| 1 | Wówczas Piłat wziął Jeszu i kazał Go ubiczować. | [ref] |
| 2 | A żołnierze uplótłszy koronę z cierni, włożyli Mu ją na głowę i okryli Go płaszczem purpurowym. | [ref] |
| 3 | Potem podchodzili do Niego i mówili: «Witaj, Królu Judejski !» I policzkowali Go. | [ref] |
| 4 | A Piłat ponownie wyszedł na zewnątrz i przemówił do nich: «Oto wyprowadzam Go do was na zewnątrz, abyście poznali, że ja nie znajduję w Nim żadnej winy». | [ref] |
| 5 | Jeszu więc wyszedł na zewnątrz, w koronie cierniowej i płaszczu purpurowym. Piłat rzekł do nich: «Oto Człowiek». | [ref] |
| 6 | Gdy Go ujrzeli arcykapłani i słudzy, zawołali: «Ukrzyżuj! Ukrzyżuj!» Rzekł do nich Piłat: «Weźcie Go i sami ukrzyżujcie! Ja bowiem nie znajduję w Nim winy». | [ref] |
| 7 | Odpowiedzieli mu Judejczycy: «My mamy Prawo, a według Prawa powinien On umrzeć, bo sam siebie uczynił Synem Bożym». | [ref] |
| 8 | Gdy Piłat usłyszał te słowa, uląkł się jeszcze bardziej. | [ref] |
| 9 | Wszedł znów do pretorium i zapytał Jeszu: «Skąd Ty jesteś?» Jeszu jednak nie dał mu odpowiedzi. | [ref] |
| 10 | Rzekł więc Piłat do Niego: «Nie chcesz mówić ze mną? Czy nie wiesz, że mam władzę uwolnić Ciebie i mam władzą Ciebie ukrzyżować?» | [ref] |
| 11 | Jeszu odpowiedział: «Nie miałbyś żadnej władzy nade Mną, gdyby ci jej nie dano z góry. Dlatego większy grzech ma ten, który Mnie wydał tobie». | [ref] |
| 12 | Odtąd Piłat usiłował Go uwolnić. Judejczycy jednak zawołali: «Jeżeli Go uwolnisz, nie jesteś przyjacielem Cezara. Każdy, kto się czyni królem, sprzeciwia się Cezarowi». | [ref] |
| 13 | Gdy więc Piłat usłyszał te słowa, wyprowadził Jeszu na zewnątrz i zasiadł na trybunale, na miejscu zwanym Lithostrotos, po hebrajsku Gabbata. | [ref] |
| 14 | Był to dzień Przygotowania Paschy, około godziny szóstej. I rzekł do Judejczyków: «Oto król wasz!» | [ref] |
| 15 | A oni krzyczeli: «Precz! Precz! Ukrzyżuj Go!» Piłat rzekł do nich: «Czyż króla waszego mam ukrzyżować?» Odpowiedzieli arcykapłani: «Poza Cezarem nie mamy króla». | [ref] |
| 16 | Wtedy więc wydał Go im, aby Go ukrzyżowano. Zabrali zatem Jeszu. | [ref] |
| 17 | A On sam dźwigając krzyż wyszedł na miejsce zwane Miejscem Czaszki, które po hebrajsku nazywa się Golgota. | [ref] |
| 18 | Tam Go ukrzyżowano, a z Nim dwóch innych, z jednej i drugiej strony, pośrodku zaś Jeszu. | [ref] |
| 19 | Wypisał też Piłat tytuł winy i kazał go umieścić na krzyżu. A było napisane: «Jeszu Nazarejczyk, Król Judejski». | [ref] |
| 20 | Ten napis czytało wielu Judejczyków, ponieważ miejsce, gdzie ukrzyżowano Jeszu, było blisko miasta. A było napisane w języku hebrajskim, łacińskim i greckim. | [ref] |
| 21 | Arcykapłani judejscy mówili do Piłata: «Nie pisz: Król Judejski, ale że On powiedział: Jestem Królem Judejskim». |
| 22 | Odparł Piłat: «Com napisał, napisałem». | [ref] |
| 23 | Żołnierze zaś, gdy ukrzyżowali Jeszu, wzięli Jego szaty i podzielili na cztery części, dla każdego żołnierza po części; wzięli także tunikę. Tunika zaś nie była szyta, ale cała tkana od góry do dołu. | [ref] |
| 24 | Mówili więc między sobą: «Nie rozdzierajmy jej, ale rzućmy o nią losy, do kogo ma należeć». Tak miały się wypełnić słowa Pisma: Podzielili między siebie szaty, a los rzucili o moją suknię. To właśnie uczynili żołnierze. | [ref] |
| 25 | A obok krzyża Jeszu stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. | [ref] |
| 26 | Kiedy więc Jeszu ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». | [ref] |
| 27 | Następnie rzekł do ucznia: "Oto Matka twoja". I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie. | [ref] |
| 28 | Potem Jeszu świadomy, że już wszystko się dokonało, aby się wypełniło Pismo, rzekł: «Pragnę». | [ref] |
| 29 | Stało tam naczynie pełne octu. Nałożono więc na hizop gąbkę pełną octu i do ust Mu podano. | [ref] |
| 30 | A gdy Jeszu skosztował octu, rzekł: «Wykonało się!» I skłoniwszy głowę oddał tchnienie. | [ref] |
| 31 | Ponieważ był to dzień Przygotowania, aby zatem ciała nie pozostawały na krzyżu w szabat - ów bowiem dzień szabatu był wielkim świętem - Judejczycy prosili Piłata, aby ukrzyżowanym połamano golenie i usunięto ich ciała. | [ref] |
| 32 | Przyszli więc żołnierze i połamali golenie tak pierwszemu, jak i drugiemu, którzy z Nim byli ukrzyżowani. | [ref] |
| 33 | Lecz gdy podeszli do Jeszu i zobaczyli, że już umarł, nie łamali Mu goleni, |
| 34 | tylko jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok i natychmiast wypłynęła krew i woda. | [ref] |
| 35 | Zaświadczył to ten, który widział, a świadectwo jego jest prawdziwe. On wie, że mówi prawdę, abyście i wy wierzyli. | [ref] |
| 36 | Stało się to bowiem, aby się wypełniło Pismo: kość jego nie będzie złamana. | [ref] |
| 37 | I znowu na innym miejscu mówi Pismo: Będą patrzeć na Tego, którego przebili. | [ref] |
| 38 | Potem Józef z Arymatei, który był uczniem Jeszu, lecz ukrytym z obawy przed Judejczykami, poprosił Piłata, aby mógł zabrać ciało Jeszu. A Piłat zezwolił. Poszedł więc i zabrał Jego ciało. | [ref] |
| 39 | Przybył również i Nikodem, ten, który po raz pierwszy przyszedł do Jeszu w nocy, i przyniósł około stu funtów mieszaniny mirry i aloesu. | [ref] |
| 40 | Zabrali więc ciało Jeszu i obwiązali je w płótna razem z wonnościami, stosownie do judejskiego sposobu grzebania. | [ref] |
| 41 | A na miejscu, gdzie Go ukrzyżowano, był ogród, w ogrodzie zaś nowy grób, w którym jeszcze nie złożono nikogo. | [ref] |
| 42 | Tam to więc, ze względu na judejski dzień Przygotowania, złożono Jeszu, bo grób znajdował się w pobliżu. | [ref] |