| 1 | Potem ujrzałem innego Posła [anioła] - zstępującego z nieba i mającego wielką władzę, a ziemia od chwały jego rozbłysła. | [ref] |
| 2 | I głosem potężnym tak zawołał: "Upadł, upadł Babilon Wielki. I stała się siedliskiem demonów i kryjówką wszelkiego tchnienia [ducha] nieczystego, i kryjówką wszelkiego ptaka nieczystego i budzącego wstręt, | [ref] |
| 3 | bo winem zapalczywości swojego nierządu napoiła wszystkie narody, i królowie ziemi dopuścili się z nią nierządu, a kupcy ziemi wzbogacili się ogromem jej przepychu». | [ref] |
| 4 | I usłyszałem inny głos z nieba mówiący: «Ludu mój, wyjdźcie z niej, byście nie mieli udziału w jej uchybieniach(grzechach) i żadnej z jej plag nie ponieśli: | [ref] |
| 5 | bo uchybienia(grzechy) jej narosły - aż do nieba, i wspomniał Bóg na jej zbrodnie. | [ref] |
| 6 | Odpłaćcie jej tak, jak ona odpłacała, i za jej czyny oddajcie podwójnie: w kielichu, w którym przyrządzała wino, podwójny dział dla niej przyrządźcie! | [ref] |
| 7 | Ile chlubiła się i pławiła w przyjemnościach, tyle zadajcie jej bólu i smutku! Ponieważ w sercu swym stwierdziła: "Ponieważ zasiadam (jak) królowa i wdową nie jestem, też smutku nie poznam". | [ref] |
| 8 | dlatego w jednym dniu nadejdą jej plagi: śmierć i smutek, i głód; i będzie ogniem spalona, bo mocny jest Pan Bóg, który ją osądził. | [ref] |
| 9 | I będą płakać i lamentować nad nią królowie ziemi, którzy nierządu z nią się dopuścili i żyli w przepychu, kiedy zobaczą dym jej pożaru. | [ref] |
| 10 | Stanąwszy z daleka ze strachu przed jej katuszami, powiedzą: "Biada, biada, wielka stolico, Babilonie, stolico potężna! Bo w jednej godzinie sąd na ciebie przyszedł!" | [ref] |
| 11 | A kupcy ziemi płaczą i żalą się nad nią, bo ich towaru nikt już nie kupuje: | [ref] |
| 12 | towaru - złota i srebra, drogiego kamienia i pereł, bisioru i purpury, jedwabiu i szkarłatu, wszelkiego drewna tujowego i przedmiotów z kości słoniowej, wszelkich przedmiotów z drogocennego drewna, spiżu, żelaza, marmuru, | [ref] |
| 13 | cynamonu i wonnej maści amomum, pachnideł, olejku, kadzidła, wina, oliwy, najczystszej mąki, pszenicy, bydła i owiec, koni, powozów oraz ciał i dusz ludzkich. | [ref] |
| 14 | Dojrzały owoc, pożądanie twej duszy, odszedł od ciebie, a przepadły dla ciebie wszystkie rzeczy wyborne i świetne, i już ich nie znajdą. | [ref] |
| 15 | Kupcy tych [towarów], którzy wzbogacili się na niej,
staną z daleka ze strachu przed jej katuszami, płacząc i żaląc się, w słowach: | [ref] |
| 16 | "Biada, biada, wielka stolico, odziana w bisior, purpurę i szkarłat, cała zdobna w złoto, drogi kamień i perłę, | [ref] |
| 17 | bo w jednej godzinie przepadło tak wielkie bogactwo!" A każdy sternik i każdy żeglarz przybrzeżny, i marynarze, i wszyscy, co pracują na morzu, stanęli z daleka | [ref] |
| 18 | i patrząc na dym jej pożaru, tak wołali: "Jakież jest miasto podobne do stolicy?" | [ref] |
| 19 | I rzucali proch sobie na głowy, i wołali płacząc i żaląc się w słowach: "Biada, biada, bo wielka stolica, w której się wzbogacili wszyscy, co mają okręty na morzu, dzięki jej dostatkowi, przepadła w jednej godzinie". | [ref] |
| 20 | Wesel się nad nią, niebo, i święci, wysłannicy(apostołowie), prorocy, bo przeciw niej Bóg rozsądził waszą sprawę». | [ref] |
| 21 | A dźwignął jeden Poseł [anioł] potężny, kamień wielki jak (kamień) młyński i rzucił w morze, mówiąc: "Tak gwałtownie (będzie) rzucony Babilon, wielkie miasto, i nie (będzie) znalezione już. | [ref] |
| 22 | I głos harfiarzy i muzyków, i fletnistów, i trębaczy nie (będzie) słyszany w tobie już, i żadnego rzemieślnika jakiegokolwiek rzemiosła nie znajdzie w tobie już, i głos kamienia młyńskiego nie (będzie) słyszany w tobie już. | [ref] |
| 23 | I światło lampy nie (będzie) uwidocznione w tobie. I głosu oblubieńca i oblubienicy nie (będzie) słyszane w tobie już: ponieważ kupcy twoi byli możnowładcami ziemi, ponieważ w farmacji [czarach] twojej oszukane zostały wszystkie narody - | [ref] |
| 24 | i w nim krew proroków i świętych (została) znaleziona, i wszystkich zamordowanych na ziemi". | [ref] |