| 1 | A dwunastego roku, miesiąca dwunastego, pierwszego dnia tegoż miesiąca, stało się słowo Paóskie do mnie, mówiąc: | [ref] |
| 2 | Synu człowieczy! podnieś lament nad Faraonem, królem Egipskim, a powiedz mu: Podobnyś ty lwowi młodemu między narodami, tyś jest jako wieloryb w morzu, gdyż bujając po rzekach twoich mącisz wodę nogami twemi, i mięszasz rzeki jego. | [ref] |
| 3 | Tak mówi panujący Pan: Rozciągnę też na cię sieć moję przez zebranie wielu narodów, którzy cię wyciągną niewodem moim; | [ref] |
| 4 | I zostawię cię na ziemi, na polu porzucę cię, i sprawię, że mieszkać będzie na tobie wszelkie ptastwo niebieskie, i nakarmię tobą zwierza wszystkiej ziemi; | [ref] |
| 5 | I rozrzucę mięso twoje po górach, i napełnię doliny wysokością twoją, |
| 6 | I napoję ziemię twoję, w której pływasz, krwią twoją aż do gór, tak, że i rzeki będą napełnione tobą. | [ref] |
| 7 | A gdy cię zgaszę, zakryję niebiosa, i ciemne uczynię gwiazdy ich, słoóce obłokiem zasłonię, a księżyc nie da światła swego. | [ref] |
| 8 | Wszystkie światła jasne na niebiosach zaćmię dla ciebie, i przywiodę ciemność na ziemię twoję, mówi panujący Pan. | [ref] |
| 9 | Nadto zasmucę serce wielu narodów, gdy za sprawą moją przyjdzie wieść o starciu twojem między narody, do ziem, którycheś nie znał. | [ref] |
| 10 | Uczynię, mówię, że się zdumieje nad tobą wiele narodów, a królowie ich zatrwożą się bardzo dla ciebie, gdy szermować będę mieczem swoim przed twarzą ich; będą się zaiste lękać co chwila każdy o duszę swoję w dzieó upadku twego. | [ref] |
| 11 | Bo tak mówi panujący Pan: Miecz króla Babiloóskiego przyjdzie na cię. | [ref] |
| 12 | Mieczami mocarzów porażę zgraję twoję; najokrutniejsi ze wszystkich narodów, ci skażą pychę Egipską, i będzie zgładzone wszystko mnóstwo jego. | [ref] |
| 13 | Zagładzę i wszystko bydło jego, które jest przy wodach wielkich, tak, że ich więcej nie zmąci noga człowiecza, ani kopyta bydlęce mącić ich będą. | [ref] |
| 14 | Tedy uczynię, że się wody ich ustoją, a rzeki ich jako oliwa pójdą, mówi panujący Pan. |
| 15 | Gdyż obrócę ziemię Egipską w spustoszenie, a ziemia będzie wypróżniona z pełności swojej, gdy pobiję wszystkich mieszkających w niej; i dowiedzą się, żem Ja Pan. | [ref] |
| 16 | Toć jest lament, którym nad nią lamentować będą; córki narodów narzekać będą nad nią, nad Egiptem i nad wszystkiem mnóstwem jego narzekać będą, mówi panujący Pan. | [ref] |
| 17 | Potem dwunastego roku, piętnastego dnia tegoż miesiąca, stało się słowo Paóskie do mnie, mówiąc; | [ref] |
| 18 | Synu człowieczy! narzekaj nad mnóstwem Egipskiem, a zepchnij je, i córki tych narodów sławnych aż do najniższych miejsc ziemi, do tych, co zstępują do dołu, | [ref] |
| 19 | I mów: Nad kogożeś wdzięczniejszy? Zstąp, a połóż się z nieobrzezaócami. | [ref] |
| 20 | W pośród pobitych mieczem upadną; pod miecz podany jest, wywleczcież go ze wszystką zgrają jego. | [ref] |
| 21 | Mówić do niego będą najmocniejsi z mocarzów z pośrodku grobu z pomocnikami jego, którzy tam zstąpiwszy, leżą z nieobrzezaócami pobitymi mieczem. | [ref] |
| 22 | Tam jest Assur, i wszystka zgraja jego, w około niego są groby jego; wszyscy ci pobici upadli od miecza. | [ref] |
| 23 | Którego groby położone są przy stronach dołu, aby była zgraja jego w około grobu jego; ci wszyscy pobici polegli od miecza, którzy puszczali strach w ziemi żyjacych. | [ref] |
| 24 | Tam Elam i wszystka zgraja jego około grobu jego, ci wszyscy pobici upadli od miecza, którzy zstąpili w nieobrzezce do niskości ziemi, którzy puszczali strach swój w ziemi żyjących; jużci odnoszą haóbę swoją z tymi, którzy zstępują do dołu. | [ref] |
| 25 | W pośrodku pobitych postawili mu łoże, i wszystkiej zgrai jego, w około niego są groby jego; wszyscy ci nieobrzezaócy pobici są mieczem, przychodził strach ich na ziemię żyjących, jużci odnoszą haóbę swoję z tymi, którzy zstąpili do grobu, a w poś rodku pobitych położeni są. | [ref] |
| 26 | Tam Mesech, Tubal i wszystka zgraja jego, i w około niego groby jego, ci wszyscy nieobrzezaócy pobici mieczem, choć puszczali strach swój w ziemi żyjących. | [ref] |
| 27 | Aczkolwiekci jeszcze nie polegli z mocarzami, którzy upadli z nieobrzezaóców, co zstąpili do grobu z wojennym orężem swoim, i położyli miecze swe pod głowy swe; a wszakże przyjdzie nieprawość ich na kości ich, chociaż strach tych mocarzów był w ziemi żyjących. | [ref] |
| 28 | I ty w pośrodku nieobrzezaóców starty będziesz, i będziesz leżał między pobitymi mieczem. | [ref] |
| 29 | Tam Edom, i królowie jego, i wszyscy książęta jego, którzy położeni są, z mocą swoją i z pobitymi mieczem; i ci z nieobrzezaócami leżeć będą, i z tymi, którzy zstępują do dołu. | [ref] |
| 30 | Tam wszyscy zgoła książęta północnej strony, i wszyscy Sydoóczycy, którzy zstępują do pobitych z strachem swoim, za moc swoję wstydzić się będą, i leżeć będą ci nieobrzezaócy z pobitymi mieczem, a odniosą haóbę swoję z tymi, którzy zstępują do dołu. | [ref] |
| 31 | Tych ujrzawszy Farao ucieszy się nad wszystką zgrają swoją, która jest mieczem pobita, Farao i wszystko wojsko jego, mówi panujący Pan. | [ref] |
| 32 | Bo puszczę strach mój w ziemi żyjących, i położony będzie między nieobrzezaócami z pobitymi mieczem Farao i wszystka zgraja jego, mówi panujący Pan. | [ref] |