| 1 | A tak wyszedł Abram z Egiptu, on i żona jego, i wszystko co miał, i Lot z nim, ku południowi. | [ref] |
| 2 | A Abram był bardzo bogaty w bydło, w srebro, i w złoto. | [ref] |
| 3 | I szedł gościócami swemi, od południa, i aż do Betel, aż do onego miejsca, gdzie przedtem był namiot jego, między Betel i między Haj. | [ref] |
| 4 | Do miejsca onego ołtarza, który tam był przedtem uczynił; i wzywał tam Abram imienia Paóskiego. | [ref] |
| 5 | Także Lot, który chodził z Abramem, miał owce, i woły i namioty. | [ref] |
| 6 | I nie mogła ich znieść ona ziemia, żeby społem mieszkali, albowiem była majętność ich wielka, tak, że nie mogli mieszkać pospołu. | [ref] |
| 7 | I wszczął się poswarek między pasterzami trzody Abramowej, i między pasterzami trzody Lotowej. Chananejczyk i Ferezejczyk mieszkał na on czas w ziemi. | [ref] |
| 8 | Rzekł tedy Abram do Lota: Niech proszę nie będzie swaru między mną i między tobą, także między pasterzami moimi i między pasterzami twoimi, ponieważeśmy bracia. | [ref] |
| 9 | Izali nie wszystka ziemia jest przed obliczem twojem? odłącz się proszę ode mnie; jeźli w lewą pójdziesz ja pójdę w prawą, a jeźli ty w prawą, ja się udam w lewą. | [ref] |
| 10 | Tedy podniósłszy Lot oczy swe, obaczył wszystkę równinę nad Jordanem, iż wszystka wilgotna była przedtem, niż zatracił Pan Sodomę i Gomorrę, jako sąd Paóski, i jako ziemia Egipska, idąc do Zoar. | [ref] |
| 11 | I obrał sobie Lot wszystkę onę równinę nad Jordanem, i odszedł Lot ku wschodu słoóca, i rozłączyli się bracia jeden od drugiego. | [ref] |
| 12 | Abram mieszkał w ziemi Chananejskiej, a Lot mieszkał w miejscach onej równiny, i rozbił namiot aż do Sodomy. | [ref] |
| 13 | Ale ludzie w Sodomie byli źli i wielcy grzesznicy przed Panem. | [ref] |
| 14 | I rzekł Pan do Abrama, potem gdy się odłączył Lot od niego: Podnieś teraz oczy swe, a spojrzyj z miejsca, na któremeś teraz na północy, i na południe, i na wschód, i na zachód słoóca. | [ref] |
| 15 | Wszystkę bowiem ziemię, którą ty widzisz, dam tobie, i nasieniu twemu aż na wieki. | [ref] |
| 16 | A rozmnożę nasienie twoje jako proch ziemi; bo jeźli kto będzie mógł zliczyć proch ziemi, tedy i nasienie twoje zliczone będzie. | [ref] |
| 17 | Wstaóże, schodź tę ziemię wzdłuż i wszerz, bo ją tobie dam. |
| 18 | Ruszywszy się tedy z namiotem Abram, przyszedł i mieszkał w równinach Mamre, które są w Hebron i zbudował tam ołtarz Panu. | [ref] |