Księga Psalmów rozdział 62

1	(Przedniejszemu śpiewakowi Jedytunowi psalm Dawidowy.)	[ref]
2	Tylko na Boga spolega dusza moja, od niegoć jest zbawienie moje.	[ref]
3	Tylkoć on jest skałą moją i wybawieniem mojem, twierdzą moją; przeto się bardzo nie zachwieję.	[ref]
4	Dokądże będziecie myślić złe przeciwko człowiekowi? Wszyscy wy zabici będziecie; będziecie jako ściana pochylona, a jako mur walący się.	[ref]
5	Przecież jednak radzą, jakoby go zepchnąć z dostojeóstwa jego; kochają się w kłamstwie, usty swemi dobrorzeczą, ale w sercu swem złorzeczą. Sela.	[ref]
6	Ty przecież na Bogu spolegaj, duszo moja! bo od niego jest oczekiwanie moje.	[ref]
7	On sam jest skałą i zbawieniem moim, On jest twierdzą moją, nic mną nie zachwieje.	[ref]
8	W Bogu wybawienie moje, i chwała moja skała mocy mojej; nadzieja moja jest w Bogu.	[ref]
9	Ufajcież w nim na każdy czas, o narody! Wylewajcie przed obliczem jego serca wasze: Bóg jest ucieczką naszą. Sela.	[ref]
10	Zaprawdęć marnością są synowie ludzcy, kłamliwi synowie mocarzy; będąli pospołu włożeni na wagę, lekciejszymi będą nad marność.	[ref]
11	Nie ufajcież w krzywdzie ani w drapiestwie, a nie będźcie marnymi; przybędzieli wam majętności, nie przykładajcież serca do nich.	[ref]
12	Razci rzekł Bóg, dwakrociem to słyszał, iż moc jest Boża,	[ref]
13	A że Panie! twoje jest miłosierdzie, a że ty oddasz każdemu według uczynków jego.