Księga Psalmów rozdział 2

1	Dlaczego knują [spiskują] narody i ludy planują próżno?	[ref]
2	Ustawili (się) królowie ziemi i władcy (w) radzie razem przeciw JHWH i przeciw Jego Namaszczonemu.	[ref]
3	"Rozerwijmy więzi odrzućmy od nas ich powrozy".	[ref]
4	Kto zasiada w niebiosach zaśmieje (się), Pan wyśmieje ich.	[ref]
5	Tedy będzie mówił do nich w popędliwości swojej, a w gniewie swoim przestraszy ich,	[ref]
6	Mówiąc: Jamci postanowił króla mojego nad Syonem, górą świętą moją.	[ref]
7	Opowiem ten dekret: Pan rzekł do mnie: Syn mój jesteś ty, Jam ciebie dziś spłodził.	[ref]
8	Żądaj odemnie, a dam ci narody dziedzictwo twoje; a osiadłość twoję, granice ziemi.	[ref]
9	Potrzesz ich laską żelazną, a jako naczynie zduóskie pokruszysz ich.	[ref]
10	Terazże tedy zrozumiejcie, królowie, nauczcie się sędziowie ziemi!	[ref]
11	Służcie Panu w bojaźni, a rozradujcie się ze drżeniem.	[ref]
12	Pocałujcie syna, by się snać nie rozgniewał, i zginęlibyście w drodze, gdyby się najmniej zapaliła popędliwość jego. Błogosławieni wszyscy, którzy w nim ufają.	[ref]