| 1 | Modlitwa Dawidowa. Nakłoó, Panie! ucha twego, a wysłuchaj mię; bomci nędzny i ubogi. | [ref] |
| 2 | Strzeżże duszy mojej, bom jest ten, którego ty miłujesz; zachowaj sługę twego, Boże mój! który ma nadzieję w tobie. | [ref] |
| 3 | Panie, zmiłuj się nade mną, bo nieustannie wołam do Ciebie. | [ref] |
| 4 | Rozraduj duszę swego sługi, bo do Ciebie, Panie, wznoszę moją duszę. | [ref] |
| 5 | Ty bowiem, Panie, jesteś dobry i pełen przebaczenia, pełen łaskawości dla wszystkich, którzy Cię wzywają. | [ref] |
| 6 | Wysłuchaj, Panie, modlitwę moją i zważ na głos mojej prośby! | [ref] |
| 7 | Przywołuję Cię w dniu mego utrapienia, bo Ty mnie wysłuchujesz. | [ref] |
| 8 | Nie masz żadnego podobnego tobie między bogami, o Panie! i nie masz takowych spraw, jako są twoje. | [ref] |
| 9 | Wszystkie narody, któreś ty stworzył, przychodząc kłaniać się będą przed obliczem twojem, Panie! i wielbić będą imię twoje. | [ref] |
| 10 | Boś ty jest wielki, a czynisz cuda; tyś sam jest Bogiem. | [ref] |
| 11 | Naucz mię, Panie, drogi twojej, abym chodził w prawdzie twojej, a ustanów serce moje w bojaźni imienia twego; | [ref] |
| 12 | A będę cię chwalił, Panie, Boże mój! ze wszystkiego serca mego, i będę wielbił imię twoje na wieki, | [ref] |
| 13 | Ponieważ miłosierdzie twoje wielkie jest nademną, a tyś wyrwał duszę moję z dołu głębokiego. | [ref] |
| 14 | O Boże! powstali hardzi przeciwko mnie, a rota okrutników szukała duszy mojej, ci, którzy cię przed oczyma nie mają. | [ref] |
| 15 | Ale ty, Panie, Boże miłosierny i litościwy, i nierychły ku gniewu, i wielce miłosierny, i prawdziwy! | [ref] |
| 16 | Wejrzyj na mię, a zmiłuj się nademną, dajże moc twoję słudze twemu, a zachowaj syna służebnicy twojej. | [ref] |
| 17 | Okaż mi znak dobroci twojej, aby to widząc ci, którzy mię mają w nienawiści, zawstydzeni byli, żeś mię ty, Panie! poratował, i pocieszyłeś mię. | [ref] |