| 1 | A wąż był bardziej przebiegły niż wszystkie zwierzęta lądowe, które Pan Bóg stworzył. On to rzekł do niewiasty: Czy rzeczywiście Bóg powiedział: Nie jedzcie owoców ze wszystkich drzew tego ogrodu? | [ref] |
| 2 | I rzekła niewiasta do węża: Z owocu drzewa sadu tego pożywamy; | [ref] |
| 3 | Ale z owocu drzewa, które jest w pośród sadu, rzekł Bóg: Nie będziecie jedli z niego, ani się go dotykać będziecie, byście snać nie pomarli. | [ref] |
| 4 | I rzekł wąż do niewiasty: Żadnym sposobem śmiercią nie pomrzecie; | [ref] |
| 5 | Ale wie Bóg, że któregokolwiek dnia z niego jeść będziecie, otworzą się oczy wasze; a będziecie jako bogowie, znający dobre i złe. | [ref] |
| 6 | Widząc tedy niewiasta, iż dobre było drzewo ku jedzeniu; a iż było wdzięczne na wejrzeniu, a pożądliwe drzewo dla nabycia umiejętności, wzięła z owocu jego, i jadła; dała też i mężowi swemu, który z nią był; i on też jadł. | [ref] |
| 7 | Zatem otworzyły się oczy obojga, i poznali, że byli nagimi; i spletli liście figowe, a poczynili sobie zasłony. | [ref] |
| 8 | A wtem usłyszeli głos Pana Boga chodzącego po sadzie z wiatrem dniowym; i skrył się Adam, i żona jego od oblicza Pana Boga między drzewa sadu. | [ref] |
| 9 | I zawołał Pan Bóg Adama, i rzekł mu: Gdzieżeś? | [ref] |
| 10 | Który odpowiedział: Głos twój usłyszałem w sadzie, i zlękłem się dla tego, żem nagi, i skryłem się. | [ref] |
| 11 | I rzekł Bóg: Kto ci ujawnił, że jesteś nagi? Czyżbyś jadł z drzewa tego, z którego zakazałem tobie, jeść? | [ref] |
| 12 | Powiedział Adam: "Niewiasta, którą mi dałeś, by mi towarzyszyła, podsunęła mi owoc z tego drzewa i go spożyłem".
| [ref] |
| 13 | Spytał PAN kobietę: "Dlaczego to zrobiłaś?" Ewa odpowiedziała: "Wąż mnie zwiódł i dlatego zjadłam ten owoc". | [ref] |
| 14 | Wówczas rzekł JHWH Bogowie do węża: Ponieważ to uczyniłeś, przeklętym będziesz nad wszystkie zwierzęta, i nad wszystkie bestie polne; na brzuchu twoim czołgać się będziesz, a proch jeść będziesz po wszystkie dni żywota swojego. | [ref] |
| 15 | Nieprzyjaźń ustanowię pomiędzy wami: między tobą i niewiastą, i między nasieniem twoim, i między nasieniem jej. Ono zniszczy ci głowę, a ty mu uszkodzisz piętę. | [ref] |
| 16 | Kobiecie zapowiedział: Sprawię, że znacznie zwiększy się twój trud związany z poczęciem i będziesz z trudem rodziła w bólach. Będziesz pożądała mężczyzny, a on będzie nad tobą panował. | [ref] |
| 17 | Adamowi zapowiedział: Ponieważ posłuchałeś swojej żony i spożyłeś z drzewa, z którego zabroniłem ci jeść, przeklęta będzie ziemia z tego powodu. Z trudem będziesz zdobywał pożywienie przez całe swoje życie. | [ref] |
| 18 | Będziesz się żywił polnymi roślinami, pośród których będą ci rosły osty i ciernie. | [ref] |
| 19 | W pocie oblicza twego będziesz pożywał chleba, aż się nawrócisz do ziemi, gdyżeś z niej wzięty; boś proch, i w proch się obrócisz. | [ref] |
| 20 | I nazwał Adam imię żony swej Ewa, iż ona była matką wszystkich żywiących. | [ref] |
| 21 | I uczynił Pan Bóg Adamowi, i żonie jego odzienie skórzane, i oblókł je. | [ref] |
| 22 | Tedy rzekł Pan Bóg: Oto Adam stał się jako jeden z nas, wiedzący dobre i złe; tedy wyżeómy go, by snać nie ściągnął ręki swej, i nie wziął z drzewa żywota, i nie jadł, i żyłby na wieki. | [ref] |
| 23 | I wypuścił go Pan Bóg z sadu Eden, ku sprawowaniu ziemi, z której był wzięty. | [ref] |
| 24 | A tak wygnał człowieka; i postawił na wschód słoóca sadu Eden Cheruby, i miecz płomienisty i obrotny ku strzeżeniu drogi do drzewa żywota. | [ref] |