A synom założnic, które miał Abraham, dał upominki; i wyprawił je od Izaaka syna swego, jeszcze za żywota swego, ku wschodowi do krainy wschodniej.

Te zaś są rodzaje Izaaka syna Abrahamowego: Abraham spłodził Izaaka.

I rzekł Bóg: Zaiste, Sara, żona twoja, urodzi tobie syna, i nazowiesz imię jego Izaak; i utwierdzę przymierze moje z nim, umową wieczną, i z nasieniem jego po nim.

Ale przymierze moje utwierdzę z Izaakiem, którego tobie urodzi Sara, o tym czasie w roku drugim.

I odpowiedział Abraham: Myśliłem sobie: Podobno nie masz bojaźni Bożej na tem miejscu, i zabiją mię dla żony mojej.

I wyciągnął Abraham rękę swoję, i wziął miecz, aby zabił syna swego.

I wziął Ezaw żony swoje, i syny swoje, i córki swoje, i wszystkie dusze domu swego, i trzody swoje, i wszystko bydło swoje, i wszystkę majętność swoję, której był nabył w ziemi Chananejskiej, i odszedł do ziemi inszej od Jakóba, brata swego;

Bo była majętność ich wielka, że nie mogli mieszkać pospołu, i nie mogła ich znieść ziemia pielgrzymowania ich, dla mnóstwa stad ich.

Zapewniam was, że wielu przyjdzie ze wschodu i z zachodu i zostaną posadzeni z Awraamem, Izaakiem i Jakowem w królestwie niebios.

Synowie królestwa będą wyrzuceni w ciemność zewnętrzną, a tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.

Wówczas władca powiedział do usługujących: zwiążcie mu nogi i ręce, wyrzućcie go w ciemność zewnętrzną; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.

A sługać nie mieszka w domu na wieki, ale Syn mieszka na wieki.

Albowiem napisane, iż Abraham miał dwóch synów, jednego z niewolnicy, a drugiego z wolnej.

Przez co znaczą się insze rzeczy; albowiem te są one dwa testamenty; jeden z góry Synajskiej, który rodzi w niewolę; a ten jest jako Agar.

Lecz ono górne Jeruzalem wolne jest, które jest matką wszystkich nas.

My tedy, bracia! tak jako Izaak, jesteśmy dziatkami obietnicy.

Ale co mówi Pismo? Wyrzuć niewolnicę i syna jej; albowiem nie będzie dziedziczył syn niewolnicy z synem wolnej,

 Z nas wyszli, ale nie byli z nas. Gdyby bowiem z nas byli, wytrwaliby wówczas z nami, ale stało się tak, aby ujawnić, że nie wszyscy są z nas.

A sługać nie mieszka w domu na wieki, ale Syn mieszka na wieki.

 Gdyby więc z prawa wynikało dziedzictwo, to nie z obietnicy, a przecież Abrahamowi Bóg złożył obietnicę dziedziczenia.

A tak już więcej nie jesteś niewolnikiem, ale synem; a ponieważ synem, tedy i dziedzicem Bożym przez Chrystusa.

do dziedzictwa niezniszczalnego, niesplamionego i niewiędnącego, które jest zachowane w niebiosach dla was,

 Z nas wyszli, ale nie byli z nas. Gdyby bowiem z nas byli, wytrwaliby wówczas z nami, ale stało się tak, aby ujawnić, że nie wszyscy są z nas.