| 1 | A odpowiadając Sofar Naamatczyk rzekł: | [ref] |
| 2 | Do tego mię myśli moje przywodzą, abym odpowiedział; przetożem się pospieszył. | [ref] |
| 3 | Słyszałem mnie haóbiącą naganę; ale duch wyrozumienia mego odpowie za mię. | [ref] |
| 4 | Izaż nie wiesz, że to jest od wieku, od tego czasu, jako postawił Bóg człowieka na ziemi? | [ref] |
| 5 | Iż chwała niepobożnych krótka jest, a wesele obłudnika na mgnienie oka? | [ref] |
| 6 | By też wstąpiła aż do nieba hardość jego, a obłoku się dotknęła głowa jego: | [ref] |
| 7 | A wszakże na wieki zginie jako gnój jego, a ci, którzy go widzieli, rzeką: Gdzież się podział? | [ref] |
| 8 | Uleci jako sen, a nie znajdą go; bo uciecze, jako widzenie nocne. | [ref] |
| 9 | Oko, które go widziało, nie ogląda go więcej, i nie ujrzy go więcej miejsce jego. | [ref] |
| 10 | Synowie jego będą się korzyć ubogim; bo ręce jego muszą wracać, co wydarł. | [ref] |
| 11 | Kości jego napełnione są grzechami młodości jego, a w prochu z nim leżeć będą. | [ref] |
| 12 | A choć złość słodnieje w ustach jego, i tai ją pod językiem swoim; | [ref] |
| 13 | Kocha się w niej, a nie opuszcza jej, zatrzymywając ją w pośrodku podniebienia swego: | [ref] |
| 14 | Wszakże pokarm jego we wnętrznościach jego odmieni się; żółcią padalcową stanie się w trzewach jego. | [ref] |
| 15 | Bogactwa, które pożarł, zwróci, a z brzucha jego wyżenie je Bóg. | [ref] |
| 16 | Głowę padalcową ssać będzie; zabije go język jaszczurczy. | [ref] |
| 17 | Nie ogląda źródeł rzek, strumieni mówię miodu i masła. | [ref] |
| 18 | Wróci pracę cudzą, a nie zażyje jej; i choć znowu nabędzie wielkich majętności, nie ucieszy się niemi. | [ref] |
| 19 | Bo ubogich dręczył i opuszczał, złupił dom, którego nie budował; przetoż nic spokojnego nie poczuje w żywocie swoim, | [ref] |
| 20 | Ani rzeczy swych wdzięcznych nie będzie mógł zatrzymać. | [ref] |
| 21 | Nic nie zostanie z pokarmów jego, ani się rozmnoży dobro jego. | [ref] |
| 22 | Choćby i nazbyt miał wszystkiego, ściśniony będzie; wszelka ręka trapiących oburzy się naó. | [ref] |
| 23 | Choć będzie miał czem napełnić brzuch swój, przecież naó Bóg puści popędliwość gniewu swego, którą jako deszcz spuści naó, i na pokarmy jego. | [ref] |
| 24 | Gdy uciekać będzie przed bronią żelazną, przebije go łuk hartowny. | [ref] |
| 25 | Wyjęta będzie strzała z sajdaku wypuszczona, a grot przeniknie żółć jego; a gdy uchodzić będzie, ogarną go strachy. | [ref] |
| 26 | Wszystkie nieszczęścia zasadziły się naó w tajemnych miejscach jego, a pożre go ogieó nierozdymany: pozostały w przybytku jego utrapiony będzie. | [ref] |
| 27 | Odkryją niebiosa złość jego, a ziemia powstanie przeciwko niemu. | [ref] |
| 28 | Przeniesie się urodzaj domu jego; dobra jego rozpłyną się w dzieó gniewu jego. | [ref] |
| 29 | Tenci jest dział człowieka niepobożnego od Boga, to dziedzictwo naznaczone mu od Boga. | [ref] |