| 1 | Przeszli przez Amfipolis i Apolonię i przybyli do Tesaloniki, gdzie Judejczycy mieli synagogę. | [ref] |
| 2 | Paweł według swego zwyczaju wszedł do nich i przez trzy szabaty rozprawiał z nimi. | [ref] |
| 3 | Na podstawie Pisma wyjaśniał i nauczał: «Mesjasz musiał cierpieć i zmartwychwstać. Jeszu, którego wam głoszę, jest tym Mesjaszem». | [ref] |
| 4 | Niektórzy z nich, a także pokaźna liczba pobożnych Greków i niemało znamienitych kobiet uwierzyło i przyłączyło się do Pawła i Sylasa. | [ref] |
| 5 | Wtedy zazdrośni Judejczycy, dobrawszy sobie jakieś szumowiny z rynku, wywołali tłumne zbiegowisko, podburzyli miasto, naszli dom Jazona i szukali ich, aby stawić przed ludem. | [ref] |
| 6 | Nie znaleźli ich jednak. Wlekli więc Jazona i niektórych braci przed politarchów, krzycząc: «Ludzie, którzy podburzają cały świat, przyszli też tutaj, | [ref] |
| 7 | a Jazon ich przyjął. Oni wszyscy występują przeciwko rozkazom Cezara, głosząc, że jest inny król, Jeszu». | [ref] |
| 8 | Podburzyli tłum i politarchów, którzy tego słuchali, | [ref] |
| 9 | ale po wzięciu poręki od Jazona i innych, zwolnili ich. |
| 10 | Natychmiast w nocy bracia wysłali Pawła i Sylasa do Berei. Kiedy tam przybyli, poszli do synagogi Judejczyków. | [ref] |
| 11 | Ci byli szlachetniejsi od Tesaloniczan, przyjęli naukę z całą gorliwością i codziennie badali Pisma, czy istotnie tak jest. | [ref] |
| 12 | Wielu też z nich uwierzyło, a także [wiele] wpływowych Greczynek i niemało mężczyzn. | [ref] |
| 13 | Gdy Judejczycy z Tesaloniki dowiedzieli się, że również w Berei Paweł głosi słowo Boże, przyszli tam, podburzając tłumy i wzniecając rozruchy. | [ref] |
| 14 | Wtedy bracia natychmiast wysłali Pawła, aby szedł aż ku morzu. Sylas i Tymoteusz pozostali tam. | [ref] |
| 15 | Ci, którzy towarzyszyli Pawłowi, zaprowadzili go aż do Aten i powrócili otrzymawszy polecenie dla Sylasa i Tymoteusza, aby czym prędzej przyszli do niego. | [ref] |
| 16 | Czekając na nich w Atenach, Paweł burzył się tchnieniowo(wewnętrznie) na widok miasta pełnego wizerunków(bożków). | [ref] |
| 17 | Rozprawiał też w synagodze z Judejczykami i z "bojącymi się Boga" i codziennie na agorze z tymi, których tam spotykał | [ref] |
| 18 | Niektórzy z filozofów epikurejskich i stoickich rozmawiali z nim: «Cóż chce powiedzieć ten nowinkarz» - mówili jedni, a drudzy: - «Zdaje się, że jest zwiastunem nowych bogów» - bo głosił Dobrą Nowinę o Jeszu i zmartwychwstanie. | [ref] |
| 19 | Zabrali go i zaprowadzili na Areopag, i zapytali: «Czy moglibyśmy się dowiedzieć, jaką to nową naukę głosisz? | [ref] |
| 20 | Bo jakieś nowe rzeczy wkładasz nam do głowy. Chcielibyśmy więc dowiedzieć się, o co właściwie chodzi». | [ref] |
| 21 | A wszyscy Ateńczycy i mieszkający tam przybysze poświęcają czas jedynie albo mówieniu o czymś, albo wysłuchiwaniu czegoś nowego. | [ref] |
| 22 | «Mężowie ateńscy - przemówił Paweł stanąwszy w środku Areopagu widzę, że jesteście pod każdym względem bardzo bogobojni. | [ref] |
| 23 | Przechodząc bowiem i oglądając wasze świętości jedną po drugiej, znalazłem też ołtarz z napisem: "Nie-poznanemu Bogu". Ja wam głoszę to, co czcicie, nie znając. | [ref] |
| 24 | Bóg, który stworzył świat i wszystko na nim, On, który jest Panem nieba i ziemi, nie mieszka w świątyniach zbudowanych ręką ludzką | [ref] |
| 25 | i nie odbiera posługi z rąk ludzkich, jak gdyby czegoś potrzebował, bo sam daje wszystkim życie i tchnienie, i wszystko. | [ref] |
| 26 | Uczynił także z jednego każdy naród, ludzi zamieszkujących całe oblicze ziemi. Określił właściwe czasy i (wyznaczył) granice zamieszkania im, | [ref] |
| 27 | aby szukali Boga, czy nie znajdą Go niejako po omacku. Bo w rzeczywistości jest On niedaleko od każdego z nas. | [ref] |
| 28 | Bo w Nim żyjemy, poruszamy się i jesteśmy, jak też powiedzieli niektórzy z waszych poetów: "Jesteśmy bowiem z Jego rodu". | [ref] |
| 29 | Będąc więc z rodu Bożego, nie powinniśmy sądzić, że co Boskie jest podobne do złota albo do srebra, albo do kamienia, wytworu rąk i myśli człowieka. | [ref] |
| 30 | Nie zważając na czasy nieświadomości, wzywa Bóg teraz wszędzie i wszystkich ludzi do skorygowania sposobu rozumowania, | [ref] |
| 31 | dlatego że wyznaczył dzień, w którym sprawiedliwie będzie sądzić świat przez Człowieka, którego na to przeznaczył, po uwierzytelnieniu Go wobec wszystkich przez wskrzeszenie Go z martwych». | [ref] |
| 32 | Gdy usłyszeli o zmartwychwstaniu, jedni się wyśmiewali, a inni powiedzieli: «Posłuchamy cię o tym innym razem». | [ref] |
| 33 | Tak Paweł ich opuścił. |
| 34 | Niektórzy jednak przyłączyli się do niego i uwierzyli. Wśród nich Dionizy Areopagita i kobieta imieniem Damaris, a z nimi inni. | [ref] |