Wersja Biblii
Księga
Rozdział
1 | Wiele razy i na różne sposoby, Bóg dawniej przemawiał do przodków przez przedmówców. | [ref] |
2 | Ostatnio przemówił do nas przez Syna, którego ustanowił dziedzicem wszystkiego, przez którego uczynił eony. | [ref] |
3 | Będąc odblaskiem chwały i odwzorowaniem Jego istoty, zarządza wszystkim przez moc wypowiadanych słów. Po dokonaniu oczyszczenia z grzechów, usiadł po prawicy Majestatu na wysokościach. | [ref] |
4 | O tyle potężniejszym stał się od Posłów, o ile inne od nich odziedziczył imię. | [ref] |
5 | Albowiem któremuż kiedy z Aniołów rzekł: Tyś jest syn mój, jam cię dziś spłodził? I zasię: Ja mu będę ojcem, a on mnie będzie synem? | [ref] |
6 | A zasię, gdy wprowadza pierworodnego na okrąg świata, mówi: A niech się mu kłaniają wszyscy Aniołowie Boży. | [ref] |
7 | A zasię o Aniołach mówi: Który Anioły swoje czyni duchami, a sługi swoje płomieniem ognistym. | [ref] |
8 | Ale do Syna mówi: Stolica twoja, o Boże! na wieki wieków; laska sprawiedliwości jest laska królestwa twego. | [ref] |
9 | Umiłowałeś sprawiedliwość, a nienawidziłeś nieprawości; przetoż pomazał cię, o Boże! Bóg twój olejkiem wesela nad uczestników twoich. | [ref] |
10 | I tyś, Panie! na początku ugruntował ziemię, a niebiosa są dziełem rąk twoich. | [ref] |
11 | Oneć pominą, ale ty zostajesz; a wszystkie jako szata zwiotszeją. | [ref] |
12 | A jako odzienie zwiniesz je i będą odmienione; ale ty tenżeś jest, a lata twoje nie ustaną. | [ref] |
13 | A do któregoż kiedy z Aniołów rzekł: Siądź po prawicy mojej, dokąd nie położę nieprzyjaciół twoich podnóżkiem nóg twoich? | [ref] |
14 | Czy nie są (oni) wszyscy służącymi Tchnieniami [duchami], do usługiwania posłanymi względem tych, którzy zamierzają odziedziczyć zbawienie? | [ref] |