Pieśń nad pieśniami rozdział 3

Wersja Biblii

Księga

Rozdział

Księga Eklezjasty 1 Pieśń nad pieśniami 2 Pieśń nad pieśniami 4 Księga Izajasza 1

1	Na łożu mojem w nocy szukałam tego, którego miłuje dusza moja; szukałam go, alem go nie znalazła.	[ref]
2	Już tedy wstanę, a obieżę miasto; po rynkach i po ulicach będę szukać tego, którego miłuje dusza moja; szukałam go, alem go nie znalazła.	[ref]
3	Natrafili mię stróżowie, którzy chodzili po mieście; i spytałem: Widzieliżeście tego któego miłuje dusza moja?	[ref]
4	A gdym maluczko odeszła od nich, zarazem znalazła tego, którego miłuje dusza moja. Uchwyciłam się go, a nie puszczę go, aż go wprowadzę do domu matki mojej, i do pokoju rodzicielki mojej.	[ref]
5	Poprzysięgam was, córki Jeruzalemskie! przez sarny i łanie polne, abyście nie budziły ani przerywały snu miłego mojego, dokądby nie zechciał.	[ref]
6	Któraż to jest, co występuje z puszczy jako słuoy dymu, okurzona będąc myrrą i kadzidłem droższem nad wszelaki proszek aptekarski?	[ref]
7	Oto łoże Salomonowe, około którego stoi sześćdziesiąt mocarzów z mocarzów Izraelskich.	[ref]
8	Wszyscy ci trzymają miecz, będąc wyćwiczeni do bitwy; każdy z nich ma swój miecz przy boku swym dla strachu nocnego.	[ref]
9	Pałac sobie król Salomon wystawił z drzewa Libaóskiego.	[ref]
10	Słupy jego poczynił srebrne, a pokład jego złoty, podniebienie szarłatne, a wewnątrz usłany jest miłością córek Jerozolimskich.	[ref]
11	Wynijdźcie, córki Syoóskie! a oglądajcie króla Salomona w koronie, którą go ukoronowała matka jego w dzieó zrękowin jego, i w dzieó wesela serca jego.	[ref]

Księga Eklezjasty 1 Pieśń nad pieśniami 2 Pieśń nad pieśniami 4 Księga Izajasza 1

1 List do Koryntian 4:1-7 Tak niech nas ludzie postrzegają, jako sług pomazańcowych i zarządców tajemnic Bożych. A od zarządców oczekuje się, by każdy miał opinię wiernego. Mnie zaś nie zależy na waszym uznaniu ani innego ludzkiego sądu, nawet sam o sobie nie wydaję opinii pozytywnej. Choć nie mam sobie nic do zarzucenia, to nie znaczy, że jestem idealny, ponieważ Tym, który mnie osądza, jest Pan. Dlatego nie osądzajcie przedwcześnie, poczekajcie na przyjście Pana, który rozjaśni to, co kryje się w ciemnościach i ujawni zamiary serc. Wtedy każdy otrzyma od Boga pochwałę. Mówiąc to, mam na myśli, mnie samego i Apollosa, żebyście się nauczyli, że nie wolno wykraczać ponad to, co zostało napisane, i niech nikt w swej pysze nie wynosi się nad drugiego. Kto cię czyni lepszym albo co takiego masz, co by cię wyróżniało, a czego byś nie otrzymał? A jeśli to otrzymałeś, dlaczego chlubisz się tak, jakby to była twoja zasługa, a nie dar?