódł Bóg wiatr na ziemię, a zastanowiły się wody.

I wyciągnął Mojżesz laskę swoję na ziemię Egipską, a Pan przywiódł wiatr wschodni na ziemię przez cały on dzieó, i przez całą noc; a gdy było rano, wiatr wschodni przyniósł szaraóczę.

A obróciwszy Pan wiatr zachodni mocny bardzo, porwał szaraóczę, i wrzucił ją do morza czerwonego, i nie została ani jedna szaraócza we wszystkich granicach Egipskich.

I wyciągnął Mojżesz rękę swoję na morze, a Pan rozpędził morze wiatrem wschodnim gwałtownie wiejącym przez całą noc, i osuszył morze; a rozstąpiły się wody.

Izaliś przyszedł do skarbów śniegów? aby skarby gradu widzałeśli?

Obrócił wiatr ze wschodu na powietrzu, a przywiódł mocą swą wiatr z południa;

Który czyni, że występują pary od koóczyn ziemi; błyskawice i dżdże przywodzi, wywodzi wiatr z skarbów swoich;

Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody.

Ale Pan wzruszył wiatr wielki na morzu, i powstał wicher wielki na morzu; i zdało się, jakoby się okręt rozbić miał.

A On na to: Dlaczego jesteście przestraszeni, małowierni? Następnie wstał, skarcił wiatry i morze — i nastała wielka cisza.

Ludzie zaś pytali zdumieni: Kim On jest, że nawet wiatry i morze są Mu posłuszne?