| 1 | Jam jest jako róża Saroóska, a lilija przy dolinach. | [ref] |
| 2 | Jako lilija między cierniem, tak przyjaciółka moja między pannami. | [ref] |
| 3 | Jako jabłoó między drzewem leśnem, tak miły mój między młodzieócami. Pragnęłam siedzieć w cieniu jego, i siedzę; bo owoc jego słodki jest ustom moim. | [ref] |
| 4 | Wprowadził mię w dom wina, mając za chorągiew miłość przeciwko mnie. | [ref] |
| 5 | Oczerstwijcie mię temi flaszami, posilcie mię temi jabłkami; boć omdlewam od miłości. | [ref] |
| 6 | Lewica jego pod głową moją, a prawica jego obłapia mię. | [ref] |
| 7 | Poprzysięgam was, córki Jeruzalemskie! przez sarny i łanie polne, abyście nie budziły i nie przerywały snu miłego mego, dokąd nie zechce. | [ref] |
| 8 | Głos miłego mego! oto on idzie skacząc po tych górach, a poskakując po tych pagórkach. | [ref] |
| 9 | Miły mój podobny jest sarnie, albo młodemu jelonkowi; oto on stoi za ścianą naszą, wygląda z okien, patrzy przez kraty. | [ref] |
| 10 | Ozwał się miły mój, a rzekł mi: Wstaó, przyjaciółko moja! piękna moja! a pójdź. | [ref] |
| 11 | Albowiem oto minęła zima! deszcz przeszedł, i przestał. | [ref] |
| 12 | Kwiatki się ukazują na ziemi; czas śpiewania przyszedł, a głos synogarlicy słychać w ziemi naszej. | [ref] |
| 13 | Figowe drzewo wypuściło niedojrzałe figi swoje, a macice winne rozkwitłe, wonią wydały; wstaóże przyjaciółko moja, piękna moja! a pójdź. | [ref] |
| 14 | Gołębico moja mieszkająca w rozpadlinach skalnych, w skrytościach przykrych! okaż mi oblicze twoje, niech usłyszę głos twój; albowiem głos twój wdzięczny, a oblicze twoje pożądane. | [ref] |
| 15 | Połapcie nam liszki, liszki małe, które psują winnice; ponieważ winnice nasze kwitną. | [ref] |
| 16 | Miły mój jest mój, a jam jest jego, który pasie między lilijami; | [ref] |
| 17 | Ażby się okazał ten dzieó, a cienie przeminęły. Nawróć się, bądź podobny, miły mój! sarnie albo jelonkowi młodemu na górach Beter. | [ref] |