Księga Psalmów rozdział 36

1	(Przedniejszemu śpiewakowi pieśó Dawida, sługi Paóskiego.)	[ref]
2	Przewrotność niepobożnego świadczy w sercu mojem: Niemasz bojaźni Bożej przed oczyma jego.	[ref]
3	Bo sobie pobłaża w oczach swoich, aby wykonał nieprawość swoję aż do obmierzenia.	[ref]
4	Słowa ust jego są nieprawość i zdrada; nie chciał rozumieć, aby dobrze czynił.	[ref]
5	Nieprawość rozmyśla na łożu swojem, stoi na drodze nie dobrej, a złego się nie waruje.	[ref]
6	Panie! miłosierdzie twoje niebios sięga, prawda twoja aż pod obłoki,	[ref]
7	Sprawiedliwość twoja, jako góry najwyższe; sądy twoje, jako przepaść wielka; ludzie i zwierzęta zachowuje, Panie!	[ref]
8	Jakoż drogie jest miłosierdzie twoje, Boże! przetoż synowie ludzcy w cieniu skrzydeł twoich ufają.	[ref]
9	Będą upojeni hojnością domu twego, a strumieniem rozkoszy twoich napoisz ich.	[ref]
10	Albowiem u ciebie jest źródło żywota, a w światłości twojej oglądamy światłość.	[ref]
11	Rozciągnij miłosierdzie twoje nad tymi, którzy cię znają, a sprawiedliwość twoję nad uprzejmymi sercem.	[ref]
12	Niech nie następuje na mię noga pysznych, a ręka niepobożnych niech mię nie uwodzi.	[ref]
13	Tam, gdzie upadli, którzy czynili nieprawość, porażeni są, i nie mogli powstać.