| 1 | A potemem widział drugiego Anioła zstępującego z nieba, mającego moc wielką i oświeciła się ziemia od chwały jego. | [ref] |
| 2 | I zawołał potężnie głosem wielkim, mówiąc: Upadł, upadł Babilon on wielki i stał się przybytkiem czartów i mieszkaniem wszelkiego ducha nieczystego, i mieszkaniem wszelkiego ptastwa nieczystego i przemierzłego. | [ref] |
| 3 | Iż z win zapalczywości wszeteczeóstwa jego piły wszystkie narody, a królowie ziemi wszeteczeóstwo z nim płodzili, i kupcy ziemscy z zbytecznej rozkoszy jego zbogacieli. | [ref] |
| 4 | I słyszałem inszy głos z nieba mówiący: Wynijdźcie z niego, ludu mój! abyście nie byli uczestnikami grzechów jego, a iżbyście nie wzięli z plag jego. | [ref] |
| 5 | Albowiem dosięgły grzechy jego aż do nieba i wspomniał Bóg na nieprawości jego. | [ref] |
| 6 | Oddajcież mu, jako i on oddawał wam, a w dwójnasób oddajcie mu według uczynków jego; w kubku, który wam nalewał, nalejcie mu w dwójnasób. | [ref] |
| 7 | Jak dużo chwały zaznała i rozkoszy w życiu, tak dużo teraz zadajcie jej bólu i rozpaczy! Ponieważ chełpiła się w sercu: "Żyję jak królowa i wdową nie jestem, to też rozpaczy nie poznam". | [ref] |
| 8 | Przetoż w jeden dzieó przyjdą plagi jego, śmierć i smutek, i głód, i ogniem będzie spalony; bo mocny jest Pan Bóg, który go osądzi. | [ref] |
| 9 | I będą go płakać, i narzekać nad nim będą królowie ziemi, którzy z nim wszeteczeóstwo płodzili i rozkoszowali, gdy ujrzą dym zapalenia jego. | [ref] |
| 10 | Z daleka stojąc dla bojaźni męki jego i mówiąc: Biada, biada, miasto ono wielkie Babilon, miasto ono mocne, iż w jednę godzinę przyszedł sąd twój! | [ref] |
| 11 | Do tego i kupcy ziemscy płakać będą i narzekać nad niem, przeto iż towaru ich żaden więcej kupować nie będzie, | [ref] |
| 12 | Towaru złota i srebra, i kamienia drogiego, i pereł, i lnu cienkiego, i purpury, i jedwabiu, i szarłatu, i wszelkiego drzewa tyinowego, i wszelkiego naczynia słoniowego, i wszelkiego naczynia z drzewa najkosztowniejszego, i z miedzi, i z żelaza, i z marmuru, | [ref] |
| 13 | I cynamonu, i kadzenia, i maści, i kadzidła, i wina, i oliwy, i mąki czystej, i pszenicy, i bydła, i owiec, i koni, i wozów, i niewolników, i dusz ludzkich. | [ref] |
| 14 | I owoce pożądliwości duszy twojej odeszły od ciebie, i wszystkie rzeczy tłuste i świetne odeszły od ciebie, a tych rzeczy już więcej nie znajdziesz. | [ref] |
| 15 | Kupcy tych rzeczy, zbogaciwszy się tem, z daleka stać będą dla bojaźni męki jego, płacząc i narzekając, | [ref] |
| 16 | A mówiąc: Biada, biada, miasto ono wielkie, które było obleczone w bisior, i w purpurę, i w szarłat, i uzłocone złotem, i kamieniem drogim, i perłami; gdyż w jednej godzinie zginęło tak wielkie bogactwo. | [ref] |
| 17 | I wszelki sternik, i wszystko mnóstwo ludu, które jest na okręcie, i żeglarze, i którzykolwiek na morzu pożytku szukają, z daleka stanęli. | [ref] |
| 18 | I zawołali, widząc dym zapalenia jego, mówiąc: Któreż miasto było podobne temu miastu wielkiemu? | [ref] |
| 19 | A sypali proch na głowy swoje i wołali, płacząc i smucąc się, i mówiąc: Biada, biada, miasto ono wielkie, w którem zbogatnieli wszyscy, którzy mieli okręty na morzu z dostatków jego, iż jednej godziny spustoszało! | [ref] |
| 20 | Rozraduj się nad niem niebo i święci Apostołowie i prorocy; bo się pomścił krzywdy waszej Bóg nad niem. | [ref] |
| 21 | Jeden z potężnych Posłów podniósł kamień wielki jakby młyński i wrzucił do morza, mówiąc: "Tak samo gwałtownie zostania zrzucony Babilon, wielkie miasto i nie będzie go już. | [ref] |
| 22 | I głos harfiarzy i muzyków, i fletnistów, i trębaczy nie będzie już u ciebie słyszany, ani żadnego mistrza jakiegokolwiek rzemiosła już u ciebie nie będzie, i głosu kamienia młyńskiego nie będzie już słychać u ciebie. | [ref] |
| 23 | Nie będzie u ciebie światła i gwaru weselnego nie będzie już u ciebie słychać, ponieważ przedsiębiorcy twoi byli władcami ziemi, ponieważ farmacją twoją oszukane zostały wszystkie narody - | [ref] |
| 24 | i w nim krew proroków i świętych została znaleziona, i wszystkich zamordowanych na ziemi". | [ref] |