Potem wyszedł i udał się, według zwyczaju, na Górę Oliwną: towarzyszyli Mu także uczniowie.

Z tym ich zostawił, wyszedł poza miasto do Betanii i tam zanocował. 

Nazajutrz, gdy wyszli oni z Betanii, uczuł głód.

Na sześć dni przed Paschą Jeszu przybył do Betanii, gdzie mieszkał Łazarz, którego Jeszu wskrzesił z martwych.

Zbliżał się już do zboczy Góry Oliwnej, kiedy całe mnóstwo uczniów poczęło wielbić radośnie Boga za wszystkie cuda, które widzieli. 

I staną nogi jego w on dzieó na górze Oliwnej, która jest przeciwko Jeruzalemowi na wschód słoóca, a góra Oliwna się na poły rozszczepi, na wschód i na zachód słoóca rozpadliną bardzo wielką, i odwali się połowa onej góry na północ, a połowa jej na południe.

Po odśpiewaniu hymnu wyszli ku Górze Oliwnej. 

Wtedy [wówczas, kiedy, w tym czasie] wrócili do Jeruszalem od [z] góry, zwanej Oliwną, która jest blisko Jeruszalem, odpoczynku [szabatu] mająca drogę.