Księga Psalmów rozdział 16

1	Złota pieśó Dawidowa.	[ref]
2	Strzeż mię, o Boże! bo w tobie ufam. Rzecz, duszo moja! Panu: Tyś Pan mój, a dobroć moja nic ci nie pomoże,	[ref]
3	Ale świętym, którzy są na ziemi, i zacnym, w których wszystko kochanie moje.	[ref]
4	Rozmnożą się boleści tych, którzy się za cudzym bogiem kwapią; nie ukuszę ze krwi mokrych ofiar ich, ani wezmę imion ich w usta moje.	[ref]
5	Pan jest cząstką dziedzictwa mego, i kielicha mego, ty zatrzymujesz los mój.	[ref]
6	Sznury mi przypadły na miejscach wesołych, a dziedzictwo wdzięczne przyszło na mię.	[ref]
7	Będę błogosławił Pana, który mi dał radę, gdyż i w nocy ćwiczą mię nerki moje.	[ref]
8	Stawiałem Pana zawsze przed oczyma swemi; a iż on jest po prawicy mojej, nie będę wzruszony.	[ref]
9	Przetoż uweseliło się serce moje, a rozradowała się chwała moja; dotego ciało moje mieszkać będzie bezpiecznie.	[ref]
10	Bo nie zostawisz duszy mojej w grobie, ani dopuścisz świętemu twemu oglądać skażenia.	[ref]
11	Oznajmisz mi drogę żywota; obfitość wesela jest przed obliczem twojem, rozkoszy po prawicy twojej aż na wieki.	[ref]