1 | Rzekł znowu do swoich uczniów: «Niepodobna, żeby nie przyszły zgorszenia; lecz biada temu, przez którego przychodzą. | [ref] |
2 | Byłoby lepiej dla niego, gdyby kamień młyński zawieszono mu u szyi i wrzucono go w morze, niż żeby miał być powodem grzechu jednego z tych małych. Uważajcie na siebie! | [ref] |
3 | Jeśli brat twój zawini, upomnij go; i jeśli zmieni swój sposób rozumowania [skoryguje się], przebacz mu! | [ref] |
4 | I jeśliby siedem razy na dzień zawinił przeciw tobie i siedem razy zwróciłby się do ciebie, mówiąc: "skorygowałem się", przebacz mu!". | [ref] |
5 | Apostołowie prosili Pana: «Przymnóż nam wiary!» | [ref] |
6 | Pan rzekł: «Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: "Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze!", a byłaby wam posłuszna. | [ref] |
7 | Kto z was, mając sługę, który orze lub pasie, powie mu, gdy on wróci z pola: "Pójdź i siądź do stołu?" | [ref] |
8 | Czy nie powie mu raczej: "Przygotuj mi wieczerzę, przepasz się i usługuj mi, aż zjem i napiję się, a potem ty będziesz jadł i pił?" | [ref] |
9 | Czy dziękuje słudze za to, że wykonał to, co mu polecono? |
10 | Tak mówcie i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono: "Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać"». | [ref] |
11 | Zmierzając do Jeruszalem przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei. | [ref] |
12 | Gdy wchodzili do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka | [ref] |
13 | i głośno zawołali: «Jeszu, Mistrzu, ulituj się nad nami!» | [ref] |
14 | Na ich widok rzekł do nich: «Idźcie, pokażcie się kapłanom!» A gdy szli, zostali oczyszczeni. | [ref] |
15 | Wtedy jeden z nich widząc, że jest uzdrowiony, wrócił chwaląc Boga donośnym głosem, | [ref] |
16 | upadł na twarz do nóg Jego i dziękował Mu. A był to Samarytanin. | [ref] |
17 | Jeszu zaś rzekł: «Czy nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? | [ref] |
18 | Żaden się nie znalazł, który by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec». | [ref] |
19 | Do niego zaś rzekł: «Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła». | [ref] |
20 | Zapytany przez faryzeuszów, kiedy przyjdzie królestwo Boże, odpowiedział im: «Królestwo Boże nie przyjdzie dostrzegalnie; | [ref] |
21 | i nie powiedzą: "Oto tu jest" albo: "Tam". Oto bowiem królestwo Boże pośród was jest» | [ref] |
22 | Do uczniów zaś rzekł: «Przyjdzie czas, kiedy zapragniecie ujrzeć choćby jeden z dni Syna Człowieczego, a nie zobaczycie. | [ref] |
23 | Powiedzą wam: "Oto tam" lub: "Oto tu". Nie chodźcie tam i nie biegnijcie za nimi! | [ref] |
24 | Bo jak błyskawica, gdy zabłyśnie, świeci od jednego krańca widnokręgu aż do drugiego, tak będzie z Synem Człowieczym w dniu Jego. | [ref] |
25 | Wpierw jednak musi wiele wycierpieć i być odrzuconym przez to pokolenie. | [ref] |
26 | Jak działo się za dni Noego, tak będzie również za dni Syna Człowieczego: | [ref] |
27 | jedli i pili, żenili się i za mąż wychodziły aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki; nagle przyszedł potop i wygubił wszystkich. | [ref] |
28 | Podobnie jak działo się za czasów Lota: jedli i pili, kupowali i sprzedawali, sadzili i budowali, | [ref] |
29 | lecz w dniu, kiedy Lot wyszedł z Sodomy, spadł z nieba deszcz ognia i siarki i wygubił wszystkich; | [ref] |
30 | tak samo będzie w dniu, kiedy Syn Człowieczy się objawi. | [ref] |
31 | W owym dniu kto będzie na dachu, a jego rzeczy w mieszkaniu, niech nie schodzi, by je zabrać; a kto na polu, niech również nie wraca do siebie. | [ref] |
32 | Przypomnijcie sobie żonę Lota. | [ref] |
33 | Kto będzie się starał zachować swoje życie, straci je; a kto je straci, zachowa je. | [ref] |
34 | Powiadam wam: Tej nocy dwóch będzie na jednym posłaniu: jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony. | [ref] |
35 | Dwie będą mleć razem: jedna będzie wzięta, a druga zostawiona». | [ref] |
36 | Pytali Go: «Gdzie, Panie?» |
37 | On im odpowiedział: «Gdzie jest padlina, tam zgromadzą się i sępy». | [ref] |