1 | Teć są imiona synów Izraelskich, którzy weszli do Egiptu z Jakóbem; każdy z domem swym weszli: | [ref] |
2 | Ruben, Symeon, Lewi, i Judas. | [ref] |
3 | Isaszar, Zabulon, i Benjamin. | [ref] |
4 | Dan, i Neftali, Gad, i Aser. |
5 | A było wszystkich dusz, które wyszły z biódr Jakóbowych, siedmdziesiąt dusz; a Józef był przedtem w Egipcie. | [ref] |
6 | I umarł Józef, i wszyscy bracia jego, i wszystek on rodzaj. | [ref] |
7 | A synowie Izraelscy rozrodzili się, i rozpłodzili się, i rozmnożyli się, i zmocnili się bardzo wielce, a napełniona jest ziemia nimi. | [ref] |
8 | Między tem powstał król nowy nad Egiptem, który nie znał Józefa; | [ref] |
9 | I rzekł do ludu swego: Oto lud synów Izraelskich wielki, i możniejszy nad nas. | [ref] |
10 | Przetoż mądrze sobie pocznijmy z nimi, by się snać nie rozmnożył, a jeźliby przypadła wojna, aby się nie przyłączył i on do nieprzyjaciół naszych, i nie walczył przeciwko nam, i nie uszedł z ziemi. | [ref] |
11 | A tak ustawili nad nimi poborcę, aby go dręczyli ciężarami swemi; i zbudował lud Izraelski miasta składu Faraonowi: Pytom i Rameses. | [ref] |
12 | Ale im więcej go trapili, tem więcej się rozmnażał, i tem więcej rósł, tak, iż ściśnieni byli dla synów Izraelskich. | [ref] |
13 | I podbili Egipczanie syny Izraelskie w niewolą ciężką. |
14 | I przykrzyli im żywot ich robotą ciężką około gliny, i około cegieł, i około każdej roboty na polu, mimo wszelaką robotę swą, do której ich używali bez litości. | [ref] |
15 | I rozkazał król Egipski babom Hebrejskim, z których imię jednej Zefora, a imię drugiej Fua; |
16 | A rzekł: Gdy będziecie babić niewiastom Hebrejskim, a ujrzycie że rodzą, byłliby syn, zabijcież go, a jeźli córka, niech żywa zostanie. | [ref] |
17 | Ale baby one bały się Boga, i nie czyniły, jako im rozkazał król Egipski, ale żywo zachowywały chłopiątka. | [ref] |
18 | Zaczem wezwawszy król Egipski onych bab, mówił do nich: Czemuście to uczyniły, żeście żywo zachowały chłopiątka? | [ref] |
19 | I odpowiedziały baby Faraonowi: Iż nie są jako niewiasty Egipskie, niewiasty Hebrejskie; bo są duże, pierwej niż przyjdzie do nich baba, rodzą. | [ref] |
20 | I czynił dobrze Bóg onym babom; i krzewił się lud, i zmocnili się bardzo. | [ref] |
21 | I stało się, przeto że się bały one baby Boga, pobudował im domy. | [ref] |
22 | Tedy rozkazał Farao wszystkiemu ludowi swemu, mówiąc: Każdego syna, który się urodzi, w rzekę go wrzućcie, a każdą córkę żywo zachowajcie. | [ref] |