Ewangelia Mateusza dla dzieci
Rozdział 4
Po wyjściu z wody i po modlitwie do Boga Ojca Pan Jeszu udał się na pustynne odludzie, gdzie nikogo oprócz dzikich zwierząt nie było. W taki teren został skierowany przez Tchnienie podobne do wiatru, które wyprowadziło Go na pustynię. Niektórzy nazywają ten podmuch duchem. Właśnie te Tchnienie wyprowadziło Syna Bożego na pustkowie, by został tam wystawiony na próbę. Gdy Jeszu nie jadł już czterdzieści dni, poczuł głód, wówczas zaatakował go wrogi Mu oszczerca, zwany często diabłem lub szatanem. Powiedział do Jeszu:
– Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz, żeby te kamienie stały się chlebem.
Jeszu odpowiedział:
– Napisane jest: "Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych".
Wówczas zabrał oszczerca Pana naszego Jeszu do Miasta Świętego, postawił bardzo wysoko na świątyni i powiedział:
– Jeśli jesteś Synem Boga, rzuć się w dół, jest przecież napisane: "Posłom swoim rozkaże o tobie, a na rękach nosić cię będą, byś przypadkiem nie zranił swojej nogi o kamień".
Odpowiedział mu Jeszu:
– Ale jest napisane także: "Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swojego".
Oszczerca nie chciał się poddać, więc jeszcze raz poddał próbie Syna Bożego, zabierając Go na bardzo wysoką górę, pokazał Mu wszystkie królestwa świata oraz ich bogactwo i złożył obietnicę:
– Dam Ci to wszystko, jeśli upadniesz i oddasz mi pokłon.
Na to odrzekł mu Jeszu:
– Idź precz, oszczerco! Jest bowiem napisane: "Panu, Bogu swojemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu tylko służyć będziesz".
Wtedy opuścił Go oszczerca, a Posłowie Boży zbliżyli się do Pana i Mu zaczęli usługiwać.
Aresztowanie Jana i początki działalności.
W tym czasie Jan Zanurzyciel na polecenie króla Heroda został aresztowany. Gdy Jeszu o tym usłyszał, opuścił ten rejon i wrócił do Galilei. Nie zamieszkał jednak w swoim domu rodzinnym w Nazarecie. Wyprowadził się i zamieszkał w Kafarnaum w pobliżu Jeziora Galilejskiego.
Odtąd zaczął Jeszu nauczać, wzywając do nawrócenia, mówił:
– Zmieńcie się, bo blisko jest królestwo niebios!
Gdy przechodził obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał dwóch braci Piotra i Andrzeja. Pracowali na utrzymanie swoich rodzin, łowiąc ryby. Jeszu powiedział do nich:
– Chodźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi.
Oni natychmiast zostawili swoją pracę i poszli za Nim. A gdy odszedł nieco dalej, ujrzał innych braci Jakowa i Jana, jak z ojcem swym naprawiali w łodzi sieci. Ich także zaprosił, by szli za nim. Oni natychmiast zareagowali, zostawiając swoją pracę i ojca.
Jeszu chodził po całej okolicy z tymi uczniami, głosząc dobrą wiadomość o królestwie. Spotykał wielu chorych, więc ich uzdrawiał z każdej choroby, na jaką cierpieli.
A wieść o Nim rozeszła się daleko aż na terytorium Syrii. Przynoszono więc do Niego wszystkich cierpiących na różne choroby. Niektórzy nie mogli chodzić, innych atakowały demony, a Pan Jeszu uzdrawiał ich wszystkich, a demony wypędzał. Nie było choroby, z której by nie uzdrowił. Z różnych dalekich okolic ludzie przychodzili i po pewnym czasie zebrał się wielki tłum, który wszędzie chodził za naszym Panem.