Odpowiedź łagodna uśmierza płonący gniew; ale słowo bolesne pobudza do wściekłości. 

Szczęśliwi, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi. 

Ale brat oskarża brata, i to przed niewierzącymi. 

Już samo to jest godne potępienia, że w ogóle zdarzają się wśród was sądowe sprawy. Czemuż nie znosicie raczej niesprawiedliwości? Czemuż nie ponosicie raczej szkody? 

 Czyńcie wszystko bez szemrania i powątpiewania,

 Dążcie do pokoju ze wszystkimi i do uświęcenia, bez którego nikt nie zobaczy Pana. 

 [Ta] zaś [ale] mądrość z góry, najpierw prawdziwie czysta jest, następnie pokojowa, życzliwa, uległa [dająca się przekonać], pełna miłosierdzia [litości] i owocami dobrymi, niewyróżniająca [jednoznaczna, niepodzielna], i bez hipokryzji [nieobłudna, szczera].

 Owoc zaś sprawiedliwości w pokoju (jest) siany, (dla) czyniących pokój. 

A teć są rodzaje Tarego: Tare spłodził Abrama, Nachora i Harana. Haran zaś spłodził Lota.

I pojęli Abram i Nachor sobie żony: imię żony Abramowej było Saraj, a imię żony Nachorowej Melcha, córka Harana, ojca Melchy, i ojca Jeschy.

Wziął tedy Tare Abrama syna swego, i Lota syna Haranowego, wnuka swego, i Saraj niewiastę swoję, żonę Abrama syna swego; i wyszli społu z Ur Chaldejskiego, aby szli do ziemi Chananejskiej; a przyszli aż do Haranu, i mieszkali tam.

Puścił tedy bracią swą, i odjechali, a mówił do nich: Nie wadźcie się na drodze.

A wyszedłszy zaś dnia wtórego, ujrzał, a oto, dwaj mężowie Hebrejscy wadzili się; i rzekł onemu, który krzywdę czynił:

Pieśń stopni Dawidowa. Oto jak dobrze i jak miło, gdy bracia mieszkają ze sobą w jedności! 

Następnego dnia zjawił się wśród nich, kiedy bili się między sobą, i usiłował ich pogodzić. "Ludzie, braćmi jesteście - zawołał - czemuż krzywdzicie jeden drugiego?" 

 Miłością (braterską) [braterstwem] ku wzajemności miłujcie, szacunkiem wzajemnie wyprzedzajcie,

Ze wszelaką pokorą i cichością, i z nieskwapliwością, znosząc jedni drugich w miłości,

Starając się, abyście zachowali jedność ducha w związce pokoju.

 O zaś miłości (braterskiej) nie potrzebę macie pisać wam, sami bowiem wy pouczeni przez Boga jesteście do miłowania wzajemnego.

 Braterstwo niech trwa.

 Dusze wasze oczyszczając w posłuszeństwie prawdzie {przez tchnienie} do braterstwa nieobłudnego z czystego serca wzajemnie (się) miłujcie żarliwie. 

 Wszystkich szanujcie, braterstwo kochajcie, Boga się bójcie, króla poważajcie. 

Na koniec zaś bądźcie wszyscy jednomyślni, współczujący, pełni braterskiej miłości, miłosierni, pokorni!

 Przede wszystkim zaś miejcie żarliwą miłość względem siebie nawzajem, gdyż miłość zakryje mnóstwo grzechów. 

 przez zaś pobożność braterstwo, przez zaś braterstwo miłość. 

 Mówiący "w świetle jestem", a brata nienawidzący, w ciemności jest aż dotąd. 

 zaś nienawidzący brata swojego w ciemności jest, w ciemności chodzi i nie wie gdzie odchodzi, ponieważ ciemność zaślepiła oczy jego. 

 My wiemy, że przeszliśmy ze śmierci do życia, ponieważ miłujemy braci, nie miłujący, pozostaje [trwa] w ciemności. 

 Po tym rozpoznaliśmy miłość {Boga}, że On położył za nas swoją duszę; i my powinniśmy położyć duszę za braci.

Dzieci, nie miłujmy słowem ani językiem, ale w czynie i prawdzie.

 Umiłowani, miłujmy się nawzajem, gdyż miłość jest z Boga, i każdy, kto miłuje, jest zrodzony z Boga i zna Boga.

 Jeśli ktoś twierdzi, że miłuje Boga, a brata by swego nienawidził [mniej miłował], kłamcą jest, ponieważ [bowiem] niemiłujący brata swojego [jego], którego widzi, Boga, którego nie widzi, jak może miłować?

  A ten nakaz mamy od Niego, aby ten, co miłuje Boga, miłował i brata swego.