| 1 | Oto sługa mój, spolegać będę na nim, wybrany mój, którego sobie upodobała dusza moja. Dam mu Ducha swego, on sąd narodom wyda. | [ref] |
| 2 | Nie będzie wołał, ani się będzie wywyższał, ani będzie słyszany na ulicy głos jego. | [ref] |
| 3 | Trzciny nadłamanej nie dołamie, a knota tlącego się nie dogasi; ale sąd wyda według prawdy. | [ref] |
| 4 | Nie zamroczy się, ani ustanie, dokąd nie wykona sądu na ziemi, a nauki jego wyspy oczekiwać będą. | [ref] |
| 5 | Tak mówi Bóg, JHWH, który stworzył niebiosa i rozpostarł je; który rozszerzył ziemię, i co się rodzi z niej; który daje dech ludowi mieszkającemu na niej, a tchnienie tym, co chodzą po niej. | [ref] |
| 6 | Ja JHWH wezwałem cię w sprawiedliwości, i ująłem cię za rękę twą; przeto strzec cię będę, i dam cię za przymierze ludowi, i za światłość narodom. | [ref] |
| 7 | Aby otwierał oczy ślepych, a wywodził więźniów z ciemnicy, i z domu więzienia siedzących w ciemnościach. | [ref] |
| 8 | Ja, JHWH tego imienia chwały innym nie dam (ani) sławy wizerunkom. | [ref] |
| 9 | Oto pierwsze rzeczy przyszły, Ja też nowe opowiadam, pierwej, niż się zaczną, dam wam o nich słyszeć. | [ref] |
| 10 | Śpiewajcie JHWH pieśń nową, chwała Jego jest od kończyn ziemi, którzy się pławicie po morzu, i wszystko, co w niem jest, wyspy i obywatele ich. | [ref] |
| 11 | Podnieście głos pustynie, i miasta jej, i wsi, w których mieszka Kedar; wykrzykajcie obywatele skał, z wierzchu gór wołajcie. | [ref] |
| 12 | Oddajcie cześć Panu, a chwałę jego na wyspach opowiadajcie. | [ref] |
| 13 | Pan wynijdzie jako mocarz, jako mąż waleczny wzruszy się gorliwością; trąbić, owszem krzyczeć będzie, a przeciw nieprzyjaciołom swoim mężnie sobie pocznie, | [ref] |
| 14 | Mówiąc: Milczałem dość długo, jakobym nie słyszał, wstrzymywałem się; ale już jako rodząca krzyczeć będę, spustoszę, i wszystkich oraz połknę. | [ref] |
| 15 | W pustynie góry i pagórki obrócę, i wszystkie zioła ich posuszę; obrócę i rzeki w wyspy, a jeziora wysuszę. | [ref] |
| 16 | I powiodę ślepych drogą, której nie znali, a ścieszkami, o których nie wiedzieli, poprowadzę ich; obrócę przed nimi ciemności w światłość, a co nierównego, w równinę. Toć jest, co im uczynię, a nie opuszczę ich. | [ref] |
| 17 | Cofną się nazad, i zawstydzą się bardzo, którzy ufają w bałwanach rytych, którzy mówią obrazom litym: Wyście bogowie nasi. | [ref] |
| 18 | O głusi! słuchajcie; a wy ślepi! przejrzyjcie, abyście widzieli. | [ref] |
| 19 | Któż ślepy, jedno sługa mój? a kto głuchy, jedno poseł mój, którego posyłam? Któż tak ślepy jako doskonały, ślepy, mówię, jako sługa Paóski? | [ref] |
| 20 | Widzi wiele rzeczy, a wszakże nie zrozumiewa; otworzone ma uszy, wszakże nie słyszy. | [ref] |
| 21 | JHWH (ma) przyjemność w sprawiedliwości; wyniósł [wzrastał] (ją) postanowieniami [prawem] (do) chwały. | [ref] |
| 22 | Ale ten lud jest złupiony i rozszarpany, którego młodzieóców ile ich kolwiek jest, imają, i do ciemnic podawają; podani są na łup, a niemasz ktoby ich wybawił; podani są na rozchwycenie, ani jest, ktoby rzekł: Wróć ich zaś. | [ref] |
| 23 | Któż to z was w uszy przyjmuje? kto zrozumiewa, aby czulszym był napotem? | [ref] |
| 24 | Kto dał łupić Jakowa, a Iszraela rozgrabić? (Czy) nie JHWH, przeciwko któremu zgrzeszyli? Bo nie chcieli drogami jego chodzić, ani słuchać postanowień jego. | [ref] |
| 25 | Wylał więc na niego żar swojego gniewu, gwałtowną wojnę i rozpalił w koło niego. Nie (chcieli) zrozumieć, pojąć [strawić]. Nie wzięli [ustawili] tego do serca. | [ref] |