| 1 | Zaraz wczesnym rankiem arcykapłani wraz ze starszymi i uczonymi w Piśmie i cała Wysoka Rada powzięli uchwałę. Kazali Jeszu związanego odprowadzić i wydali Go Piłatowi. | [ref] |
| 2 | Piłat zapytał Go: «Czy Ty jesteś Królem Judejskim?» Odpowiedział mu: «Tak, Ja nim jestem». | [ref] |
| 3 | Arcykapłani zaś oskarżali Go o wiele rzeczy. | [ref] |
| 4 | Piłat ponownie Go zapytał: «Nic nie odpowiadasz? Zważ, o jakie rzeczy Cię oskarżają». | [ref] |
| 5 | Lecz Jeszu nic już nie odpowiedział, tak że Piłat się dziwił. | [ref] |
| 6 | Na każde zaś święto miał zwyczaj uwalniać im jednego więźnia, którego żądali. | [ref] |
| 7 | A był tam jeden, zwany Barabaszem, uwięziony z buntownikami, którzy w rozruchu popełnili zabójstwo. | [ref] |
| 8 | Tłum przyszedł i zaczął domagać się tego, co zawsze im czynił. |
| 9 | Piłat im odpowiedział: «Jeśli chcecie, uwolnię wam Króla Judejskiego?» | [ref] |
| 10 | Wiedział bowiem, że arcykapłani wydali Go przez zawiść. | [ref] |
| 11 | Lecz arcykapłani podburzyli tłum, żeby uwolnił im raczej Barabasza. | [ref] |
| 12 | Piłat ponownie ich zapytał: «Cóż więc mam uczynić z tym, którego nazywacie Królem Judejskim» | [ref] |
| 13 | Odpowiedzieli mu krzykiem: «Przypaluj Go!» |
| 14 | Piłat odparł: «Cóż więc złego uczynił?» Lecz oni jeszcze głośniej krzyczeli: «Ukrzyżuj Go!» | [ref] |
| 15 | Wtedy Piłat, chcąc zadowolić tłum, uwolnił Barabasza, Jeszu zaś kazał ubiczować i wydał na ukrzyżowanie. | [ref] |
| 16 | Żołnierze zaprowadzili Go na wewnętrzny dziedziniec, czyli pretorium, i zwołali całą kohortę. | [ref] |
| 17 | Ubrali Go w purpurę i uplótłszy wieniec z ciernia włożyli Mu na głowę. | [ref] |
| 18 | I zaczęli Go pozdrawiać: «Witaj, Królu Judejski!» | [ref] |
| 19 | Przy tym bili Go trzciną po głowie, pluli na Niego i przyklękając oddawali Mu hołd. | [ref] |
| 20 | A gdy Go wyszydzili, zdjęli z Niego purpurę i włożyli na Niego własne Jego szaty. Następnie wyprowadzili Go, aby Go ukrzyżować. | [ref] |
| 21 | I przymusili niejakiego Szymona z Cyreny, ojca Aleksandra i Rufusa, który wracając z pola właśnie przechodził, żeby niósł krzyż Jego. | [ref] |
| 22 | Przyprowadzili Go na miejsce Golgota, to znaczy miejsce Czaszki. | [ref] |
| 23 | Tam dawali Mu wino zaprawione mirrą, lecz On nie przyjął. | [ref] |
| 24 | Ukrzyżowali Go i rozdzielili między siebie Jego szaty, rzucając o nie losy, co który miał zabrać. | [ref] |
| 25 | A była godzina trzecia, gdy Go ukrzyżowali. | [ref] |
| 26 | Był też napis z podaniem Jego winy, tak ułożony: «Król Judejski». | [ref] |
| 27 | Razem z Nim ukrzyżowali dwóch złoczyńców, jednego po prawej, drugiego po lewej Jego stronie. | [ref] |
| 28 | Tak wypełniło się słowo Pisma: W poczet złoczyńców został zaliczony. | [ref] |
| 29 | Ci zaś, którzy przechodzili obok, przeklinali Go, potrząsali głowami, mówiąc: «Ej, Ty, który burzysz przybytek i w trzech dniach go odbudowujesz, | [ref] |
| 30 | zejdź z krzyża i wybaw samego siebie!» |
| 31 | Podobnie arcykapłani wraz z uczonymi w Piśmie drwili między sobą i mówili: «Innych wybawiał, siebie nie może wybawić. | [ref] |
| 32 | Mesjasz, król Iszraela, niechże teraz zejdzie z krzyża, żebyśmy widzieli i uwierzyli». Lżyli Go także ci, którzy byli z Nim ukrzyżowani. | [ref] |
| 33 | A gdy nadeszła godzina szósta, mrok ogarnął całą ziemię aż do godziny dziewiątej. | [ref] |
| 34 | O godzinie dziewiątej Jeszu zawołał donośnym głosem: «Eloi, Eloi, lema sabachthani», to znaczy: Boże mój, Boże mój, czemuś Mnie opuścił? | [ref] |
| 35 | Niektórzy ze stojących obok, słysząc to, mówili: «Patrz, woła Eliasza». | [ref] |
| 36 | Ktoś pobiegł i napełniwszy gąbkę octem, włożył na trzcinę i dawał Mu pić, mówiąc: «Poczekajcie, zobaczymy, czy przyjdzie Eliasz, żeby Go zdjąć [z krzyża]». | [ref] |
| 37 | Lecz Jeszu zawołał donośnym głosem i oddał tchnienie. | [ref] |
| 38 | A zasłona przybytku rozdarła się na dwoje, z góry na dół. | [ref] |
| 39 | Setnik zaś, który stał naprzeciw, widząc, że w ten sposób oddał tchnienie, rzekł: «Prawdziwie, ten człowiek był Synem Bożym». | [ref] |
| 40 | Były tam również niewiasty, które przypatrywały się z daleka, między nimi Mariam Magdalena, Mariam, matka Jakowa Mniejszego i Josefa, i Salome. | [ref] |
| 41 | Kiedy przebywał w Galilei, one towarzyszyły Mu i usługiwały. I było wiele innych, które razem z Nim przyszły do Jeruszalem. | [ref] |
| 42 | Pod wieczór już, ponieważ było Przygotowanie, czyli dzień przed szabatem, | [ref] |
| 43 | przyszedł Josef z Arymatei, poważny członek Rady, który również wyczekiwał królestwa Bożego. Śmiało udał się do Piłata i poprosił o ciało Jeszu. | [ref] |
| 44 | Piłat zdziwił się, że już skonał. Kazał przywołać setnika i pytał go, czy już dawno umarł. | [ref] |
| 45 | Upewniony przez setnika, podarował ciało Josefowi. | [ref] |
| 46 | Ten kupił płótno, zdjął Jeszu [z krzyża], owinął w płótno i złożył w grobie, który wykuty był w skale. Przed wejście do grobu zatoczył kamień. | [ref] |
| 47 | A Mariam Magdalena i Mariam, matka Josefa, przyglądały się, gdzie Go złożono. | [ref] |