| 1 | Synu mój! jeźli przyjmiesz słowa moje, a przykazanie moje zachowasz u siebie; | [ref] |
| 2 | Nadstaw uszy dla mądrości i nakłoń serce swoje do roztropności. | [ref] |
| 3 | Jeśli rozum przywołasz i rozsądek wezwiesz swoim głosem; | [ref] |
| 4 | jeśli jej szukać będziesz jak srebra i jak skarbów ukrytych pilnie szukać będziesz; | [ref] |
| 5 | Wówczas zrozumiesz, na czym polega respekt przed Panem i posiądziesz wiedzę o Bogu. | [ref] |
| 6 | Albowiem Pan daje mądrość, z ust jego pochodzi umiejętność i roztropność. | [ref] |
| 7 | On zachowuje uprzejmym prawdziwą mądrość; on jest tarczą chodzącym w szczerości, | [ref] |
| 8 | Aby strzegli ścieżek sądu; on drogi świętych swoich strzeże. | [ref] |
| 9 | Tedy wyrozumiesz sprawiedliwość, i sąd, i prawość, i wszelką ścieszkę dobrą. | [ref] |
| 10 | Gdy wnijdzie mądrośu w serce twoje, a umiejętność duszy twojej wdzięczna będzie: | [ref] |
| 11 | Tedy cię ostrożność strzedz będzie, a opatrzność zachowa cię. | [ref] |
| 12 | Wyrywając cię od drogi złej, i od człowieka mówiącego przewrotności; | [ref] |
| 13 | Od tych, którzy opuszczają ścieszki proste, udawając się drogami ciemnemi; | [ref] |
| 14 | Którzy się radują, gdy czynią złe, a weselą się w złośliwych przewrotnościach; | [ref] |
| 15 | Których ścieszki są krzywe, a sami są przewrotnymi na drogach swoich; | [ref] |
| 16 | Wyrywając cię od niewiasty postronnej i obcej, która pochlebia łagodnemi słowy; | [ref] |
| 17 | Która opuszcza wodza młodości swojej, a przymierza Boga swojego zapomina. | [ref] |
| 18 | Bo się nachyla ku śmierci dom jej, a do umarłych ścieszki jej. | [ref] |
| 19 | Wszyscy, którzy do niej wchodzą, nie wracają się, ani trafiają na ścieszkę żywota. | [ref] |
| 20 | A przetoż będziesz chodził drogą dobrych, a ścieżek sprawiedliwych będziesz przestrzegał. | [ref] |
| 21 | Albowiem cnotliwi będą mieszkali na ziemi, a szczerzy trwać będą na niej; | [ref] |
| 22 | Ale niepobożni z ziemi wykorzenieni będą, a przewrotni będą z niej wygładzeni. | [ref] |