Księga Rodzaju rozdział 16

Saraj tedy, żona Abramowa, nie rodziła mu; ale miała sługę Egipczankę, której imię było Agar.

I rzekła Saraj do Abrama: Oto teraz zamknął mię Pan, abym nie rodziła; wnijdź, proszę, do służebnicy mojej, azali wżdy z niej będę miała dziatki; i usłuchał Abram głosu Sarai.

Saraj, żona Abrama, wzięła zatem niewolnicę Hagar, Egipcjankę, i dała ją za żonę mężowi swemu Abramowi, gdy już minęło dziesięć lat, odkąd Abram osiedlił się w Kanaanie.

Saraj, żona Abrama, wzięła zatem niewolnicę Hagar, która była Egipcjanką, i dała ją za żonę mężowi swemu Abramowi, gdy już minęło dziesięć lat, odkąd Abram osiedlił się w Kanaanie.

Abram zbliżył się do Hagar i ta stała się brzemienną. A widząc, że jest brzemienna, zaczęła lekceważyć swą panią.

Abram odwiedził Hagar i ta stała się brzemienną. A widząc, że jest w ciąży, zaczęła pogardliwie patrzeć na swoją panią.

Wtedy Saraj rzekła do Abrama: "Przez ciebie doznaję zniewagi; ja sama dałam ci moją niewolnicę za żonę, ona zaś czując się brzemienną, lekceważy mnie. Niechaj Pan będzie sędzią między mną a tobą!"

Wówczas Saraj powiedziała do Abrama: "Przez ciebie doznaję zniewagi. Ja sama dałam ci moją niewolnicę za żonę, ona zaś czując, że jest w ciąży, zaczęła mnie lekceważyć. Niechaj Pan będzie sędzią między mną a tobą!"

Powiedział Abram do Saraj: Przecież [widzisz] Twoja służąca [należąca do ukochanej] w twojej ręce, czyń jej (co) dobre w twoim oku; (więc) poniżyła (ją) Saraj, (a ta) uciekła od oblicza jej.

Abram odpowiedział Saraj: Przecież to jest Twoja służąca, postępuj z nią zgodnie ze swoim sumieniem. Saraj więc poniżyła ją i wówczas Hagar uciekła od swojej pani.

I znalazł ją Anioł Paóski u źródła wód na puszczy, nad źródłem, przy drodze Sur.

I rzekł: Agaro, służebnico Sarai, skąd idziesz? i dokąd idziesz? a ona odpowiedziała: Od oblicza Sarai, pani swej, ja uciekam.

Rzekł jej Anioł Paóski: Wróć się do pani swej, a ukorz się pod ręce jej.

Rzekł jej zaś Anioł Paóski: Mnożąc rozmnożę nasienie twoje, iż nie będzie mogło być zliczone przez mnóstwo.

Potem jej rzekł Anioł Paóski: Otoś ty poczęła, i porodzisz syna, a nazwiesz imię jego Ismael; bo usłyszał Pan utrapienie twoje.

Ten będzie srogim człowiekiem: ręka jego przeciwko wszystkim, a ręka wszystkich przeciwko jemu; a przed obliczem wszystkiej braci swej mieszkać będzie.

I nazwała imię Pana, który mówił do niej: Tyś Bóg widzący mię; rzekła bowiem: Izalim tu nie widziała tyłu widzącego mię?

Przetoż nazwała studnią onę studnią żywiącego, widzącego mię; a tać jest między Kades, i między Barad.

I urodziła Agar Abramowi syna, i nazwał Abram imię syna swego, którego urodziła Agar, Ismael.

Main Menu

Słowo na dziś

Nowości

Login Form

Zostaw kontakt