Księga Psalmów rozdział 58

1	(Przedniejszemu śpiewakowi, jako: Nie zatracaj, pieśó złota Dawidowa.)	[ref]
2	O zgromadzenie! Izali poprawdzie sprawiedliwość mówicie? A uprzejmież sądzicie, wy synowie ludzcy?	[ref]
3	Owszem, radniej w sercu nieprawości knujecie, a gwałty rąk waszych na ziemi odważacie.	[ref]
4	Odłączyli się niezbożnicy zaraz od narodzenia; pobłądzili zaraz z żywota matki swej, mówiąc kłamstwo.	[ref]
5	Jad mają w sobie, jako wężowy, jako jad żmii głuchej, która zatula ucho swoje,	[ref]
6	Aby nie słyszała głosu zaklinacza, ani czarownika w czarach biegłego.	[ref]
7	O Boże! pokruszże zęby ich w ustach ich; połam, Panie! lwiąt trzonowe zęby.	[ref]
8	Niech się rozpłyną jako woda, niech się wniwecz obrócą; niech będą jako ten, który naciąga łuk, wszakże się strzały jego łamią.	[ref]
9	Jako ślimak, który schodzi i niszczeje; jako martwy płód niewieści niech nie oglądają słoóca.	[ref]
10	Ciernie wasze pierwej niż wypuszczą tarny swoje, za zielona w gniewie Bożym jako wichrem porwane będą.	[ref]
11	I będzie się weselił sprawiedliwy, gdy ujrzy pomstę; nogi swoje umyje we krwi niepobożnego.	[ref]
12	I rzecze każdy: Zaprawdęć sprawiedliwy odniesie pożytek z sprawiedliwości swojej; zaisteć jest Bóg, który sądzi na ziemi.