| 1 | I stało się, gdy się zstarzał Samuel, że postanowił syny swe sędziami nad Izraelem. | [ref] |
| 2 | A było imię syna jego pierworodnego Joel, a imię drugiego syna jego Abija; ci byli sędziami w Beerseba. | [ref] |
| 3 | Ale nie chodzili synowie jego drogami jego; lecz udali się za łakomstwem, i brali dary, a wywracali sąd. | [ref] |
| 4 | Przetoż zebrali się wszyscy starsi Izraelscy, i przyszli do Samuela do Ramaty, | [ref] |
| 5 | I rzekli mu: Otoś się ty zstarzał, a synowie twoi nie chodzą drogami twojemi; przetoż postanów nam króla, aby nas sądził, jako je wszystkie narody mają. | [ref] |
| 6 | Ale się nie podobała ta rzecz Samuelowi, że mówili: Daj nam króla, aby nas sądził; przetoż modlił się Samuel Panu. | [ref] |
| 7 | Tedy rzekł Pan do Samuela: Usłuchaj głosu ludu tego we wszystkiem, coć powiedzą; albowiem nie tobą wzgardzili, ale mną wzgardzili, iżbym nie królował nad nimi. | [ref] |
| 8 | A według wszystkich spraw, które czynili od onego dnia, któregom je wywiódł z Egiptu, aż do dnia tego, gdy mię opuścili i służyli bogom obcym, tak też czynią i tobie. | [ref] |
| 9 | Przetoż teraz usłuchaj głosu ich, a wszakże oświadcz się jako najpilniej przed nimi, i oznajmij im prawo króla, który nad nimi ma królować. | [ref] |
| 10 | A tak Samuel odniósł wszystkie słowa Paóskie do ludu, który go prosił o króla, |
| 11 | I mówił: Toć będzie prawo króla, który królować ma nad wami: Syny wasze brać będzie a osadzi nimi wozy swoje, i poczyni je jezdnymi, a będą biegać przed wozem jego; | [ref] |
| 12 | Poczyni też sobie z nich pułkowniki nad tysiącami, i rotmistrze nad pięćdziesięcioma; poczyni z nich oracze ról swoich, i żeóce żniwa swego, i te, którzyby robili rynsztunki wojenne, i potrzeby do wozów jego. | [ref] |
| 13 | Córki też wasze pobierze, by gotowały rzeczy wonne, i były kucharkami i piekarkami. |
| 14 | Pola też wasze, i winnice wasze, i oliwnice wasze co najlepsze pobierze, a rozda sługom swoim. | [ref] |
| 15 | Przytem z zasiewków waszych, i z winnic waszych będzie brał dziesięciny, i rozda je komornikom swoim, i sługom swoim. | [ref] |
| 16 | Także sługi wasze, i dziewki wasze, i młodzieóce wasze co najgrzeczniejsze będzie brał, i osły wasze pobierze, i obróci do roboty swojej. |
| 17 | Z bydła waszego dziesięcinę będzie brał, a wy będziecie niewolnikami jego. |
| 18 | I będziecie wołać dnia onego dla króla waszego, którego sobie obierzecie, a nie wysłucha was Pan dnia onego. | [ref] |
| 19 | Ale nie chciał lud usłuchać głosu Samuelowego; owszem mówili: Nic z tego; ale król niech będzie nad nami, | [ref] |
| 20 | Abyśmy byli i my, jako i wszystkie narody; będzie nas sądził król nasz, a wychodząc przed nami, będzie odprawował wojny nasze. | [ref] |
| 21 | A wysłuchwaszy Samuel wszystkich słów ludu, odniósł je do uszu Paóskich. | [ref] |
| 22 | I rzekł Pan do Samuela: Usłuchaj głosu ich, a postanów nad nimi króla. Przetoż rzekł Samuel do mężów Izraelskich: Idźcie każdy do miasta swego. | [ref] |