Mów do synów Izraelskich, aby mi zebrali podarek; od każdego człowieka, którego dobrowolnym uczyni serce jego, odbierać będzie podarek mój.

I hijacynt, i szarłat, i karmazyn dwa kroć farbowany; i biały jedwab, i sierść kozią;

Oliwę do świecenia, wonne rzeczy na olejek pomazywania, i na wonne kadzenie;

Serce moje nakłonione do książąt Izraelskich. Ochotni z ludu błogosławcież Pana.

Lud twój będzie dobrowolny w dzieó zwycięstwa twego, w ozdobie świętobliwości, a rozrodzi się płód twój z żywota jako rosa na świtaniu.

Jeszu usiadł naprzeciw skarbca i zaczął się przyglądać, jak tłum wrzuca pieniądze do skarbca, a wielu bogatych wrzucało dużo.

Przywołał swoich uczniów i powiedział im: Amen, zapewniam was, że ta biedna wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy wrzucający do skarbca.

 Teraz doprowadźcie to działaniem do końca, żebyście mieli nie tylko dobry początek, ale też odpowiednie zakończenie. 

 Jeśli bowiem gotowość już jest, to według tego co się posiada jest do zaakceptowania, a nie według tego czego się nie posiada. 

 Każdy niech postąpi tak, jak postanowił w sercu, nie ze smutkiem albo pod przymusem. Kto daje z radością, tego Bóg miłuje.