Wersja Biblii
Księga
Rozdział
1 | Modlitwa Dawidowa. Wysłuchaj, Panie! sprawiedliwość moję; miej wzgląd na wołanie moje; przyjmij w uszy modlitwę moję, którą czynię usty nieobłudnemi. | [ref] |
2 | Od obliczności twojej sąd mój niech wynijdzie; oczy twoje niech patrzą na uprzejmość. | [ref] |
3 | Doświadczyłeś serca mego, nawiedziłeś je w nocy; doświadczyłeś mię ogniem, aleś nic nie znalazł; myśli moje nie uprzedzają ust moich. | [ref] |
4 | Co się tknie spraw ludzkich według słowa ust twoich, chroniłem się drogi okrutnika. | [ref] |
5 | Zatrzymuj kroki moje na drogach twych, aby się nie chwiały nogi moje. | [ref] |
6 | Ja cię wzywam, bo mię wysłuchiwasz, Boże! Nakłoó ucha twego ku mnie, wysłuchaj słowa moje. | [ref] |
7 | Okaż miłosierdzie twoje, ty, który ochraniasz ufających w tobie od tych, którzy powstawają przeciwko prawicy twojej. | [ref] |
8 | Strzeż mię jako źrenicy oka; pod cieniem skrzydeł twoich ukryj mię. | [ref] |
9 | Przed twarzą niepobożnych, którzy mię niszczą, przed nieprzyjaciółmi duszy mojej, którzy mię ogarnęli. | [ref] |
10 | Tukiem swoim okryli się; hardzie mówią usty swemi. | [ref] |
11 | Gdziekolwiek idziemy, obtoczyli nas; oczy swe nasadzili, aby nas potrącili ku ziemi. | [ref] |
12 | Każdy z nich podobien jest lwowi pragnącemu łupu, i lwięciu siedzącemu w jamie. | [ref] |
13 | Powstaóże, Panie! uprzedź twarz jego, potrąć go, wyrwij duszę moję od niezbożnego mieczem twoim. | [ref] |
14 | Wyrwij mię od ludzi ręką twoją, o Panie! od ludzi tego świata, których dział jest w tym żywocie, a których brzuch z szpiżarni twojej napełniasz, skąd nasyceni bywają, i synowie ich, a zostawiają ostatki swoje dzieciom swoim. | [ref] |
15 | Ale ja w sprawiedliwości oglądam oblicze twoje; gdy się ocucę, nasycony będę obrazem obliczności twojej. | [ref] |