Księga Rodzaju rozdział 21

1	A Pan nawiedził Sarę, jako był rzekł: i uczynił Pan Sarze, jako był powiedział.	[ref]
2	Bo poczęła i porodziła Sara Abrahamowi syna w starości jego, na tenże czas, który mu był Bóg przepowiedział.	[ref]
3	I nazwał Abraham imię syna swego, który mu się urodził, którego mu urodziła Sara, Izaak.	[ref]
4	I obrzezał Abraham Izaaka, syna swego, gdy był w ośmiu dniach, jako mu był rozkazał Bóg.	[ref]
5	A było Abrahamowi sto lat, gdy mu się urodził Izaak, syn jego.	[ref]
6	Tedy rzekła Sara: Śmiech mi uczynił Bóg; ktokolwiek usłyszy, śmiać się będzie ze mną.	[ref]
7	I rzekła: Któżby to był rzekł Abrahamowi, że Sara będzie karmiła piersiami syny? gdyżem urodziła syna w starości jego.	[ref]
8	Rosło tedy dziecię, i odstawione jest od piersi; i uczynił Abraham ucztę wielką w dzieó odstawienia Izaaka.	[ref]
9	Potem ujrzała Sara syna Hagary, Egipczanki, przeszydzającego, którego urodziła Abrahamowi;	[ref]
10	I rzekła do Abrahama: Wyrzuć tę służebnicę, i syna jej; albowiem nie będzie dziedziczył syn tej służebnicy z synem mym Izaakiem.	[ref]
11	Ale się to bardzo nie podobało w oczach Abrahamowych, dla syna jego.	[ref]
12	Tedy rzekł Bóg do Abrahama: Niech to przykro nie będzie w oczach twoich z strony dziecięcia, i z strony służebnicy twojej; coćkolwiek rzecze Sara, usłuchaj głosu jej; boć w Izaaku nazwane będzie nasienie.	[ref]
13	Wszakże i syna służebnicy rozmnożę w naród, przeto iż nasieniem twojem jest.	[ref]
14	Wstał tedy Abraham bardzo rano, a wziąwszy chleb i łagiew wody, dał Hagarze; i włożywszy to na ramię jej, i z dziecięciem, odprawił ją; która poszedłszy błąkała się po puszczy Beerseba.	[ref]
15	A gdy nie stało wody w łagwi, porzuciła dziecię pod jednem drzewem;	[ref]
16	I odszedłszy usiadła przeciw niemu, tak daleko, jako na strzeleniu z łuku; bo mówiła: Nie będę patrzyła na śmierć dziecięcia; a siedząc przeciw niemu, podniosła głos swój, i płakała.	[ref]
17	Tedy usłyszał Bóg głos dziecięcy, i zawołał Anioł Boży na Hagarę z nieba, i rzekł jej: Cóżci Hagaro? nie bój się, boć usłyszał Bóg głos dziecięcy z miejsca, na którem jest.	[ref]
18	Wstaó, weźmij dziecię, a ujmij je ręką swoją: bo w naród wielki rozmnożę je.	[ref]
19	Otworzył tedy Bóg oczy jej, że ujrzała źródło wody; a szedłszy napełniła łagiew wodą, i dała pić dziecięciu.	[ref]
20	I był Bóg z onem dziecięciem, Które urosło, i mieszkało na puszczy, był z niego strzelec dobry z łuku.	[ref]
21	A mieszkał na puszczy Faran; i wzięła mu matka jego żonę z ziemi Egipskiej.	[ref]
22	I stało się onegoż czasu, że rzekł Abimelech, i Fikol, hetman wojska jego, do Abrahama mówiąc: Bóg z tobą we wszystkiem, co ty czynisz.	[ref]
23	A tak teraz, przysiąż mi przez Boga, że mię w niczem podchodzić nie będziesz, ani syna mego, ani wnuka mego; ale według miłosierdzia, którem uczynił z tobą, uczynisz ze mną, i z ziemią, w którejś był przychodniem.	[ref]
24	Tedy odpowiedział Abraham: Ja przysięgnę.	[ref]
25	I przymawiał Abraham Abimelechowi o studnią wody, którą mu byli gwałtem odjęli słudzy Abimelechowi.	[ref]
26	I rzekł Abimelech: Nie wiem kto by to uczynił, nawet i tyś mi nie oznajmił, i jam nie słyszał o tem dopiero dziś.	[ref]
27	Nabrał tedy Abraham owiec i wołów, i dał Abimelechowi, i uczynili oba przymierze.	[ref]
28	I postawił Abraham siedmioro owiec z stada osobno.
29	Tedy Abimelech rzekł do Abrahama: Na cóż to siedmioro owiec, któreś postawił osobno?	[ref]
30	A on odpowiedział: Iż te siedem owiec weźmiesz z rąk moich, aby mi były na świadectwo, żem wykopał tę studnię.	[ref]
31	Dlatego nazwano miejsce ono Beerseba; albowiem tam obaj przysięgli.	[ref]
32	A tak zawarli przymierze w Beerseba. Potem wstawszy Abimelech, i Fikol, hetman wojska jego, wrócili się do ziemi Filistyóskiej.	[ref]
33	I nasadził Abraham drzewa w Beerseba, i wzywał tam imienia Pana Boga wiecznego.	[ref]
34	I mieszkał Abraham w ziemi Filistyóskiej przez wiele dni.	[ref]

Main Menu

Nowości

Login Form

Zostaw kontakt