Psalm Dawidowy. Oddawajcie Panu synowie mocarzów, oddawajcie Panu chwałę i moc.

Oddawajcie Panu chwałę imienia jego; kłaniajcie się Panu w ozdobie świętobliwości.

Kto mi ofiaruje chwałę, uczci mię; a temu, który naprawia drogę swą, ukażę zbawienie Boże.

Przecież prędko zapomnieli na sprawy jego, i nie czekali na rady jego.

Oddajcie cześć Panu, a chwałę jego na wyspach opowiadajcie.

 Wołał on głosem donośnym: «Ulęknijcie się Boga i dajcie Mu chwałę, bo godzina sądu Jego nadeszła. Oddajcie pokłon Temu, co niebo uczynił i ziemię, i morze, i źródła wód!»

 Usłyszawszy zaś Jeszu, zdziwił (się) i rzekł towarzyszącym: "Amen, mówię wam: {U nikogo} tak wielkiej wiary w Iszraelu (nie) znalazłem. 

 Zaś synowie królestwa (zostaną) wyrzuceni w ciemność zewnętrzną, tam będzie płacz i zgrzytanie zębów". 

Lecz On odpowiedział: «Jestem posłany tylko do owiec, które poginęły z domu Iszraela»

 On jednak odparł: «Niedobrze jest zabrać chleb dzieciom a rzucić psom».

Wtedy Jeszu jej odpowiedział: «O niewiasto wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie, jak chcesz!» Od tej chwili jej córka była zdrowa. 

Wielu zaś pierwszych będzie ostatnimi, a ostatnich pierwszymi.

Tak ostatni będą pierwszymi, a pierwsi ostatnimi».