| 1 | Gdy podniósł oczy, zobaczył, jak bogaci wrzucali swe ofiary do skarbony. | [ref] |
| 2 | Zobaczył też, jak uboga jakaś wdowa wrzuciła tam dwa pieniążki, | [ref] |
| 3 | i rzekł: «Prawdziwie powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy inni. | [ref] |
| 4 | Wszyscy bowiem wrzucali na ofiarę z tego, co im zbywało; ta zaś z niedostatku swego wrzuciła wszystko, co miała na utrzymanie». | [ref] |
| 5 | Gdy niektórzy mówili o świątyni, że jest przyozdobiona pięknymi kamieniami i darami, powiedział: | [ref] |
| 6 | «Przyjdzie czas, kiedy z tego, na co patrzycie, nie zostanie kamień na kamieniu, który by nie był zwalony». | [ref] |
| 7 | Zapytali Go: «Nauczycielu, kiedy to nastąpi? I jaki będzie znak, gdy się to dziać zacznie?» | [ref] |
| 8 | Jeszu odpowiedział: «Strzeżcie się, żeby was nie zwiedziono. Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem i będą mówić: "Ja jestem" oraz: "Nadszedł czas". Nie chodźcie za nimi! | [ref] |
| 9 | I nie trwóżcie się, gdy posłyszycie o wojnach i przewrotach. To najpierw musi się stać, ale nie zaraz nastąpi koniec». | [ref] |
| 10 | Wtedy mówił do nich: «Powstanie naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu. | [ref] |
| 11 | Będą też miejscami wielkie trzęsienia ziemi i głód, i zarazy, będą straszne zjawiska i wielkie znaki z nieba. | [ref] |
| 12 | Lecz przed tym wszystkim podniosą na was ręce i będą was prześladować. Wydadzą was do synagog i do więzień oraz z powodu mojego imienia wlec was będą do królów i namiestników. | [ref] |
| 13 | Będzie to dla was sposobność do składania świadectwa. | [ref] |
| 14 | Postanówcie sobie w sercu nie obmyślać naprzód swej obrony. | [ref] |
| 15 | Ja bowiem dam wam wymowę i mądrość, której żaden z waszych prześladowców nie będzie się mógł oprzeć ani się sprzeciwić. | [ref] |
| 16 | A wydawać was będą nawet rodzice i bracia, krewni i przyjaciele i niektórych z was o śmierć przyprawią. | [ref] |
| 17 | I z powodu mojego imienia będziecie w nienawiści u wszystkich. | [ref] |
| 18 | Ale włos z głowy wam nie zginie. | [ref] |
| 19 | Przez swoją wytrwałość ocalicie wasze życie. | [ref] |
| 20 | Skoro ujrzycie Jeruszalem otoczone przez wojska, wtedy wiedzcie, że jej spustoszenie jest bliskie. | [ref] |
| 21 | Wtedy ci, którzy będą w Judei, niech uciekają w góry; ci, którzy są w mieście, niech z niego uchodzą, a ci po wsiach, niech do niego nie wchodzą! | [ref] |
| 22 | Będzie to bowiem czas pomsty, aby się spełniło wszystko, co jest napisane. | [ref] |
| 23 | Biada brzemiennym i karmiącym w owe dni! Będzie bowiem wielki ucisk na ziemi i gniew na ten naród: | [ref] |
| 24 | jedni polegną od miecza, a drugich zapędzą w niewolę między wszystkie narody. A Jeruszalem będzie deptane przez pogan, aż czasy pogan przeminą. | [ref] |
| 25 | I będą znaki na słońcu i księżycu, i gwiazdach, a na ziemi ucisk [udręka] narodów w bezradności szumu morza i nawałnicy. | [ref] |
| 26 | Omdlewać ludzie ze strachem i oczekując tych nachodzących zamieszkałą, ponieważ moce niebios (zostaną) wstrząśnięte. | [ref] |
| 27 | I wtedy ujrzą Syna Człowieka, przychodzącego w obłoku z mocą i chwałą wielką. | [ref] |
| 28 | Zaczynając zaś te stawać się, wyprostujcie (się) i podnieście głowy wasze, ponieważ nadchodzi odkupienie wasze. | [ref] |
| 29 | I powiedział porównanie [przypowieść]: "Zobaczcie figowiec i wszystkie drzewa. | [ref] |
| 30 | Kiedy pączkują, już patrząc z siebie [sami], że już blisko lato jest. |
| 31 | Tak i wy kiedy zobaczycie te stające (się), wiedzcie, że blisko władztwo [królestwo] Boga. | [ref] |
| 32 | Amen, powiadam wam, że nie przeminie [odejdzie] pokolenie to, aż w pewnym sensie wszystko stanie (się). | [ref] |
| 33 | Niebo i ziemia przeminą, zaś słowa moje nie przeminą. | [ref] |
| 34 | Uważajcie zaś (na) siebie, by czasem nie obciążyły się wasze serca [w] bólu głowy [kaca], odurzeniu i kłopotach życiowych - i aby ten dzień nagle nie nadciągnął. | [ref] |
| 35 | Jak pułapka bowiem przyjdzie na wszystkich, którzy siedzą [zasiadają, zamieszkują] na powierzchni [obliczu] całej ziemi. | [ref] |
| 36 | Nie śpijcie [czuwajcie] więc, w każdej porze błagając [prosząc], abyście (byli) godni uciec [wymknąć się] temu wszystkiemu, mającemu nastąpić i stanąć przed Synem Człowieka. | [ref] |
| 37 | Przez dzień nauczał Jeszu w świątyni, wieczorem zaś wychodził i noce spędzał na górze zwanej Oliwną. | [ref] |
| 38 | A rano cały lud śpieszył do Niego, aby Go słuchać w świątyni. | [ref] |