Kliknij, aby zobaczyć Kanał RSS

2 List do Koryntian rozdział 3

Pierwsza Wersja Biblii
Druga Wersja Biblii
Księga
Rozdział
1
 (Czy) zaczynamy ponownie siebie polecać? Czy nie potrzebujemy, jak niektórzy, listów polecających do was albo polecających od was? 
1
Poczynamyż zasię zalecać samych siebie? czyli potrzebujemy, jako niektórzy, listów zalecających do was albo też listów zalecających od was?
2
 Listem naszym wy jesteście, napisanym w sercach naszych, który znają i czytają wszyscy ludzie.
2
Listem naszym wy jesteście, napisanym na sercach naszych, który znają i czytają wszyscy ludzie.
3
 Widać, że jesteście listem Pomazańca, wysłużonym przez nas. Napisanym nie atramentem, ale Tchnieniem [Duchem] Boga żywego, nie na tablicach kamiennych, ale na tablicach serca cielesnego. 
3
Gdyż to jawna jest, żeście listem Chrystusowym przez usługę naszę zgotowanym, napisanym nie inkaustem, ale Duchem Boga żywego, nie na tablicach kamiennych, ale na tablicach serc mięsnych.
4
 Przekonanie zaś takie mamy przez Pomazańca ku Bogu,
4
A takieć ufanie mamy przez Chrystusa ku Bogu,
5
 Nie że sami zaliczyliśmy się do kompetentnych, coś jakby sami z siebie, ale kompetencja nasza z Boga jest;
5
 Sami nie zaliczyliśmy siebie do osób kompetentnych, lecz nasze wykwalifikowanie pochodzi od Boga. 
6
 który też (uczynił) nas kompetentnymi sługami nowej umowy [testamentu], nie litery, ale tchnienia; ponieważ litera uśmierca, zaś tchnienie ożywia.
6
 On uczynił nas kompetentnymi sługami nowej umowy, nie litery, ale tchnienia; ponieważ litera prowadzi do śmierci, a tchnienie prowadzi do życia.  
7
 Jeśli zaś posługa śmierci w literach wyrytych na kamieniach zaistniała w chwale tak, że nie mogli spojrzeć synowie Iszraela na twarz [oblicze] Mojżesza z powodu chwały twarzy jego przemijającej 
7
Bo jeźlić posługiwanie śmierci literami wyrażone na tablicach kamiennych było chwalebne, tak iż synowie Izraelscy nie mogli śmiele patrzeć na oblicze Mojżeszowe dla chwały oblicza jego, która miała być skażona:
8
 o ileż [jak nie] bardziej posługa Ducha będzie w chwale?
8
Jakoż daleko więcej usługiwanie Ducha nie ma być chwalebne?
9
 Jeśli bowiem służba potępienia (była w) chwale, dużo bardziej obfituje służba usprawiedliwienia {w chwałę}. 
9
Bo jeźlić usługiwanie potępienia było chwalebne, daleko więcej usługiwanie sprawiedliwości obfituje w chwale.
10
 Albowiem nie jest chwalebne (to, co było) chwalebne w tym zakresie [części] z powodu przewyższającej chwały. 
10
Albowiem i to, co chwałę miało, nie miało chwały w tej części, co się tknie onej przewyższającej chwały.
11
 Jeśli bowiem przemijające (było) w [przez] chwale, dużo bardziej to, co trwa, (jest) w chwale. 
11
Bo jeźlić to, co niszczeje, było chwalebne, daleko więcej to, co zostaje, jest chwalebne.
12
 Mając więc taką nadzieję, wielką swobodę wypożyczamy.  
12
Przetoż mając taką nadzieję, wielkiej bezpieczności w mowie używamy.
13
 a nie tak, jak Mojżesz, który kładł zasłonę na swoją twarz, aby synowie Iszraela nie patrzyli na koniec tego, co zanikało. 
13
A nie jesteśmy jako Mojżesz, który kładł zasłonę na oblicze swoje, aby synowie Izraelscy śmiele nie patrzyli na koniec onego, co zniszczeć miało.
14
 Ale stwardniały zamysły [myśli] ich, ponieważ aż do dzisiejszych dni ta sama zasłona przy czytaniu starej umowy [testamentu], zostaje nie odkryta, (mimo) że w Pomazańcu przemija [traci znaczenie]. 
14
 Ale zatwardził się ich sposób myślenia, ponieważ aż do dnia dzisiejszego ta sama zasłona przy czytaniu starej umowy, pozostaje nie odsłonięta, mimo że w Pomazańcu traci znaczenie. 
15
 Ale aż do dzisiaj kiedykolwiek (byłby) czytany Mojżesz zasłona na sercu ich leży. 
15
Przetoż aż do dnia dzisiejszego, gdy Mojżesz czytany bywa, zasłona jest na sercu ich położona.
16
 Kiedy zaś ktoś zawróci do Pana, zdejmowana (jest) zasłona. 
16
Lecz gdyby się do Pana obrócili, odjęta będzie ona zasłona,
17
 Pan zaś Tchnieniem jest; gdzie zaś Tchnienie Pana, (tam) wolność. 
17
Aleć Pan jest tym Duchem; a gdzie jest ten Duch Paóski, tam i wolność.