Oto król będzie królował w sprawiedliwości, a książęta w sądzie panować będą.

 Teraz więc mówi JHWH, który cię utworzył Jakowie, który cię ukształtował Iszraelu: Nie bój się, ponieważ cię wykupiłem, wezwałem (cię) po imieniu; mój (jesteś) ty.

Jam go wzbudził w sprawiedliwości, i wszystkie drogi jego wyprostuję. Onci zbuduje miasto moje, a więźniów moich wypuści, nie za okup, ani za dar, mówi Pan zastępów.

Słuchajcie mię wyspy, a narody dalekie pilnujcie! Pan zaraz z żywota wezwał mię, zaraz z żywota matki mojej uczynił wzmiankę imienia mego:

I rzekł mi: Sługaś ty mój, w Izraelu tobą się chlubić będę.

Strzały twoje ostre; od nich narody poddadzą się tobie, a serce nieprzyjaciół królewskich przenikną.

Stolica twoja, o Boże! na wieki wieków; laska sprawiedliwości jest laska królestwa twego.

Oto idą dni, mówi Pan, których wzbudzę Dawidowi latorośl sprawiedliwą, i będzie królował król, a poszczęści mu się; sąd zaiste i sprawiedliwość będzie czynił na ziemi.

Za dni jego Juda zbawiony będzie, a Izrael bezpiecznie mieszkać będzie; a toć jest imię jego, którem go zwać będą: Pan sprawiedliwość nasza.

W one dni w onym czasie uczynię to, iż wyrośnie Dawidowi latorośl sprawiedliwa, która czynić będzie sąd i sprawiedliwość na ziemi.

Onych dni będzie zbawiony Juda, a Jeruzalem bezpiecznie mieszkać będzie. A toć jest imię, którem ją nazowią: Pan sprawiedliwość nasza.

Którego Bóg wystawił ubłaganiem przez wiarę we krwi jego, ku okazaniu sprawiedliwości swojej przez odpuszczenie przedtem popełnionych grzechów w cierpliwości Bożej,

Dla okazania sprawiedliwości swojej w teraźniejszym czasie, na to, aby on był sprawiedliwym i usprawiedliwiającym tego, który jest z wiary (w) Jeszu.

- Zaś o Synu: Tron Twój, Boże, na eon eonów, a laska prostolinijności laską królestwa Twego. 

- Umiłowałeś sprawiedliwość i znienawidziłeś bezprawie, dlatego pomazał Ciebie Boże, Bóg Twój, oliwą radości przy współuczestnikach Twoich.

Któremu i dziesięciny ze wszystkiego udzielił Abraham; który najprzód wykłada się król sprawiedliwości, potem też król Salem, co jest król pokoju.

Takiegoć zaiste przystało nam mieć najwyższego kapłana, świętego, niewinnego, niepokalanego, odłączonego od grzeszników i który by się stał wyższy nad niebiosa:

Oto sługa mój, spolegać będę na nim, wybrany mój, którego sobie upodobała dusza moja. Dam mu Ducha swego, on sąd narodom wyda.

Bom ja Pan, Bóg twój, trzymam cię za prawicę twoję, a mówięć: Nie bój się! Ja cię wspomogę.

Tak mówi Pan: Czasu przyjemnego wysłucham cię, a w dzieó zbawienia poratuję cię; nadto strzedz cię będę, i dam cię za przymierze ludowi, abyś utwierdził ziemię, a podał w osiadłość dziedzictwa spustoszałe;

 bo to jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów.

i róg zbawienia nam podniósł w domu sługi swego, Dawida:

że nas zbawi od nieprzyjaciół i z ręki wszystkich, którzy nienawidzą nas; 

Albowiem Pomazaniec - mówię - stał się sługą obrzezanych, dla okazania wierności Boga i potwierdzenia przez to obietnic danych ojcom

 oraz po to, żeby narody za okazane sobie miłosierdzie uwielbili Boga, jak napisano: Dlatego oddawać Ci będę cześć między narodami i śpiewać imieniu Twojemu.

 Ile bowiem jest obietnic Bożych, w Nim (są) tak; i w Nim (są) amen, Bogu na chwałę przez nas. 

 Bracia! Po [według] ludzku mówię: przecież człowieczego zatwierdzonego [potwierdzonego, prawomocnego] testamentu [umowy, przymierza] nikt (nie) odrzuca, lub dodaje.

 To zaś mówię, że umowy [przymierza, testamentu] wcześniej zawartej przez Boga (względem Pomazańca), prawo, które powstało czterysta trzydzieści lat później, nie znosi i nie anuluje obietnicy.

 Teraz zaś otrzymał w udziale o tyle wznioślejszą służbę, o ile stał się mediatorem lepszej umowy [przymierza], która na lepszych obietnicach ustanowiła prawo.

 I dlatego jest mediatorem nowej umowy [przymierza, testamentu], ażeby przez śmierć, poniesioną dla odkupienia przestępstw, popełnionych podczas pierwszej umowy, ci, którzy są wzywani do wiecznego dziedzictwa, dostąpili spełnienia obietnicy. 

 I (do) Jeszu, mediatora nowszej umowy, i krwi zroszenia [uświęcenia], korzystniej przemawiającej niż Abla. 

A Bóg pokoju, który wywiódł od umarłych we krwi przymierza wiecznego, onego wielkiego pasterza owiec, Pana naszego Jeszu,

I rzekł: Małoby mi to było, abyś mi był sługą ku podźwignieniu pokoleó Jakóbowych, i ku nawróceniu ostatków z Izraela; przetoż dałem cię za światłość poganom, abyś był zbawieniem mojem aż do koóczyn ziemi.

Pilnujcie mię, ludu mój i rodzino moja! nadstawcie mi uszów; bo zakon odemnie wyjdzie, a sąd mój za światłość narodom wystawię.

Blisko jest sprawiedliwość moja, wynijdzie zbawienie moje, a ramiona moje narody sądzić będą. Na mię wyspy oczekują, a po ramieniu mojem tęsknią.

Powstaó, objaśnij się! ponieważ przyszła światłość twoja, a chwała Paóska weszła nad tobą.

I będą chodzić narody w światłości twojej, a królowie w jasności, która wejdzie nad tobą.

światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Iszraela».

 A oto znów przemówił do nich Jeszu tymi słowami: «Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia».

 Tak bowiem nakazał nam Pan: Ustanowiłem Cię światłością dla pogan, abyś był zbawieniem aż po krańce ziemi»

że Mesjasz ma cierpieć, że pierwszy zmartwychwstanie, że głosić będzie światło zarówno ludowi, jak i hellenom(poganom)». 

 Wy zaś rodzaj [ród, rasa] wybrany, władcy [królewskie] kapłaństwo, naród święty, naród [lud] do nabycia, aby [żeby] cnoty [szlachetności, wyborności] ogłosili z ciemności was wzywanych [nazywanych] do cudownego Jego światła.