| 1 | Potem zebrał Mojżesz wszystko zgromadzenie synów Izraelskich, i mówił do nich: Te są rzeczy, które rozkazał Pan, abyście je czynili. | [ref] |
| 2 | Przez sześć dni odprawowana będzie robota; ale dzieó siódmy będzie wam święty, sabbat odpocznienia Paóskiego; kto by weó robił robotę, umrze. | [ref] |
| 3 | Nie rozniecicie ognia we wszystkich mieszkaniach waszych w dzieó sabbatu. | [ref] |
| 4 | Rzekł też Mojżesz do wszystkiego zgromadzenia synów Izraelskich, mówiąc: Tać jest rzecz, którą przykazał Pan mówiąc: | [ref] |
| 5 | Złóżcie od siebie podarek Panu: każdy, kto jest ochotnego serca, przyniesie ten podarek Panu, złoto, i srebro, i miedź. | [ref] |
| 6 | I hijacynt, i szarłat, i karmazyn dwa kroć farbowany, i biały jedwab, i sierść kozią; | [ref] |
| 7 | Skóry też baranie czerwono farbowane i skóry borsukowe, i drzewo sytym; |
| 8 | I oliwę do świecenia, i rzeczy wonne na olejek pomazywania, i dla kadzenia wonnego; | [ref] |
| 9 | Kamienie też onychiny, i kamienie do osadzania naramiennika i napierśnika. | [ref] |
| 10 | A wszyscy dowcipnego serca między wami przyjdą, i robić będą, cokolwiek rozkazał Pan: | [ref] |
| 11 | Przybytek, namiot jego, i przykrycie jego, haczyki jego, i deski jego, drągi jego, słupy jego, i podstawki jego; | [ref] |
| 12 | Skrzynie i drążki jej, ubłagalnią, i oponę do zasłony, | [ref] |
| 13 | Stół i drążki jego, ze wszystkiem naczyniem jego, i chleby pokładne; | [ref] |
| 14 | I świecznik do świecenia z naczyniem jego, i lampy jego, i oliwę do świecenia. | [ref] |
| 15 | Ołtarz także do kadzenia z drążkami jego, i olejek pomazywania, i kadzenia wonne, i zasłonę do drzwi przybytku; | [ref] |
| 16 | Ołtarz do całopalenia, i kratę jego miedzianą, drążki jego, i wszystkie naczynia jego, wannę z stolcem jej. | [ref] |
| 17 | Opony do sieni, słupy jej, i podstawki jej, i zasłony do drzwi u sieni. | [ref] |
| 18 | Kołki do przybytku i kołki do sieni z sznurami jej. | [ref] |
| 19 | Szaty służebne do usługiwania w świątnicy, szaty święte Aaronowi kapłanowi, i szaty synom jego, dla sprawowania urzędu kapłaóskiego | [ref] |
| 20 | Wyszło tedy wszystko zgromadzenie synów Izraelskich od obliczności Mojżeszowej. |
| 21 | I przyszedł każdy mąż, którego pobudziło serce jego, i każdy, w którym dobrowolny był duch jego, przynieśli podarek Panu do robienia namiotu zgromadzenia, i do wszelkiej potrzeby jego, i na szaty święte. | [ref] |
| 22 | Przychodzili tedy mężowie z niewiastami, każdy, kto był ochotnego serca, przynosili zapony, i nausznice, i pierścienie, i manele, i wszelakie naczynia złote, i ktokolwiek przynosił ofiarę złotą Panu. | [ref] |
| 23 | Każdy też co miał hijacynt, i szarłat, i karmazyn dwa kroć farbowany, i biały jedwab, i sierść kozią, i skóry baranie czerwono farbowane, i skóry borsukowe, przynosili. | [ref] |
| 24 | Ktokolwiek ofiarował podarek srebra i miedzi, przynosili na ofiarę Panu, każdy też, co miał drzewo sytym, na wszelaką potrzebę ku usłudze przynosili. | [ref] |
| 25 | I wszystkie niewiasty dowcipnego serca rękami swemi przędły, a przynosiły co naprzędły, hijacynt, i szarłat, karmazyn dwa kroć farbowany, i biały jedwab. | [ref] |
| 26 | A wszystkie niewiasty których pobudziło serce ich umiejętne, przędły sierść kozią. | [ref] |
| 27 | Przełożeni zasię przynosili kamienie onychiny, i kamienie do osadzania naramiennika i napierśnika. | [ref] |
| 28 | Także rzeczy wonne i oliwę do świecenia, i na olejek pomazywania i na wonne kadzenia. | [ref] |
| 29 | Każdy mąż i niewiasta, w których ochotne serce było do ofiarowania, na każdą robotę, którą rozkazał Pan czynić przez Mojżesza, przynosili synowie Izraelscy ofiarę dobrowolną Panu. | [ref] |
| 30 | Zatem rzekł Mojżesz do synów Izraelskich: Oto, wezwał Pan z imienia Besaleela, syna Urowego, syna Churowego, z pokolenia Judy, | [ref] |
| 31 | I napełnił go Duchem Bożym, mądrością, i umiejętnością wszelkiego rzemiosła; | [ref] |
| 32 | I ku dowcipnemu wymyślaniu, cokolwiek może być urobione ze złota, i z srebra, i z miedzi; |
| 33 | Do rzezania kamienia ku osadzeniu, i na wyrobienie drzewa, do czynienia wszelakiej roboty zmyślnej. |
| 34 | Dał nadto do serca jego, aby uczyć mógł inszych, on, i Acholijab, syn Achysamechów z pokolenia Dan. | [ref] |
| 35 | Napełnił je mądrością serca, aby robili wszelakie rzemiosło ciesielskie, i haftarskie, i tkackie z hijacyntu, i z szarłatu, z karmazynu dwa kroć farbowanego, i z białego jedwabiu tkacką robotą, aby robili każdą robotę dowcipnie wymyślając. | [ref] |