| 1 | Starszy Gajowi miłemu, którego ja miłuję w prawdzie. | [ref] |
| 2 | Najmilszy! najprzód żądam, aby ci się dobrze powodziło i abyś był zdrów, tak jako się dobrze powodzi duszy twojej. | [ref] |
| 3 | Albowiem wielcem się uradował, gdy przyszli bracia, i dali świadectwo o twojej prawdzie, jako ty w prawdzie chodzisz. | [ref] |
| 4 | Większej nad tę radości nie mam, jako gdy słyszę, iż dziatki moje chodzą w szczerości. | [ref] |
| 5 | Najmilszy! Wiernie czynisz, cokolwiek czynisz przeciwko braciom i przeciw gościom, | [ref] |
| 6 | Którzy świadectwo wydali o miłości twojej przed zborem; i dobrze uczynisz, jeźli ich odprowadzisz, jako przystoi przed Bogiem. | [ref] |
| 7 | Albowiem dla imienia jego wyszli, nic nie wziąwszy od pogan. | [ref] |
| 8 | My tedy takowych powinniśmy przyjmować, abyśmy byli pomocnikami prawdzie. | [ref] |
| 9 | Pisałem do zboru waszego; ale Dyjotrefes, który chce być przedniejszy między nimi, nie przyjmuje nas. | [ref] |
| 10 | Przeto jeźli przyjdę, przypomnę uczynki jego, które czyni, słowami złemi obmawiając nas, a nie mając dosyć na tem, i sam braci nie przyjmuje, i tym, co by przyjąć chcieli, zabrania i ze zboru ich wyłącza. | [ref] |
| 11 | Najmilszy! nie naśladuj złego, ale dobrego. Kto dobrze czyni, z Boga jest; ale kto źle czyni, nie widział Boga. | [ref] |
| 12 | Demetryjuszowi świadectwo jest dane od wszystkich, i od samej prawdy; lecz i my świadectwo o nim dajemy, a wiecie, iż świadectwo nasze prawdziwe jest. | [ref] |
| 13 | Wielem miał pisać; lecz nie chcę pisać inkaustem i piórem; | [ref] |
| 14 | Bo mam nadzieję, że cię w rychle ujrzę, a tedy ustnie mówić będziemy. | [ref] |
| 15 | Pokój tobie. Pozdrawiają cię przyjaciele. Pozdrów i ty przyjaciół z imienia. |