List do Filipian rozdział 2

Jeśli więc jest jakieś napomnienie w Pomazańcu, jeśli - jakaś moc przekonująca Miłości, jeśli jakiś udział w Tchnieniu, jeśli jakieś wnętrzności i współczucie,

Jeśli więc jest jakieś napomnienie w Pomazańcu, jakaś MOC MIŁOŚCI do przekonywania, jeśli jakiś udział w Tchnieniu, jeśli jakieś wewnętrzne odczucia i litość,

- dopełnijcie mojej radości przez to, że będziecie mieli te same dążenia: tę samą miłość i wspólne tchnienie, pragnąc tylko jednego,

Dopełnijcież wesela mojego, abyście jednoż rozumieli, jednostajną miłość mając, będąc jednomyślni i jednoż rozumiejący;

- a niczego nie pragnąc dla niewłaściwego współzawodnictwa ani dla próżnej chwały, lecz w pokorze oceniając jedni drugich za wyżej stojących od siebie.

Nic nie czyniąc spornie, albo przez próżną chwałę, ale w pokorze jedni drugich mając za wyższych nad się.

- Niech każdy ma na oku nie tylko swoje własne sprawy, ale też i drugich!

Nie upatrujcie każdy tylko, co jest jego, ale każdy też, co jest drugich.

- Bądźcie tego samego nastawiania, które miał Jeszu Pomazaniec.

Tego tedy bądźcie o sobie rozumienia, które było i w Chrystusie Jeszu.

- Który będąc w kształcie Bożym, nie porwał się myśleć, że jest równy Bogu.

Który, będąc w kształcie Bożym, nie poczytał sobie tego za drapiestwo równym być Bogu,

Ale siebie osłabił, kształt niewolnika przyjmując, w podobieństwie (do) ludzi stawszy (się) i (z) postaci znaleziony jako człowiek.

Ale pozbawił się mocy, przyjmując kształt niewolnika, stał się podobny do ludzi. Z wyglądu stał się człowiekiem.

Poniżył siebie będąc posłusznym aż do śmierci, śmierci zaś krzyżowej.

Poniżył sam siebie będąc posłusznym aż do śmierci, do śmierci krzyżowej.

Dlatego też Bóg nader go wywyższył i darował mu imię, które jest nad wszystkie imię;

Aby na imię Jeszu wszelkie kolano zgięło (się), niebiańskich i ziemskich, i podziemnych.

Aby na imię Jeszu klękali wszyscy w niebiosach, na ziemi i pod ziemią.

I (żeby) wszelki [każdy] język wyznał, że Pan (jest) Jeszu Pomazaniec [Chrystus], na chwałę Boga Ojca.

A każdy język, żeby wyznał, że Pomazaniec Jeszu jest Panem, dla chwały Boga Ojca.

Dlatego, moi mili! Jak zawsze byliście posłuszni, nie tylko podczas obecności mojej, ale teraz dużo bardziej podczas nieobecności mojej, z bojaźnią i ze drżeniem zbawienie swoje dopracujcie [dopełnijcie].

Przetoż, moi mili! jakoście zawsze posłuszni byli, nie tylko w przytomności mojej, ale teraz daleko więcej w niebytności mojej, z bojaźnią i ze drżeniem zbawienie swoje sprawujcie.

Albowiem Bóg jest, który sprawuje w was chcenie i skuteczne wykonanie według upodobania swego.

Czyńcie wszystko bez szemrania i powątpiewania,

abyście się stali nienaganni i szczerzy — byli dziećmi Boga bez skazy wpośród wykolejonego i wynaturzonego pokolenia, w którym świecicie jak światła na świecie,

żebyście byli nienagannymi i prostolinijnymi dziećmi Boga, niewinnymi pośród pokolenia wypaczonego i przewrotnego, wśród którego jesteście widoczni jako światła na tym świecie.

zachowując Słowo życia na moją chlubę w dniu Pomazańca, na dowód, że nie na próżno biegłem i nie na próżno się trudziłem.

Zachowajcie słowo życia dla mojej chluby w dniu Pomazańca, żeby się okazało, że nie na darmo biegłem i nie na darmo się trudziłem.

Ale choćbym ofiarowany był dla ofiary i usługi wiary waszej, weselę się i spółweselę się ze wszystkimi wami;

Z tegoż tedy i wy weselcie się i spółweselcie się ze mną.

A mam nadzieję w Panu Jeszu, że Tymoteusza niebawem poślę do was, abym się i ja ucieszył, dowiedziawszy się, co się z wami dzieje.

A mam nadzieję w Panu Jeszu, iż Tymoteusza w rychle poślę do was, abym się i ja ucieszył, dowiedziawszy się, co się z wami dzieje.

Albowiem nie mam nikogo w umyśle jemu równego, który by się uprzejmie o rzeczy wasze starać chciał;

Bo wszyscy swoich rzeczy szukają, a nie tych, które są Jeszu Chrystusa.

Ale wiecie, iż on jest doświadczonym, a iż jako syn z ojcem ze mną służył w Ewangielii.

Mam tedy nadzieję, że tego do was poślę, skoro obaczę, co się ze mną dalej dziać będzie;

A mam ufność w Panu, że i sam w rychle do was przyjdę.

Alem rozumiał rzeczą potrzebną, Epafrodyta, brata i pomocnika i spółbojownika mego, a waszego Apostoła i sługę w potrzebie mojej, posłać do was,

Ponieważ pragnął was wszystkich i bardzo się frasował, żeście słyszeli, iż zachorował.

Bo wprawdzie chorował mało nie na śmierć; ale się Bóg zmiłował nad nim, a nie tylko nad nim, ale i nade mną, abym nie miał smutku na smutek.

Przetoż tem ochotniej posłałem go, abyście zasię ujrzawszy go, uweselili się, a ja abym miał mniej smutku.

Przyjmijcież go tedy w Panu ze wszystkiem weselem; a takich w poczciwości miejcie;

Main Menu

Słowo na dziś

Nowości

Login Form

Zostaw kontakt