List do Rzymian rozdział 2

Dlatego nie wybronisz się człowieku, który osądzasz (innych); w czym bowiem drugiego osądzasz, samego siebie osądzasz, ponieważ to samo czynisz, (gdy) osądzasz.

Przetoż jesteś bez wymówki, o człowiecze! który osądzasz; bo w czem drugiego osądzasz, samego siebie osądzasz, ponieważ toż czynisz, który drugiego osądzasz.

Wiemy bowiem, że sąd Boży jest zgodnie z prawdą (przeznaczony) dla tak postępujących.

Lecz wiemy, iż sąd Boży jest według prawdy przeciwko tym, którzy takowe rzeczy czynią.

Czy mniemasz, o człowiecze! który osądzasz tych, co takowe rzeczy czynią, a sam je czynisz, że ty ujdziesz sądu Bożego?

- Czy obfitą łagodność Jego i wyrozumiałość, i wielkoduszność lekceważysz, nie wiedząc, że łagodność Boga do nawrócenia cię kieruje?

Czy bogactwy dobrotliwości jego i cierpliwości, i nieskwapliwości pogardzasz, nie wiedząc, iż cię dobrotliwość Boża do pokuty prowadzi?

- Z powodu swojej hardości i serca niezdolnego do zmiany w rozumowaniu, gromadzisz sobie gniew na dzień gniewu i objawienia sprawiedliwego sądu Boga,

Ale podług zatwardziałości twojej i serca niepokutującego skarbisz sobie samemu gniew na dzieó gniewu i objawienia sprawiedliwego sądu Bożego.

- który odda każdemu według uczynków jego.

Który odda każdemu podług uczynków jego;

- Tym wytrwałym w dobrym uczynku chwałę i szacunek i niezniszczalność, szukającym życia eonowego.

Tym, którzy przez wytrwanie w uczynku dobrym szukają sławy i czci i nieskazitelności, odda żywot wieczny;

- Tym zaś od podjudzania i zaprzeczania prawdzie, także ulegającym niesprawiedliwości, gniew i rozdrażnienie,

A zaś swarliwym i prawdzie nieposłusznym, lecz posłusznym niesprawiedliwości, odda zapalczywość i gniew;

- utrapienie, i ucisk na całą duszę człowieka czyniącego zło. Najpierw na Judejczyka i Hellena.

Utrapienie i ucisk duszy każdego człowieka, który złość popełnia, Żyda najprzód, potem i Greka;

- Chwała zaś i szacunek, i pokój każdemu czyniącemu dobro, Judejczykowi najpierw i Hellenowi,

A chwałę i cześć, i pokój wszelkiemu czyniącemu dobre, Żydowi najprzód, potem i Grekowi.

- ponieważ nie ma stronniczości u Boga.

Albowiem nie masz względu na osoby u Boga.

- Bo ci nie mający prawa zgrzeszyli, więc nie mając prawa zginą, a ci co w prawie zgrzeszyli, przez prawo zostaną osądzeni.

A którzykolwiek bez zakonu zgrzeszyli, bez zakonu też poginą; a którzykolwiek w zakonie zgrzeszyli, przez zakon sądzeni będą.

- Ponieważ nie słuchacze prawa są sprawiedliwi przed Bogiem, ale czyniący prawo będą sprawiedliwymi.

Za sprawiedliwych zostaną uznani nie ci, co znają prawo, ale ci, którzy je przestrzegają.

- Kiedy bowiem narody nie mając prawa z natury prawo czynią, to nie mając prawa, sami sobie są prawem.

Zdarza się wśród narodów, które prawa nie otrzymały, że jego członkowie w sposób naturalny prawo przestrzegają, wówczas nie potrzebują znajomości przepisów prawa.

Pokazują uczynki - prawa zapisanego w sercach ich - składające świadectwo z ich sumieniem, a po czasie wzajemne rozliczenie, oskarżające lub też broniące,

Widać to po ich uczynkach, które pochodzą z prawa, zapisanego w ich sercach. Prawo to wspólnie z ich sumieniem w odpowiednim czasie rozliczy ich, stając się ich oskarżycielem lub obrońcą.

w dniu, gdy osądzi Bóg (to co) skryte (u) ludzi, według tej [mojej] dobrej nowiny, przez Pomazańca Jeszu.

Stanie się to widoczne w dniu, gdy Bóg osądzi to, co ludzie ukrywają. Osądu dokona Pomazaniec Jeszu na podstawie nauk zawartych w dobrej nowinie.

Oto się ty nazywasz Judejczykiem i polegasz na prawie, a chlubisz się Bogiem.

Oto się ty nazywasz Żydem i polegasz na zakonie, a chlubisz się Bogiem.

I znasz wolę jego i rozeznajesz rzeczy różne od niej, wyćwiczony będąc przez prawo;

I znasz wolę jego i rozeznajesz rzeczy różne od niej, wyćwiczony będąc z zakonu;

przekonany, (że) ty sam przewodnikiem jesteś ślepych, światłem (dla tych, którzy są) w ciemności;

I masz za to, żeś jest wodzem ślepych, światłością tych, którzy są w ciemności;

wychowawcą bezrozumnych, nauczycielem niemowlątek, mając kształt znajomości i prawdy w prawie.

Mistrzem bezrozumnych, nauczycielem niemowlątek, mając kształt znajomości i prawdy w zakonie.

Który uczysz drugiego, siebie samego nie pouczasz? Który opowiadasz, żeby nie kradziono, kradniesz?

Który tedy uczysz drugiego, siebie samego nie uczysz? Który opowiadasz, żeby nie kradziono, kradniesz?

Który mówisz, żeby nie cudzołożono, cudzołożysz? który się brzydzisz bałwany, święte rzeczy kradniesz?

Który się chlubisz zakonem, przez przestępstwo zakonu Boga lżysz?

Albowiem imię Boże dla was bluźnione bywa między pogany, jako napisano.

Boć obrzezanie jest pożyteczne, jeźlibyś pełnił zakon; ale jeźlibyś był przestępcą zakonu, twoje obrzezanie stało się nieobrzezką.

Jeźliby tedy nieobrzezka przestrzegała praw zakonnych, azaż jego nieobrzezka nie będzie przyczyną za obrzezkę?

I osądzi nieobrzezka z przyrodzenia zakon pełniąca ciebie, który przez literę i obrzezkę jesteś przestępcą zakonu.

Albowiem nie ten jest Judejczykiem, który wygląda na Judejczyka i obrzezaniem nie jest to widoczne na ciele.

Albowiem nie ten jest Żydem, który jest Żydem na jawie, ani to jest obrzezka, która jest na jawie na ciele;

Main Menu

Słowo na dziś

Nowości

Login Form

Zostaw kontakt