| 1 | I rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc: |
| 2 | Powiedz synom Izraelskim, a mów do nich: Gdy przyjdziecie do ziemi mieszkania waszego, którą Ja wam dam, | [ref] |
| 3 | A będziecie chcieli czynić ofiarę ognistą Panu na całopalenie, albo ofiarę, bądź poślubioną bądź dobrowolną, albo też na uroczyste święta wasze, czyniąc wdzięczną wonność Panu z wołów albo z owiec: | [ref] |
| 4 | Tedy, ktobykolwiek ofiarował ofiarę swoję Panu, niechże ofiaruje ofiarę śniedną, pszennej mąki dziesiątą część, zagniecionej z oliwą, której będzie czwarta część hynu. | [ref] |
| 5 | Przytem wina na ofiarę mokrą czwartą część hynu ofiarować będziesz przy całopaleniu, albo przy ofierze innej do każdego baranka. | [ref] |
| 6 | Przy baranie też ofiarować będziesz ofiarę śniedną, mąki pszennej dwie dziesiąte części, zaczynionej z oliwą z trzecią częścią hynu. | [ref] |
| 7 | Wina także na ofiarę mokrą trzecią część hynu ofiarować będziesz na wdzięczną wonność Panu. |
| 8 | Jeźli zaś cielca ofiarować będziesz na ofiarę całopalenia, albo na ofiarę wypełnienia ślubu, albo na ofiarę spokojną Panu, | [ref] |
| 9 | Tedy będziesz ofiarował społem z cielcem ofiarę śniedną, pszennej mąki trzy dziesiąte części, zagniecionej z oliwą z połową hynu. | [ref] |
| 10 | Wina także będziesz ofiarował na ofiarę mokrą połowę hynu, na ofiarę ognistą ku wdzięcznej wonności Panu. | [ref] |
| 11 | Także uczynisz przy każdym wole, i przy każdym baranie i baranku, bądź z owiec bądź z kóz. |
| 12 | Według liczby, którą ofiarować będziecie, tak uczynicie przy każdym z nich według liczby ich. |
| 13 | Każdy w domu zrodzony tak też będzie czynił, gdy będzie oddawał ofiarę ognistą na wdzięczną wonność Panu. |
| 14 | A gdyby, gościem będąc między wami przychodzieó, albo mieszkający między wami w narodziech waszych, ofiarował ognistą ofiarę ku wdzięcznej wonności Panu, jako wy czynicie, tak i on uczyni. |
| 15 | O ludu mój! Ustawa jedna niechaj będzie tak wam, jako i przychodniowi, mieszkającemu z wami; ustawa to jest wieczna w narodziech waszych; jako wy, tak przychodzieó będzie przed Panem. | [ref] |
| 16 | Prawo jedno, i jeden sąd będzie wam i przychodniowi mieszkającemu z wami. |
| 17 | I rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc: |
| 18 | Powiedz synom Izraelskim, a rzecz do nich: Gdy wnijdziecie do ziemi, do której Ja was wprowadzę: | [ref] |
| 19 | A jeść będziecie chleb onej ziemi, ofiarować będziecie ofiarę podnoszenia Panu. | [ref] |
| 20 | Z pierwszych ciast waszych placek ofiarować będziecie na ofiarę podnoszenia; jako ofiarę z bojewiska, tak go ofiarować będziecie. | [ref] |
| 21 | Z pierwszych ciast waszych ofiarować będziecie Panu ofiarę podnoszenia w narodziech waszych. | [ref] |
| 22 | A gdybyście pobłądzili, i nie uczynilibyście wszystkich przykazaó tych, które rozkazał Pan przez Mojżesza; | [ref] |
| 23 | Wszystkiego, co wam Pan rozkazał przez Mojżesza, od onego dnia, którego wydał Pan przykazanie, i potem w narodziech waszych: |
| 24 | Tedy jeźliby z niewiadomości zgromadzenia stało się to pobłądzenie, wszystko zgromadzenie ofiarować będzie cielca młodego jednego na całopalenie, na wdzięczną wonność Panu, także śniedną ofiarę jego, i mokrą ofiarę jego według zwyczaju, i kozła jednego z stada za grzech. | [ref] |
| 25 | Tak oczyści kapłan wszystko zgromadzenie synów Izraelskich, i będzie im odpuszczona, gdyż się z niewiadomości stało. A oni ofiarować będą ofiarę swoję na ofiarę ognistą Panu, i na ofiarę za grzech swój przed Panem za obłądzenie swoje. | [ref] |
| 26 | I będzie odpuszczono wszystkiemu zgromadzeniu synów Izraelskich, i przychodniowi, który mieszka między nimi, ponieważ wszystkiego ludu pobłądzenie jest. |
| 27 | A jeźliby kto sam tylko zgrzeszył z niewiadomości, tedy przyniesie Panu kozę roczną na ofiarę za grzech; | [ref] |
| 28 | I oczyści kapłan człowieka obłądzonego, któryby zgrzeszył z niewiadomości; przed Panem oczyści go, i będzie mu odpuszczono. | [ref] |
| 29 | Tak zrodzonemu między synami Izraelskimi, jako przychodniowi, który mieszka między nimi, zakon jeden będzie wam, gdyby kto zgrzeszył z niewiadomości. | [ref] |
| 30 | Ale człowiek, któryby z hardości swawolnie zgrzeszył, tak urodzony w domu, jako i przychodzieó, takowy Pana zelżył; przetoż wykorzeniony będzie on człowiek z pośrodku ludu swego. | [ref] |
| 31 | Albowiem słowem Paóskiem pogardził, i przykazanie jego zgwałcił; koniecznie wytracony będzie takowy człowiek; nieprawość jego na nim zostanie. | [ref] |
| 32 | I stało się, gdy byli synowie Izraelscy na puszczy, że znaleźli człowieka zbierającego drwa w dzieó sabatu. | [ref] |
| 33 | I przywiedli go, którzy go znaleźli zbierającego drwa, przed Mojżesza, i przed Aarona, i przed wszystko zgromadzenie. | [ref] |
| 34 | I dali go do więzienia; bo jeszcze im nie było oznajmiono, coby miano czynić z takowym. | [ref] |
| 35 | Tedy rzekł Pan do Mojżesza: śmiercią niech umrze człowiek ten; bez litości niechaj go ukamionuje wszystko zgromadzenie za obozem. | [ref] |
| 36 | I wywiedli go wszystko zgromadzenie za obóz, i ciskali naó kamieniem, aż umarł, jako rozkazał Pan Mojżeszowi. | [ref] |
| 37 | Zatem rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc: |
| 38 | Mów do synów Izraelskich, a powiedz im, aby sobie poczynili bramy na krajach szat swoich w narodziech swych, a niech przyprawią do bram sznurek hijacyntowy. | [ref] |
| 39 | I będziecie mieli te bramy, żebyście poglądając na nie, wspominali sobie na wszystkie przykazania Paóskie, abyście je czynili, i abyście się nie unosili za sercem waszem, i za oczyma waszemi, za któremi wy idąc cudzołożylibyście. | [ref] |
| 40 | Ale żebyście pamiętali i czynili wszystkie przykazania moje, a byli świętymi Bogu waszemu. | [ref] |
| 41 | Ja Pan, Bóg wasz, którym was wywiódł z ziemi Egipskiej, abym wam był za Boga; Jam Pan, Bóg wasz. | [ref] |